ktoś tu ostatnio podpytuje o coś takiego, jest też na pewno wielu ktosiów, którzy czytają forum ale nie spytają:-)

No to niech to pytanie znajdzie sobie kącik tu.

Odpowiem na zachętę na pierwsze takie pytanie. Pyta BBB - czy podjąć wyzwanie.

Odpowiem najpierw tak:

nie. Nie zostawaj dyrektorem jeśli musisz pytać innych czy nim zostać. Bo to Twoja pierwsza decyzja dyrektorska. Właśnie ta - czy zostać dyrektorem.

To wiesz tylko Ty. To decyzja osobista, zmieniająca jakoś tam karierę zawodową - niezaleznie od wyniku konkursu. Zawsze już i tak będziesz tą co to stanęła do konkursu w szkole.

A jak wygrasz, nazwę po imieniu - przez pierwsze pół roku, rok dostaniesz w nowym fachu porządnie w dupę;-)

Nic nie będzie szło dobrze - bo to niełatwa fucha. Ale masz tu jedyny taki rok - nowy dyrektor ma prawo do błędów. Zmarnujesz ten rok jeśli nie będziesz tych błędów popełniać, jeśli nie zabierzesz się od razu za swoją koncepcję jak ma w szkole być. Co zmienisz - będzie Twoje, czego w ciągu pierwszego roku nie zmienisz - nie zmienisz nigdy. Zostanie jak było.

Pojawia się słowo "zmieniać"

Zostajesz dyrektorem by zarazem przejąć pałeczkę i by zmieniać. Jeśli nie masz pomysłu na szkołę.. warto pomyśleć czy warto.

A teraz odpowiedź w w wersji drugiej. Łatwo mi powiedzieć "nie", ale pamiętam że też potrzebowałem rady gdy podejmowałem tę decyzję. Więc to "nie" było warunkowe - tylko dla kogoś kto w ogóle nie jest zdolny do podjęcia tej decyzji.

Z moich doświadczeń wynika że decyzja jest bardzo poważna i będzie Cię kosztować wiele bólów głowy, ściśnięty żołądek nie raz itp.

Nie jest prawdą że dyrektorem się bywa. Miewa się funkcję - to prawda ale...

Dyrektorem się zostaje na całe zycie. To droga w jedną stronę. Jesteś dyrkiem bo widzisz sprawy inaczej. Zerwałaś jabłko z drzewa wiadomości;-). No i gdy kiedyś nim przestaniesz być - masz 80% szans że odejdziesz z pracy - bo nikt nie zniesie swojego poprzednika w kadrze długo. Warto więc pomyśleć o tym momencie - który kiedyś na pewno nadejdzie - gdy dyrektorem być przestaniesz. Warto o tym pamiętac:-)

Bycie dyrektorem zmienia człowieka - bo musi ogarnąć z innej perspektywy, z góry swój szkolny grajdołek. Musi wyjrzeć ponad zwykłą nauczycielską rzeczywistość, zobaczyć całość.

Nigdy nauczyciel nie zrozumie dyrektora (gdy np przedkłąda jakość nad wygodę grona) i chyba również dyrektor nie jest w stanie rozumieć spraw tak jak nauczyciele.

Dlatego uważam, uważamy, wielu nas w OSKKO że dyrektor to zawód, odrębna profesja.

Warto by nie stał się "zawód" "zawodem" w tym drugim znaczeniu;-)

Moje stwierdzenie uogólniające;-)

Zostań dyrektorem albo nie

:-)

To Twoja pierwsza decyzja kierownicza.

myślę,że

BBB podjęła juz decyzję:-)

Czasami jest tak,że podejmujesz ją samotnie,sam rozpatrujesz "za i przeciw", stawiasz na jedna kartę i zostajesz tym dyrem:-)

Czasami podejmujesz decyzję samotnie, jednak potrzebujesz potem upewnienia się , czy słusznie.Wolisz wspólne rozpatrywanie "za i przeciw";-)...stawiasz na jedna kartę i zostajesz dyrem:-)

Moje stwierdzenie uogólniające:-)

Zostań dyrektorem, bo nigdy nie przekonasz się,czy było warto nim zostać:-)))

tak AnJa:-)

zwłaszcz,że 100% rozwodów zaczyna się małżeństwem:-))

Fajnie jest umieć interpretowac  statystykę na swoje usługi:-)))

Dzięki

A jakby to w kontekście owdowienia wyglądało?;-)

Szkoła zostaje "wdową", jak się dyro wykończy. Ale, jak znam życie, ta "szantrapa" znajdzie rychło nowego "męża-dyra", nawet żałoby nosić nie będzie;-)

Alfred

Zanim zaczniesz pisać - pogadaj!

Najlepiej z tymi, od których wynik konkursu jakos zalezy - znam ze 3 osoby, co miały ochote,  niezły pomysł i przegrały. W naszym środowisku zawodowym powrót na tarczy nie jest dla wracającego łatwy - nawet jak sie wprost tego nie mówi, do parę osób daje wyraźnie do zrozumienia, co sądzi o takich z ambicjami i pedem do stołka.

A do meritum i bardziej serio wracając: Marek napisał własciwie wszystko. Finansowo bowiem, to w szkole właściwie nic nie warto, a jednak są nauczyciele, którym praca w niej daje satysfakcje i oni są przekonani, że warto.

Podobnie z dyrektorem - jesli po mniej wiecej roku bedziesz widziała w Twojej szkole coś co cie cieszy (poza poczatkiem wyjazdowego urlopu, czy przekręcaniem klucza w zamku przy zamykaniu szkoły ok. godz.18) to znaczy, że warto :-)

Zaraz, bo nie jestem pewien, czy łapię:

szkoła wdowa - to szkoła, co wysłała dyra na emeryturę lub wprost na łono Abrahama,

szkoła- rozwódka - ta, co pozbyła się dyrektora ( z jego inicjatywy, wyniku konkursu lub ramach uprawnień organu prowadzącego do odwołania)

dyrektor - wdowiec - to taki, któremu szkołe np. w ramach racjonalizacji sieci zlikwidowano lub do zespołu właczono,

dyrektor - rozwodnik to taki co ze szkoły wyleciał ( z własnej inicjatywy, w wyniku konkursu lub ramach uprawnień organu prowadzącego do odwołania)

Bo jesli tak, to przeszłość mam, że ho, ho ...

Niestety - wyłacznie rozwody:-(

Najpierw z  mojej inicjatywy,
potem po paru latach w stanie wolnym sformalizowany związek z gimnazjum,
organ rozwiódł, ale musiał ponownie pobłogosławić,
za rok rozwiódł skutecznie,
krótki, paru miesięczny ale formalny i pokonkursowy związek z kolejną szkołą,
rozpad z mojej winy,
związek ze szkołą, z która romansowałem  w trakcie bycia w stanie wolnym - czyli jako małzonek z odzysku moze i młody, ale historia związku już trochę latek sobie liczy:-)

jestem

 dyrkiem od września 2003 i to święta prawda co napisał Marek

Nic nie będzie szło dobrze - bo to niełatwa fucha. Ale masz tu jedyny taki rok - nowy dyrektor ma prawo do błędów. Zmarnujesz ten rok jeśli nie będziesz tych błędów popełniać, jeśli nie zabierzesz się od razu za swoją koncepcję jak ma w szkole być. Co zmienisz - będzie Twoje, czego w ciągu pierwszego roku nie zmienisz - nie zmienisz nigdy. Zostanie jak było.

trochę już pozmieniałam i w organizacji i w dokumentacji pedagogicznej prowadzonej przez n-li bele jak i mam jeszcze byłego dyrektora na karku i kurna jest mi ciężko, ale mam też satysfakcję jak zaczynaja łapać po co to robimy, jak usłyszymy pochwały na temet naszej placówki, jak n-le zaczynaja pytać czy dostana jakieś dofinansowanie naa jakiś kursik czyli chcą sie doskonalić wreszcie to się cieszę, bo wiem że jest trochę w tym mojej zasługi ale ile rozmów, przykładów i ....konsekwencji w stosunku do moich przecież koleżanek

tylko,

Kiedyś już pisałam, że na podyplomówce ("Organizacja i zarządzanie oświatą") usłyszeliśmy wręcz na powitanie takie śliczne motto : "Być dyrektorem to zaszczyt, ale nie być to szczęście"

No cóż,  nic dodać nic ująć!

Faktem jest także i to, że jeśli się nie zdecydujesz nigdy nie przekonasz się co straciłaś! (MIC, prawie cytuję AnJę!)

;-)

Kazdy z nas

kiedyś podejmował taka decyzję.I każdy zaczynał. Wiadomo - początki są trudne. Moje w każdym razie takie były ale warto było. Wiem że byłoby mi łatwiej gdyby wówczas działało to forum. Ważne jednak że jest teraz bo sami tu życzliwi i mądrzy ludzie, którzy chetnie poradzą i pomogą, rozbawia i przestrzegą i wogóle JESTEŚCIE SUPER. 

A dyrektor -  jak każdy miewa dobre i złe dni.

a ciekawa jestem, jak dyrektorowanie zmieniło Waszą osobowość? ;-)

po podliczeniu zysków i strat (osobistych) po prawie 7 latach mój bilans nie jest zbyt optymistyczny ;-(

Małgoś