Zacytuję Wam jeden z postów na forum "GW". Mam wrażenie, że i tutaj powinniśmy się zadumać nad tym zastanawiającym zjawiskiem.

Uczę w jednej z warszawskich szkół wyższych i z roku na rok obserwuję obniżający się poziom studentów. Prowadzę ćwiczenia techniczne i czasami mam wrażenie, że  studenci mają coraz większe problemy z MYŚLENIEM. Skupiają się na najwyżej 5-10 minut. W grupach, którymi się zajmuję, jest zwykle po kilkanaście osób - nieco za dużo jak na takie ćwiczenia, ale cóż poradzić - uczelnie mają mało pieniędzy. W prawie każdej z grup mam "klientów", którzy uważają, że nimi i tylko nimi powinienem się zajmować cały czas. Jeśli tego nie czynię, stale wygłaszają komentarze na temat, jak fatalnie prowadzę ćwiczenia. Zdumiewa mnie też ich niechęć do nauki... To są ludzie, którzy zdali na oblegane kierunki!

To nie szkoła, Romanie. Ona jest tylko jednym z puzzli rzeczywistości.

W ciagu kilkunastu lat rozpadły się ogólne systemy wartości - przyszedł czas na totalną INDYWIDUALIZACJĘ, a stąd krok mały tylko do nadprodukcji indywduów - to, co wczoraj było dewiacją, dziś staje się ...normą.

Zagapilismy sie na konsumpcję dóbr (o kórych sniło sie w dzieciństwie i młodości), a tymczasem nasze dzieci z rozkosznych wymądrzałków, świetnie radzących sobie z dorosłymi, wyrosły na egocentrycznych, niespokojnych, nierefleksyjnych uciążliwych ludzi.

Kiedys młodość kojarzyła mi się z buntem, poszukiwaniem głebokiego sensu, spontanicznością, pasją i kreatywnością (np. te radosne "wygłupy" licealistów)

Teraz mam wrażenie, że młodym coś się zacięło w rozwoju:

- nie trzymają afektu tzn. jak cos czują, to natychmiast to uzewnętrznają - bez zahamowań,

- nie panują nad potrzebami (jak jeść to natychmiast: batonik, chipsa, macśmiecia, jak pić, to nawet w kościele)

- ich emocje sa wyolbrzymione - jak się cieszą to całym ciałem i z piskiem, jak złoszczą to trzaskając kogos i czym popadnie (wzorem sa reklamy kierowane do młodzieży lub zachowanie bohaterów Baru czy Big Brothera,

- naczelną wartością stała się PRZYJEMNOŚĆ - zycie ma być cool, na każdy ból natychmiast trzeba podac jakiś zaklinacz (tabletkę, drinka, nowy ciuch, narkotyk) - cierpienie nie jest trendy: nawet jak skręca z rozpaczy, to po jej wykrzyczeniu, nalezy natychmiast się jej pozbyć i znaleźć jakies antidotium

- koncentrowanie uwagi urasta do umiejętności ...geniusza - a powodów jej braku szuka się nie w podmiocie, ale zawsze w przedmiocie (nudna lekcja, monotonny głos n-la, mało zabawny tekst, zbyt duzo zajęć, pogoda, plamy na słońcu itd.)

- bo w ogóle dominuje przekonanie o zewnętrznych przyczynach wszystkiego co złe

I co dalej...?

Czy myslicie czasem, jacy Oni będa, gdy my będziemy juz tylko nieporadnymi staruszkami....?

brrrrrrrrrrrrrrrrr!!!!!!!!!!!!

Marku

ba...

Niedawno zrzędziłam w Piaskownicy nad nową mutacją licealnych ptaków-pytaków :( 

A to wypisz wymaluj Małgosiowi "niepowstrzymani w potrzebach"...

Toto już do uczelni dotarło?

ja jutro czekam

będę :-)

Jolu, dostałaś mejla?

Sam nie wiem, bo coś się dzieje z moim programem pocztowym.

Romanie

Nie dostałam,dlatego napisałam na forum ze czekamy.

Teraz juz wiem ze przyjedziesz ciesze się.

Grono takze.

qrna

Ale trafnie napisalas, Gosiu!

Ubrałaś w słowa i moje także obserwacje.

Musze się z tym przespać.

jak niekiedy szkoła zabija wrazliwość....

AnJa

Prowadzę ćwiczenia techniczne i czasami mam wrażenie, że  studenci mają coraz większe problemy z MYŚLENIEM. Skupiają się na najwyżej 5-10 minut.

Niestety, jest to tez nasza wina... i reformy ;-). Od I klasy podstawówki dziecko jest uczone, że nauka ma być zabawą . Dzieci wszystko mają podane na tacy - skserowane sprawdziany, gdzie tylko się zakreśla , gotowce do wklejania do zeszytu, tabelki, co kto i kiedy ma zrobić , czy przygotować itd. I tak leci, całą podstawówkę, gimnazjum, a nawet dalej... Dzieci, a potem młodzież nie rozumieją, że żeby się nauczyć - trzeba włożyć dużo , dużo własnej pracy , że nie wszystko się da .....skserować.

Opiekowałam się studentami (na praktykach w szkole) - z roku na rok coraj gorzej. Nieprzygotowani do zajęć - bo ksero konspektów sprzed xx lat - przecież mają konspekt! A że nieprzemyślany, nieprzeczytany, nieprzygotowany samodzielnie - nieważne! Zresztą o "bombach" studentów można by książkę napisać ;-).

I tylko o prawach słyszę, a o obowiązkach - nic.

Ehhh, chyba się starzeję.   :-)))

ponadto brak mi jakoś przygotowania uczniów do ..... metody podającej:-)

nikt nie umie wysłuchać systematycznego wykładu

W natchnieniu wieszczem ...

Oj, czuję że mi biała broda rośnie i oko bielmem, jak nie przymierzając Kowalewskiemu, co Zagłobę, Wernyhorę naśladującego, u Hofmana w ekranizacji   "Ogniem i mieczem" Sienkiewicza, grał:-))) (kurka, ale mi zdanie zaj... wyszło)

Dlaczego? Bo ok. roku 1992, na kursie organizowanym przez CODN, przy powszechnym, entuzjaztycznym przyjęciu czegoś, co  wtedy nazywano metodami aktywnymi i demonstrowano jako panaceum na nudny wos oraz wieszczono jako lekarstwo na całe zło polskiej szkoły, zacząłem marudzić coś w stylu jak Marek w #18.

Mało, marudziłem też, że moze ktoś by zaczął organizować warsztaty uczące stosowania metod podających, w szczególnosci wykładu.

Sądziłam, że ta grupa ludzi  jeszcze nie dotarła do szkół wyższych, bo przeciez wytwór reformy systemu edukacji jest, w chwili obecnej, w drugiej klasie szkoły ponadgimnazjalnej. Sądzę że do przyjęcia tej grupy absolwentów szkół ponadgimnazjalnych wyższe uczelnie powinny przygotować sie w szczególny sposób. Prowadzę badania umiejętności uczniów, którzy przychodzą do liceum ogólnokształcącego. prawie połowa z nich nie rozumie co czyta, nie potrafi tworzyć własnego tekstu. To ludzie, którzy w egzaminie gimnazjalnym osiągają wyniki niższe niż wymagania reprezentowane testem. Ciekawa jestem czy ktokolwiek prowadzi badania nad skutecznością kształcenia w nowym systemie. Odnoszę wrażenie, że refomę wprowadzono i niech się dzieje co chce.

Inna sprawa którą chcę poruszyć to zagłaskiwanie ucznia w szkole począwszy od najmłodszych klas. System oparto na wielkim zaufaniu w samoistny rozwój dziecka. Nie wolno zostawić go w młodszych klasach, nie jest przyjęte, aby uczeń powtarzał klasę w szkole podstawowej bo ..... Tu mozna wymyśleć miliony przyczyn. trzy lata w gimnazjum .... a potem wielkie rozczarowanie rodziców, uczniów i władz, że wyniki osiągane w szkołach ponadgimnazjalnych bardzo odbiegają od tych, które mieli na niższych etapach. Tylko jak wytłumaczyć rodzicom, że ich dzieci nie czytają i nie piszą? A o mysleniu logicznym to nawet nie ma mowy.

Majka :-)))

to "karmienie na zyczenie" jest  super!

Scenki:

1. Wywiadówka w II kl. LO, wychowawczyni sygnalizuje rodzicom kłopotliwe dla toku lekcji podnoszenie rąk przez uczniów w celu "Czy moge wyjść do toalety?" i oswiadcza, że uczniowie nie będa wypuszczani z klasy podczas lekcji (chyba, że są jakieś nadzwyczajne problemy zdrowotne)

Na to ojciec jednego z dryblasów:

- Ale przeciez to bardzo niezdrowe dla dziecka, takie powstrzymywanie potrzeb fizjologicznych!

2. Lekcja polskiego w kl. IV. Nauczycielka taszczy maturalnych gigantów na wyżyny poezji, misternie buduje napięcie... jest cień skupienia, ślad zrozumienia...gdy nagle dwumetrowy prawie Tomuś basem rzuca pytanie na drugi koniec klasy:

- Łukasz, a te twoje nowe buty, to podeszwy mają białe, czy czarne?!

3. Było i tak:

Dystygowanym ruchem Pani obiera banana i po odgryzieniu sporej części owocu ...kontynuuje wypowiedź o środkach artystycznych w twórczości Norwida

...

a wszystko to

brak powsciągu wskutek karmienia na życzenie :-)

karmienie na zyczenie - rewelacja:-)

I co z tym zrobić? Bo zauważam że już rodzice tych pociech są karmieni na zyczenie.

Czyli znów to samo: na wychowanie tego dziecka jest o 30 lat za późno.

karmienie na życzenie - oj tak, świetne określenie

spoko, bez demonów:-) ja mam w dowodzie fotkę piotrka i jakoś raczej uważam to za przejaw miłości a nie kota;-)

lecz racja - chowamy/chowają wszyscy pępki swiata co natychmiast maja mieć co chcą i.."synku nie bij tatusia bo się spocisz"

:-)

Dzieci

sa tak blisko nas i naszych spraw, że przegapiamy moment, kiedy ich obecnośc zamienia się w intruzję ("Mamo, a po co ty spotykasz się z ta pania, ja jej nie lubię")

nie zauważamy, że zbyt wczesnie dowiadują się o tym jacy potrafimy byc słabi i bezradni w zyciu towarzyskim czy zawodowym

za szybko wkraczają  w świat zbyt pogmatwany jak na ich poziom rozumienia rzeczywistości

zbyt wczesnie tracą do nas zaufanie - zbyt wczesnie cynizmem i agresja ratuja się przed rozczarowaniami i cięzarem zycia dorosłych ludzi

... a potem, tak nagle gorzko sie robi na sercu, gdy dziecko-kumpel zmienia się w nastolatka, który parzy na nas jak ...przez powietrze