hmm to metody nauczania, ich róznorodność oraz sposób wdrażania szwankują a nie metody oceniania. Ocena nie jest celem.

Amerykańskich?

Dlaczego na nich? Skąd taka wiedza? Jedyny amerykański wzorzec to tu padł Arendsa:-) Konserwatywny jak nie wiem co.

Muszę Ci Luzaczku zarzucić dyskusyjny grzech - bez podstaw wyciagasz wniosek: dochodzicie do takiego samego wniosku, być może w testach "na papierze" nasi uczniowie wypadli źle, ale jako pracownicy radzą sobie bardzo dobrze, wielu naszych uczniów, których rodzice wyjechali z Polski, po przełamaniu bariery językowej dawało sobie świetnie radę w różnych szkołach. Mówię tu oczywiście o nauczaniu przed wprowadzeniem reformy!

Nie zauważam by jakoś powszechnie i w wiekszości dyskutanci tak twierdzili.

Podzielam Twój Roman pogląd że aż upadlający system oceniania żaden z tu omawianych nie jest. No jasne

czytam z wielkim zainteresowaniem

i od razu powiem: nie lubię stawiać 1,2, 3 a nawet 4 czy 5 czy6 - mimo wszystkich tam - znanych uczniom kryteriów na daną ocenę....

wolę mówić: świetnie liczysz w pamięci do... robisz staranne rysunki figur, masz problem z... i w związku z tym radziłabym ci....

świat jest jaki jest dookoła i nauczył dzieci (szkoła, a więc i ja może? ma w to swój wkład) uczenia się "byle do przodu", dla papierka (dorośli, w tym nauczyciele tu często gęsto też...) A jak go uzyskać? Zaliczając co trzeba na daną ocenę. Rywalizacja czasem powoduje, że na niezłą. A potem zapomnieć......i wkuć następne.

Czytam właśnie nabytą przez moją córkę - studentkę książkę:

"Rewolucja w uczeniu" G. Dryden i J. Vos (wyd Zysk i S-ka)

Chyba o niej kiedyś tu Karolina....

Jeśli jeszcze nie znacie - zajrzyjcie koniecznie!!

Haniu, miło, że wspominasz...to moja ulubiona książka i pisałam tu o niej kilka razy.

;-)

Zajrzyjcie koniecznie!!!

 W mojej szkole od kilku lat nauczycielki motywują że ocena w postaci

stopni w kształceniu zintegrowanym jest lepsza ,oraz że oczekują tego dzieci(podobno takie oceny są stosowane w sąsiednich szkołach).W ramach kompromisu w SSO zapisaliśmy że oceny w postaci stopni

pojawiają się w II semestrze 3 klasy. czy takie rozwiązanie iest zgodne z przepisami prawa oświatowego?

         AnO

Piszecie pięknie i w wielu aspektach. Ta dyskusja jest naprawdę niezwykle ważna i inspirująca. Proszę tylko o jedno - nie traćmy z oczu ucznia, porozmawiajmy z nim, o jego odczuciach związanych z ocenianiem, o jego trudnościach w uczeniu się, o tym, czego pragnie. Nie wmówice mi, że interesuje go tylko siła, seks i pieniądze.Choć nie wykluczam, że uważa to za ważne w życiu Obawiam się bowiem, że w naszych rozważaniach bierzemy pod uwagę tylko nasze widzenie świata - ludzi dorosłych, a jeszcze precyzyjniej - nauczycieli.Spójrzmy na ten świat oczami naszych uczniów. Czy naprawdę są minimalistyczni, zrezygnowani, niechętni tylko???????????????????????????????????????????????????????????????Tradycje są oczywiście wartością, ale czy wszystkie? Czy jest wartością na przykład bezmyślny dyktat rodziców, którzy mają rację tylko dlatego,że są rodzicami?Czy to, jak nas kształtowano oznacza, że nalezy tak samo kształtować ludzi XXI wieku, tak różnego od naszych doświadczeń, przeżyć i miłości?Jakie mamy prawo, aby kształtować przyszłe pokolenia na naszą miarę? Przyjedźcie do Miętnego - pogadamy całą noc. Serdeczności., Stefan.

konieczny był etap przejściowy!

To co opisałam w poście #35 to zastosowany przeze mnie etap przejściowy.

Ja nie wprowadziłam nagle dzieciakom w klasie 2-3 ocen opisowych (tylko). Uczniowie otrzymali ocenę opisową na koniec roku (wymóg Menu) ale otrzymali również ocenę w starej (znanej skali).

A dlaczego?

Bo nawet najlepszych i najskuteczniejszych zmian nie można wprowadzać NAGLE, jednym cięciem... To jest szkoła i bardzo delikatna materia jaką jest osobowość ucznia, jego psychika. Bardzo łatwo to podrzeć nawet w imię bardzo szczytnych i słusznych celów.

Kolejność jest następująca: najpierw trzeba nauczyć n-li co to znacy ocena opisowa i to nie tylko tych od klas 1-3 ale wszystkich. (A n-le absolutnie nie umieli - stosowali i stosują! "buźki" słoneczka itp - a przeciez to nie jest ocena opisowa)

Potem ci n-le muszą nauczyc uczniów i ich rodziców czytać i rozumieć to ocenianie.

A dopiero później można tylko takie ocenianie zastosować.

Ja własnie tak odczytałam pozostawienie dawnej skali ocen w klasach 4-6.

Tak jak napisałam w poście #35 jest u mnie obecnie, ale to nie znaczy, że tak będzie zawsze - zaczął się następny etap - ocena opisowa w klasach 4-6, a za rok odejdziemy od ocen w klasach 1-3 i może uda mi się wprowadzić to o czym pisze asia...

:-))

Ale tego wszystkiego nie można robić naraz!

hm

no kurcze ewa - ale przecież reforma trwa już kilka lat. W zasadzie to już nie reforma lecz stan aktualny.

Każdy  Nauczyciel ( przez duże N  :)  )nie traci z oczu ucznia. Proszę mi wierzyć , że że rozowy z uczniami odbywają się codziennie, no bo jak inaczej może pracować nauczyciel zwłaszcza klas I - III :) ?. Wiedza jaką pozyskuje Nauczyciel pozwala mu właśnie spojrzeć na ucznia jego własnymi oczyma. Ja osobiści bardzo cenię  rozmowy z uczniami w różnych sytuacjach.Czasami warto korzystać z doświadczeń, które  przyniosly zamierzone efekty. Mam na myśli doswiadczenia w naszym systemie oświaty. Niekoniecznie bardzo dobre rozwiązania "gzieś tam" będą takimi u nas :).

Wydaje mi się, że Polak ma zakodowane - może i przez to, że faktycznie wiele nowinek przychodzi - że ślepe przekładanie wzorców z innych państw na pewno będzie gorsze. Polskie - nasze - gorsze lepsze ale nasze.

Kurczowo trzymamy się swoich przyzwyczajeń i nayków bojąc się tak naprawdę zmian.

NIe wołam tu o jakieś rewolucje ale z większą uwagą wczytujmy się w systemy edukacyjne w innych państwach. MIałabym occhotę tu zeskanować i wrzucić cały rozdział ksiązki "Rewolucja w uczeniu" z rozdziału  - zapobiegamy porzucaniu szkól przez młodzież lub nadrabiamy zaległości.

Naprawdę byłoby to dla wielu polskich nauczycieli pouczające.

Nie wiem skąd się wzięło.;-)

Wiem, że wiele dziwnych rzeczy, szczególnie po 89 szybko się w Polsce przyjęły. Dlatego to co może byloby dobre lub warte zastanowienia już teraz tak chętnie przyjmowane nie jest. Akurat w sprawie systemów edukacji czytałam wiele i myslę, że są rzeczy godne naśladowania - skoro sami mamy problemy z wymyśleniem własnego i skutecznego.

Taa ...

a skąd pomysł że Polska czerpie ze Szwecji?

I chciałoby się skomentować Romanowe po Romanowemu:

Czy kraj, gdzie mają miejsce aż takie jak te w Toruńiu zachowania, zasługuje na aż takie zaufanie w dziedzinie wychowania?

Czy kraj, który osiąga aż tak mizerne wyniki w PISA, zasługuje na aż takie zaufanie w dziedzinie nauczania?

Janusz, nie daję Polski za żaden wzór. Namawiam tylko do ostrożności w czerpaniu z cudzych.

Jak Stefan pisze, żeby się przyjrzeć, potem wziąć co dobre i nie zepsuć naszego dobrego, to się zgadzam.

"Namawiam tylko do ostrożności w czerpaniu z cudzych."
Tu masz rację - bo jak złapią na tym czerpaniu, to potem same nieprzyjemności są. ;-)))

Stefan - nic tylko ci klaskać i klaskać...;-)

A co kurcze my tak o tej Szwecji.... nie tylko w Szwecji przecież jest wiele ciekawego do obgadania.

ej?

ale to do szwecji mieliśmy kiedyś wiać:-)

pamietacie?

A jakby Stefan napisał inaczej - żeby się nie przyglądać, i wziąć co złe i zepsuć nasze dobre - to się nie zgodzimy, dobrze?
Obiecujecie?

Stefan! Nie bądź taki! Napisz w końcu coś takiego - fajnie się będzie nie zgodzić z Tobą! ;-)))

bez ocen

Była kiedyś we Wrocławiu szkoła, w której wprowadzano system uczenia bez ocen, terminy zaliczania poszczególnych przedmiotów uczeń dobierał indywidualnie, określał poziom trudności , itd.

Znam tę szkołę tylko z opowiadań. Czy ktoś z Wrocławia wie, jak to działało i czy  na takich zasadach funkcjonuje nadal?