Zajrzyjcie:

http://www.kuratorium.lublin.pl/Aktual/KPU_09.rtf

u nas

oj...

az podskoczyłam!

bo to moja "robota" tzn. materiał opracował M. Osuch, a ja (za jego zgodą) podkolorowałam (czcionki nie tekst) i umieściłam to w tutejszej wymianie plików

ale  co to robi w Lubinie????

Kilka uwag do tekstu pana Osucha.

Gazetka szkolna nie jest prasą w rozumieniu prawa prasowego. Jest to tylko jedna z metod pracy z uczniem. Zwracałem na to uwagę panu Osuchowi w prywatnej korespondencji, niestety, nie zmieni tego, bo "takie ma poglądy".

Nie wolno stosować odpowiedzialności zbiorowej ani publicznego karania. Nie wolno karać uczniów poprzez odebranie im praw.

Odpowiedzialność zbiorową oraz publiczne karanie (jako metody wychowawcze, nie w rozumieniu prawa karnego) wolno stosować w granicach zaaprobowanych przez nauki pedagogiczne, analogicznie do metod wychowawczych stosowanych przez rodziców i inne osoby mogące w społeczeństwie sprawować pieczę nad dzieckiem.
Karać przez odebranie praw nie wolno, ale są sytuacje, kiedy prawa te nie podlegają ochronie prawnej i można ich nie respektować. Jest tak zawsze, gdy uczeń chciałby korzystać z przysługującego mu prawa w sposób sprzeczny z celami wytyczonymi wobec niego przez państwo, sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, w sposób uniemożliwiający prawidłowe wypełnianie przez szkołę jej podstawowych obowiązków w stosunku do tegoż ucznia.
Nie jest też prawdą, jakoby prawa człowieka były niezależne od jego obowiązków, bo dokonując tzw. systemowej wykładni przepisów, bierze się pod uwagę jednocześnie zarówno te mówiące o prawach, jak i te mówiące o obowiązkach.

Statuty szkół powinny określać: prawa ucznia, z uwzględnieniem praw zawartych w Konwencji o prawach dziecka

Nie wolno obniżać rangi przepisów Konwencji, powielając je w statucie szkoły.

w przypadku usprawiedliwiania nieobecności ucznia na zajęciach lekcyjnych nie jest wymagane dokumentowanie jej powodu zaświadczeniem lekarskim, 

uczniowie pełnoletni mają prawo sami usprawiedliwiać swoją nieobecność na zajęciach lekcyjnych.

Nieobecności usprawiedliwia nauczyciel, jest to czynność administracyjna. Czego będzie on wymagał dla uwiarygodnienia prośby o usprawiedliwienie, to już wyłącznie jego kompetencja.
Nauczyciel zawsze może odmówić usprawiedliwienia, jeśli podejrzewa kłamstwo lub uzna powód nieobecności za błahy.

To najważniejsze nieścisłości w artykule, które należało sprostować, bo ich propagowanie przynosi szkodę polskiej szkole.

o tempora, o mores!

mam wrażenie Gabo, że wszystko jest OK

na końcu podano adres strony autora tekstu M. Osucha, a przecież ten materiał był adresowany do nauczycieli i dyrekcji szkół, więc umieszczono go we własciwym miejscu

moja była tylko oprawa techniczna :-)

Romanie G - mysle, że dobrze byłoby gdybyś wyraźnie zaznaczył, że to sa Twoje uwagi (Twoje zdanie, opinie itp), bo podawanie ich w formie bezosobowej (i kategorycznej) tzn. z uzyciem takich okresleń jak "niesciłości, które należałoby sprostować..." - to troche wprowadza w błąd czytelnika

a o wolności gazetek uczniowskich stoi  nie w prawie prasowym, ale w Konwencji o Prawach Dziecka - i nie chodzi tu wcale o tzw. wolność prasy, ale wolność wyrażania swojego zdania przez uczniów

Gosiu

tak się ostatnio zgadzaliśmy, a tu taki pasztet...   ;-)
ale przyznasz chyba, że milczeć nie mogę  :-))

Owszem, to moje zdanie, co może i powinienem podkreślić. Opieram je jednak na przepisach prawa - całego, a nie tylko Konwencji o prawach dziecka.

Weźmy jeszcze raz te nieszczęsne gazetki.
W artykule stoi:
Konstytucja RP w treści artykułu 14 zapewnia wolność prasy i innych środków społecznego przekazu. W artykule 54 zapewnia każdemu wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji. Zakazuje cenzury prewencyjnej i koncesjonowania prasy. W treści artykułu 73 zapewnia wolność twórczości artystycznej

Czyż nie jest ewidenym przekłamaniem, oczywistą nieścisłością podciąganie gazetki szkolnej pod prawo prasowe?
Czyż nie jest nieścisłością powoływanie się na Konstytucję i przejście do porządku dziennego nad ograniczeniami wolności i praw, które dopuszcza art. 31 ust. 3 tejże?
Precyzowanie Konstytucji, rozstrzyganie, ile wolności i praw obywatelskich, a ile ograniczeń tych wolności, należy do ustaw, nadanie zatem szkole i nauczycielom ustawowych uprawnień dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych wolności obywatelskie dzieci i młodzieży ogranicza.
Jak bardzo ogranicza w codziennej praktyce szkolnej, kiedy nieskrępowane prawa, a kiedy ich ograniczenia - o tym decydują ustalenia nauk pedagogicznych i pragmatyka nauczycielska, przyjmując dobro dziecka i zasady współżycia społecznego za kryteria najważniejsze. Na to są konkretne przepisy!

Błądzić jest rzeczą ludzką, ale trwać w błędzie jest rzeczą diabelską.
Co najmniej dwukrotnie zwracałem panu Osuchowi uwagę, że gazetka szkolna prasą na pewno nie jest, w kolejnych swoich publikacjach powtarza on jednak te twierdzenia. Jak to nazwać?
Prawo prawem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie?

Podtrzymuję, że tak jednostronne podejście do tematu i propagowanie tego typu sądów przynosi szkodę polskiej szkole. Kto nie wierzy, niech zasięgnie opinii wśród tarnogórskich nauczycieli i władz oświatowych nawet.
Ja w Tarnowskich Górach byłem, miód i wino piłem,a co słyszałem, to Wam zasugerowałem.  ;-)

tak jak

gazetka szkolna nie podlega rygorom ustawy prawo prasowe tak też ustawie o mediach i KRRIT nie podlega szkolne radio czy też szkolna telewizja. W oczywisty sposób redaktor szkonej gazetki nie jest dziennikarzem i nie dotyczy go na przykład prawo do zachowania tajemnicy.

Upieranie się więc przy którejś tam poprawce do konstytucji (nieważne - polskiej czy amerykańskiej) jest niedorzeczne.

Roman - po raz kolejny przyznaję Ci rację, co zaczyna mnie zresztą niepokoić ...:)

Nie wyłącznie Romana

są te uwagi, zdania i opinie. Myślę, że zgadza się z nimi wiele osób.

Nie mam tej swobody argumentacji, co Roman czy Małgoś. Tak sobie tylko czasem myślę... prawa człowieka, prawa ucznia... jasne jest, że są, powinny być. Społeczeństwa kierują się jakąś mądrością ujętą w prawa. Tylko, że ludzkość nie rozpoczęła się 15 lat temu. Potrzebny jest "złoty środek" a antidotum na brutalne łamanie praw człowieka w różnych częściach świata nie jest wcale dawanie np. dzieciom praw uderzających w podstawowe warunki skutecznej opieki nad dzieckiem zarówno ze strony rodziców, jak i nauczycieli. To jakiś "pseudohumanizm" prowadzący do wynaturzeń. Jest ich zresztą więcej. A "zawodowi" piewcy nowych teoryj? Mam wrażenie, jakby wołali: >>patrzcie - jaki świat jest podły, wszyscy tylko czyhają na prawa dziecka (człowieka), no i my, szlachetni, wreszcie obronimy bezbronnych. Nam się zawsze udaje, jesteśmy super, kto ma inne zdanie, ten dewiant<<.

Na osobną opowieść zasługuje przypadek, jaki mieliśmy ostatnio w związku z tygodniową wizytą młodzieży gimnazjalnej z Niemiec w naszym miasteczku. No modelowy przykład respektowania "praw dziecka". Palenie papierosów przez wychowawcę wraz z dzieciakami, bezradne rozłożenie rąk na przypadek spożywania alkoholu, brak jakiegokolwiek zainteresowania tym, co robią dzieci. Również brak podstawowych zasad kultury. Takie to wzorce mamy do naśladowania z oczywiście bardziej od nas "cywilizowanych" państw. I najciekawsza była reakcja naszych dzieci, u których w rodzinach mieszkali nasi goście: najpierw konsternacja, oburzenie a później godne, asertywne zachowanie, poczucie niestosowności sytuacji ale też chęć zachowania się godnie do końca wizyty. Jestem zbudowany postawą naszych dzieci, tych dzieci, zdawałoby się, prowincjonalnych, wychowywanych w oparciu o respektowanie pewnych zasad, tak dzisiaj "niepopularnych".

Oczywiście powie ktoś, że z uczniem trzeba tak, żeby sam od siebie szacunek żywił do nauczyciela a nauczyciel powinien sobie ten szacunek zbudować. Jak tego szacunku do nauczyciela (zresztą do kogokolwiek) nie żywi, to tym gorzej dla tego kogokolwiek. Widocznie "ciapa" jakiś, albo nie daj Boże sadysta. Ciekawy jestem, jak widzą przeciwnicy opieki nauczyciela nad gazetką szkolną sytuację np. obrażenia lub pomówienia nauczyciela przez uczniów w gazetce szkolnej (bądź co bądź mającej jakiś nakład) i ich odpowiedzialności za słowo. Nie oszukujmy się. W świetle prawa pozostać by to musiało bezkarne. Wolność wypowiedzi? Jasne! I odpowiedzialność za wypowiedź. Dlatego gazetka uczniów naszej szkoły ma opiekuna, który zwróci uwagę na ew. niestosowności i jeśli ktoś uważa, że to cenzura, to niech sobie uważa.

I na koniec. Podzieliłem się spostrzeżeniami po wizycie gości z Niemiec ze swoją znajomą mieszkającą w Szwecji. Rozsądna, normalna kobieta, ma trochę "problemów" wychowawczych w "ojczyźnie praw dziecka", szczególnie gdy syn zwraca jej uwagę na różnice w postępowaniu jej i rodziców Szwedów. Stwierdziła, że w Szwecji powstał już niemalże "przemysł" resocjalizacyjny. Tylko, że najpierw bajdurzy się o prawie dziecka do "upadku", spróbowania najgorszych nawet aspektów życia (podobno na jakiejś wyspie na M. Śródziemnym wakacje z totalnymi orgiami alkoholowo-seksualnymi z nastolatkami w roli głównej) po czym wracają do kraju, znów są porządnymi Szwedami, tylko "naprawiacze" muszą się nimi zająć i ich socjalizować, bo "biedne dzieci" przecież, że ich los tak doświadczył. Oczywiście na to wszystko programy specjalne i pieniądze rządowe.

Ja twierdzę, że nie dzieje się to ot tak sobie. Takie czasy.

A w mojej szkole to ...

Ja nigdy nie mam takich problemów...

My to .........

To jest mój ulubiony typ argumentacji.

Mówiąc o problemie gazetek szkolnych, ja wolę mówić o szkolnych mediach, nie poruszamy spraw prawidłowo funkcjonujących. Chyba Małgoś nie myslisz, że takich przykładów nie ma więcej - to jest tak oczywiste, że aż banalne.

Mówimy o zasadzie. Więcej - podstawie prawnej, bo prawem bije po oczach pan Osuch, dokonując jego dziwnej interpretacji. A zgodnie z prawem gazetka szkolna nie podlega prawom i rygorom prawa prasowego i tyle. To jest fakt.

To, że Ty uważasz, że powinien to byc Hyde Park, wolna trybuna i co tam jeszcze jest Twoim dobrym prawem, ale nie prawem powszechnym. I nie normą prawną.

Prawidłowe prowadzenie szkolnego medium nie musi być cenzurą, ale rozumnym procesem edukacyjnym z widoczną obecnością nauczyciela. ktoś w końcu musi tego nauczyć... Kultury, języka, zasad edytorstwa itp.

Małgoś,

po prostu dobrałaś sposób pracy z grupą odpowiednio do tego, na jakim poziomie znajduje się ona pod względem samorządności.

Za "Sekrety dobrej drużyny" (Burska, Chełstowski, o ile dobrze pamiętam):
są trzy poziomy samorządności grup - konsument, wykonawca, decydent.
Zgodzisz się chyba, że na każdym z tych poziomów praca przy redagowaniu gazetki i rola opiekuna muszą być diametralnie różne?

Piotrze

poprawka!

Prawo do wolności wypowiedzi

Chodzi mi o taki typ argumentacji, który na stwierdzenie występowania zjawiska, najczęsciej negatywnego (szkolne oszustwa, korepetycje dla własnych uczniów, narkotyki, przemoc itp)  odparowuje -

 - u mnie w szkole nikt nie zażywa, korepetycje są nie do pomyslenia, nikt nigdy nie znieważył nauczyciela, a gazetki szkolne redagujemy w duchu poszanowania godności jednostki, jej prawa do indywidualności i odmienności, wyrażania swojego zdania...................

Tak zareagował wychowawca sławetnej klasy w Toruniu, który odparował - ja z nimi nie mam żadnych problemów.

Tak reagują (niestety) nauczyciele, którzy dodając sobie szyku wyznają - u mnie oni są bardzo grzeczni,

Tak reagują wezwani do szkoły rodzice, po sponiewieraniu i skatowaniu przez "pociechę" kota - on w domu jest aniołem.

Czy ta argumentacja zmienia istotę zjawiska? - nie! Ona tylko zakłamuje obraz, dlatego jestem jej przeciwny.

To że w jakiejś szkole przestrzega się praw ucznia (mam nadzieję, że w większośći) nie znaczy, że nie ma w polskich szkołach problemu łamania ustawowych i statutowych przywilejów uczniowskich. Dużo na ten temat mówiło się 24 października na wojewódzkim forum SU w mojej szkole. Ale dużo mówiło się też o uświadamianiu obowiązków, powinności szkolnych i kar za przewinienia.

Dlatego jestem za tym, żeby nie zakłamywać problemu poprzez stwierdzenie, że ... u mnie on nie występuje.

Paweł, fajnie napisałeś o tych Niemcach i Szwedach i w ogóle...

Kiedyś już tu wspominałem moją sławetną z Niemcami wycieczkę po Warmii "Szlakiem Kopernika". w ramach ciągle potrzebnej mi terapii wspomnę sobie ją jeszcze raz. Wybaczcie, że o Szwedach nie będzie i o germanofobię nie posądzajcie, ale ze Szwedami kontaktu nie miałem, z Niemcami niestety tak. I ja u nich pół roku byłem, i oni cztery dni byli u nas... Te pół roku było ...dziwaczne, ale spoko ;-)
Natomiast te cztery dni... eh...

Dość powiedzieć, że jednego dnia była drobna mżawka i nie za ciepło, a nocować mieliśmy w domkach.
Wieczorem "moi" niemieccy nauczyciele wytargali z autokaru skrzynkę piwa i kilka butelek wina, bo "młodzież przemarzła i musi się rozgrzać". Na moje zdziwienie, graniczące z oburzeniem, odpowiedzieli argumentem, że oni tyle pracy włożyli w to, żeby uczniowie w ogóle chcieli do Polski przyjechać, że teraz ci nie mogą wyjechać niezadowoleni (sic!). "Zresztą przecież lepsze jest picie kontrolowane, lepsze statystyczne jedno piwo, niżby mieli po kryjomu się upijać."

Na następny dzień jeden z niemieckich uczniów był jeszcze lekko znieczulony tym statystycznym piwem, na tyle, że w pełni o własnych siłach nie był w stanie korzystać z przysługujących mu konstytucyjnych praw i wolności.
Uczeń ten skwapliwie przyjął pomocne ramię swego Nauczyciela (uwaga, polscy nauczyciele, uczcie się!) przy wsiadaniu do autokaru, tym bardziej, że empatia opiekuna na tym się nie skończyła: od kierowcy wziął on elektryczny wentylator i przez 50 następnych kilometrów troskliwie trzymał go przy twarzy słabującego wychowanka.

Małgoś - mam jedno pytanie ...

Kto będzie odpowiadał przed sądem, jeżeli uczeń w artykule zamieszczonym w gazetce szkolnej naruszy dobra osobiste innych osób?

Drobny cytat z jednej z gazetek szkolnych (jeszcze do sądu się nie nadaje, ale czyjeś uczucia uraża):
"I nagle podbiega do mnie jeden z ulubieńców naszego księdza katachety (odchudziłby się trochę , bo jego wielki brzuch uderza w autorytet koścoła katolickiego), ponoć ministrant i w ogóle taki dobrze ułożony chłopaczek, grzeczny i kulturalny niesamowicie - ach tylko wzdychać i się zachwychcać!"

JarTul

naprawdę sądzisz, że to powód do procesu o naruszenie dóbr osobistych?

(Krasicki pęka w niebie ze śmiechu ...a może nie jest to wcale niebo, skoro kpił sobie z wielebnych  brzuchów...? )

jeśli juz ma być ten sąd, to odpowiada przed nim pełnoletni uczeń, jeśli nie jest pełnoletni,  to ...jego prawni opiekunowie (jak w każdej innej sprawie związanej z przekroczeniem norm prawnych)

a jesli chodzi o problem dóbr osobistych w szkole, to miejmy odwagę jednak przyznac, że bez porównania częsciej my (dorośli) naruszamy dobra uczniów, niż oni nasze (patrz np. teksty uwag w dzienniku, publiczne tablice z czarnymi kropami przy nazwiskach niegrzecznych maluchów, a nawet "recenzje" pod pracami pisemnymi)

a w końcu to my mamy okazję i powinność nauczyć ich by w gazetkach uczniowskich pisali szczerze, mądrze i nie urażając praw (choć to wcale nie znaczy, że wszystkim ma byc miło)

PS. Nasi uczniowie opisali w bulwersującym Grono tekście, przegląd pokoi i bagazy w poszukiwaniu alkoholu, podczas obozu narciarskiego. Nie broniono w tym artykule praw posiadaczy kilku piw, ale wykpiono ...zaczerwienione nosy i piwne oddechy ...kontrolujących. Oburzenie było straszne, choć wcale nie powszechne. Rada Pedag. nie doszukała się znamion naruszenia prawa przez autorów tekstu gazetki.

Od tego czasu nauczyciele, wychowawcy, trenerzy itd. nie próbuja nawet raczyć się małym jasnym podczas jakichkolwiek imprez szkolnych. I wcale autorytet n-li na tym nie ucierpiał ...wystarczyło przyznac się do błędu.

Z perspektywy lat uważam, że było to wydarzenie intensywnie wychowujące - i młodzież i ...nas.

Nie warto tkwić w  moralnym dualiźmie, jesli naprawde mamy zamiar kogokolwiek wychowywać.

Nie warto się bać ...poglądów ucznia.

Nauczmy go odpowiedzialności za własne słowa, formy wypowiedzi i norm prawnych oraz zasad współzycia społecznego - tak by  bez niepotrzebnych uprzedzeń i złych emocji odbierać, to co maja nam do powiedzenia

na marginesie niemieckich gości

nie rozumiem tego toku wnioskowania:

a) szkoła niemiecka respektuje prawa ucznia

b) nauczyciele niemieccy (aż na dwóch wycieczkach!) pozwalają uczniom na papierosy lub picie alkoholu,

c) nauczyciel niemiecki jest bezradny wobec zachowań ucznia

d) respektowanie praw ucznia prowadzi do bezradności wobec patologicznych zachowan ucznia

w/w rozumowanie jest alogiczne

Moim zdaniem właśnie zezwalanie przez pedagogów na spożywanie alkoholu lub palenie papierosów wśród uczniów niepełnoletnich to wyraźne naruszanie ich praw

a jesli dotyczy to pełnoletnich to też naruszają prawo (np. palenie papierosów w sferach bezdymnych lub spozywanie alkoholu w miejscach publicznych,a także, jżeli ma to miejsce w obecności uczniów niepełnoletnich)

PS. i juz na marginesie co ma gazetka do niemieckiej młodzieży pijącej alkohol na wycieczce???

Kiedyś podpadłam grupie z polsko niemieckiej wymiany, bo nie pozwoliłam na palenie papierosów i piwo na wspólnych imprezach ("jesteście naszymi goścmi, ale TU obowiązuje nasze prawo" - troche się krzywili, boczyli - razem z wychowawca, ale w końcu ...przywykli  tzn. oczywiście nie rzucili palenia, ale nie robili tego na oczach naszych uczniów - "chowali sie do norek z tym brzydkim nałogiem"

Romanie

oczywiście uważam, że osmieszonemu księdzu z przykładu JarTula należy sie jakies zadośćuczynienie - oficjalne przeprosiny, refleksyjny i przepraszający artykuł kpiarza w następnym numerze gazetki (oczywiście nie pod przymusem napisany, ale wskutek przemyśleń itp.

a autorowi tych słów KTOŚ powinien uświadomić, jaką przykrość zrobił drugiemu człowiekowi, bo krytykowac mozna zachowanie, uczynki, ale nie ...wygląd, bo to kwestia poziomu, smaku, klasy i ..wiarygodności dziennikarskiej

tak pojmuję wychowanie, a nie ....stawianie ucznia przed sądem za kpiny z fizycznych niedoskonałości człowieka

może po to by dac młodziezy szansę ...uczenia się na wlasnych błędach?

albo dlatego, że zwyczajnie nie miał prawa ....zatrzymac tego  tekstu ;-)

No dobrze, pozwólmy młodym skinom kopać przechodniów. Niech uczą się na własnych błędach!

PS. Prawo miał. Ustawowej rangi prawo do nauczania i wychowania.
Może tylko o tym prawie nie wiedział, bo naczytał się materiałów zamieszczanych na różnych stronach internetowych.  ;-)

Romanie ;-)))

oczywiście przesadzasz celowo (dla erystycznego efektu), albo...

albo rzeczywiście nie dostrzegasz rożnicy między uczniem o dziennikarskich zapędach, a bandą skinów z ulicy....

PS. Moja znajoma kiedys mnie "zabiła" stwierdzeniem:

"ja to bym nie mogła pracowac z dzisiejsza młodzieżą - to sami narkomani, skiny i ..anorektyczki!"

Małgoś

Po pierwsze - wyraźnie napisałem: "...(jeszcze do sądu się nie nadaje, ale czyjeś uczucia uraża)".

(Krasicki pęka w niebie ze śmiechu ...a może nie jest to wcale niebo, skoro kpił sobie z wielebnych  brzuchów...? )

On śmiał się z "wielebnych brzuchów" jako pewnej grupy społecznej, tutaj ośmieszono konkretnego człowieka i DLA MNIE TO JEST ISTOTNA RÓŻNICA.

Po drugie mam duże wątpliwości czy tylko uczeń pełnoletni lub jego prawni opiekunowie, gdy jest niepełnoletni będą odpowiadać za naruszenie dóbr osobistych.
Szkoła też "maczała swoje palce" w powielaniu i rozpowszechnianiu gazetki, pracownik szkoły (nauczyciel sprawujący opiekę nad gazetką SZKOLNĄ) nie wniósł zastrzeżeń do rozpowszechniania tekstu.
Zatem przed sądem stanie również osoba reprezentująca Szkołę - oczywiście DYREKTOR. 

Generalnie jestem za wolnością słowa, ale każda wolność ma swoje granice - mam takie małe własne motto "wolność jednego człowieka kończy się tam gdzie zaczyna wolność drugiego człowieka". 
Moim zdaniem nauczyciel musi ingerować w działania uczniów wówczas, gdy mogą one np. godzić w dobra innych osoby.
Nauka przez "małe zło", "małe błędy" - tak, bo takie jest życie, ale w sytuacjach drastycznych mam prawo i obowiązek zaprezentować zdecydowanie własne poglądy.

JarTul

a nie lepiej, unikając cenzury, zwyczajnie nauczyć młodocianych dziennikarzy, jak pisać?

pomóc im stworzyc kodeks etyczny dziennikarza

poćwiczyć rozróżnianie paszkwili, brukowców od rzetelnej roboty dziennikarskiej (przykładów z codziennej prasy ..nie zabraknie)

nauczyć na czym polega przestrzeganie prawa do ochrony dóbr osobistych

itd itp

czyli po prostu WYCHOWAĆ DOBRYCH DZIENNIKARZY

a nie traktowac jak niebezpiecznych smarkaczy i wciąż patrzeć im na ręce

ileczasu zając może przygotowanie młodzieży do pierwszego wydania gazetki? 3 - 4 godziny ...warto

mozna im służyć radą i pomocą (gdyby mieli jakies wątpliwości natury etycznej, formalnej) - ale nie ...przemocą w postaci:

NIE DOPUSZONO DO DRUKU!!

Ależ można i należy. Od tego przecież każdy normalny nauczyciel zacznie swoją pracę z uczniami chcącymi tworzyć gazetkę szkolną. Ale kiedy uczeń nie chce podporządkować się zasadom to co należy zrobić?
Opublikować wbrew sobie i opinii innych członków zespołu...

Uważam zresztą, że nadużywasz słowa cenzura w kontekście tworzenia gazetki szkolnej.
W każdej gazecie ktoś musi odpowiadać za jej kształt i treść - tego też chyba należy uczyć.

Czy uważasz, że w profesjonalnej prasie wszystkie artykuły przygotowane przez dziennikarzy są publikowane:
- po pierwsze w takim kształcie jak oni je przygotowali za pierwszym razem (czy też podlegają przeredagowaniu w wyniku ingerencji redaktora naczelnego czy też zespołu redakcyjnego),
- po drugie czy wszystkie są publikowane.

W obu powyższych przypadkach czy to już CENZURA czy jeszcze nie.

Jeszcze raz podkreślam, że jestem za wolnością słowa (możesz to sprawdzić http://www.zso.kamiennagora.ids.pl -> Gazetka).

Oprócz tego chcę tylko zauważyć, że w swoich wypowiedziach uciekasz się do trudnych dla mnie do przełknięcia sztuczek:
"...a jesli chodzi o problem dóbr osobistych w szkole, to miejmy odwagę jednak przyznac, że bez porównania częsciej my (dorośli) naruszamy dobra uczniów, niż oni nasze."
Zawsze starałem się i staram szanować innych ludzi, a tutaj w kontekście pojawia się przytyk do mnie (wszak jestem chyba dorosły). Nie wszycy dorośli są tacy, podobnie jak nie wszyscy uczniowie (ba minimalna grupa) są "osławionymi" uczniami z Torunia.
Jeżeli moje poprzednie motto nie pozwaliło jeszcze na zrozumienie mojej mentalności w kotaktach z innymi ludźmi, a każdy uczeń jest dla mnie przede wszystkim człowiekiem, to proponuję jeszcze to: "Nie czyń drugiemu co tobie nie miłe."

uważam, że n-l nie powinien byc członkiem zespołu redakcyjnego - to powinni tworzyć sami uczniowie

bo inaczej nie będzie to gazeta uczniowska, a nauczycielskanie  (a o taką chyba nie warto kruszyć kopii)

a to nie sa żadne sztuczki - raczej samokrytyka (uzywam przecież 1 osoby, a nie 2) - bo  mam swiadomośc, że prawa ucznia chronią ich równiez przede mną, bo z racji mojej pozycji (władzy) stanowię potencjalne (a czasem rzeczywiste) zagrożenie dla ich praw - jak każdy nauczyciel, dyrektor czy wychowawca

cenzura jest cenzurą - więc  nie bawmy sie w poszukiwanie eufemizmów: jesli nauczyciel używa swojej przewagi i mówi NIE wypowiedzi ucznia (nie dopuszcza do druku, zmienia te wypowiedź, dyktuje własną itp.) to cenzuruje tę wypowiedź ucznia w/g swoich własnych kryteriów (dokładnie tak jak w PRL-u)

uczeń parający sie dziennikarstwem (a dla niego to zazwyczaj jest powazna sprawa) musi opanowac trudną sztuke przewidywania konsekwencji i poczucia odpowiedzialności za nie

- jesli nie o to nam chodzi, to o co?

o wychowanie kolejnego tchórza, biernego obserwatora, czy  KONFORMISTY ?

uprzejmie prosze, aby  mi nie wciskać pod klawisze idei, których nie wyznaję :-)

nigdzie nie napisałm, że wolność jednostki powinno sie realizować kosztem wolności i praw innych

nie uważam tez, że realizowanie praw (wolności) to gra o sumie zerowej, czyli że prawa jednego oznaczaja brak praw drugiego - to nie sa moje założenia, ale raczej moich interlokutorów :-)

wręcz przeciwnie, uważam, że własnie akceptując prawa innych uczymy ich szacunku dla naszych praw - łatwiej nas nasladować, jestesmy wiarygodniejsi i po ludzku ...sympatyczniejsi

a uczeniu sie szacunku dla praw jednostki musi towarzyszyć doświadczanie sukcesów i porażek, żeby ...wyzbyc sie moralnosci Kalego ("złe jest to, co mnie boli, a jak to co boli innych mnie nie boli, to nie jest ...złem")

Ja również uprzejmie proszą, aby  mi nie wciskać pod klawisze idei, których nie wyznaję.

"...wręcz przeciwnie, uważam, że własnie akceptując prawa innych uczymy ich szacunku dla naszych praw - łatwiej nas nasladować, jestesmy wiarygodniejsi i po ludzku ...sympatyczniejsi."

Ja rozumiem oba zaprezentowane przeze mnie motta:
"Wolność jednego człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna wolność drugiego człowieka.",
"Nie czyń drugiemu co tobie nie miłe."
jako wskazanie potrzeby samoograniczenia swojej wolności w imię uszanowania wolności innych osób.

"...cenzura jest cenzurą - więc  nie bawmy sie w poszukiwanie eufemizmów.."

To czy działania opisane przeze mnie powyżej w profejonalnych mediach też uznajesz za cenzurę?

chciałabym olej na fale, ale nie mogę :-)

Oj, emocji dużo, to i skręca nieco dyskusja w stronę personalną :-)))

Ja chciałabym tylko i wyłącznie o meritum.
Myślę sobie tak: mimo że nauczyciel nie wyraża zgody na to, aby pisać "rzaba", albo za wynik 2=2 podawać 5, to żadną miarą nie wyciągnie się z tego wniosku o ograniczaniu praw dziecka, ani o cenzurowaniu jego poglądów.

Ponieważ dziecko ma prawo do tego, żeby w szkole pokazano mu jasno, co jest właściwym rozwiązaniem, a co błędnym.

Z przepisów wynika, że to prawo w tym względzie obejmuje nie tylko sferę dydaktyki, ale i wychowania.

Uczeń ma zatem prawo wymagać od nauczyciela, żeby ten korygował jego niewłaściwe postawy i zachowania.
To mu się należy jak psu zupa.

Dlatego zatrzymanie artykułu, który nie spełnia kryteriów ortograficznych, stylistycznych, merytorycznych czy zasad współżycia społecznego jest obowązkiem nauczyciela, a prawem ucznia, którego mu odmówić nie można.

Dawno temu liberalne wychowanie propagował dr Spock.
Ale jego teorie już dawno się skompromitowały.

miałem pisać o armatach i wróblach ale ania:-) No to odpuszczam sobie.

To jak regulamin o którym słyszałem że wisi u kogos w kuchni: "każdy ma prawo wyrażac swoje zdanie ale ostatnie słowo mają rodzice"

Kazdy uczestnik gazetkowego komitetu ma prawo pisac i układać teksty ale decyduje nauczyciel prowadzący koło dziennikarskie. To dla mnie oczywiste. Nic tu zdrożnego i zadnych wielkich pól do batalii o prawa czy też odwrotnie - ubezwłasnowalnianie nie widzę. Może ja:-)

Mam uwagę. Uczniowie zaakceptują te zasady bez szemrania, ale... nauczyciele muszą im dostarczyć rzetelnego warsztatu dziennikarskiego - muszą naprawdę miec autorytet takich co się znają i coś ciekawego dają od siebie.

Bo osobiście (przepraszam za to)...

pisywałem rózne cuda w szkole i nawet te głupoty czytali koledzy. Ale nigdy, przenigdy nie zgodziłbym się pisac w czymś prowadzonym przez belfra. Co to za frajda pisać co każą? Może gdybym pisał... nie pisałbym dziś tu? No i może sam nie zostałbym belfrem. Nie superpoprawności szukałem w tym zawodzie. i robienia co każą li tylko. Moze dlatego zostałem dyrem? A potem.. no juz wiecie:-)

Raz poszedłem nawet w szczenięctwie w szkole średniej na spotkanie (dwugodzinne) na którym nauczyciel rozwlekle opowiadał co będziemy pod jego swiatłym kierownictwem robić na stosownym kole zainteresowań. Nigdy moja noga tam więcej nie postała. Widziałem w tym zajęcie dla lizusów co chcą sobie poprawić oceny z polaka. (To moje 16-letnie zdanie i nie dam się wpędzić w przepraszanie:-)

Dziwne? Nie dla 16-latka. Fajne były czasy;-)

po co to wszystko dziwne piszę?

Ano.. gdybyśmy aprobowali zastane autorytety, gdybyśmy godzili się z rzeczywistością jaka jest (jak ci uczniowie grzecznie poddający sie cenzurze), może.. nie krytykowalibyśmy złego prawa (wszak prawo to prawo?) i nie podważali autorytetów (wszak nie wypada nie szanowac ministra).

Czy nie tkwi w nas tu na Forum, w OSKKO, trochę z tych niesfornych młodych dziennikarzy?

Jestem za ostatnim słowem nauczyciela w kwestii tekstu gazetki, ale dobrze by.. ten nauczyciel to wszystko wiedział, gdyby to był ten co trzeba. Bo inaczej wiecznie będzie łaził po szkole duch czasów rodem z "Ostatniego dzwonka"

Gdyby w tej dyskusji bez nadmiernego polaryzowania to uwzględnić - niepotrzebne by były armaty:-)

O, Marek!

Romek!

Zamorduję!!!
Bo ja do nikogo osobiście!!

Tylko Ciebie osobiście, moimi rączkami...

:-)))

;-)

JarTul

Aniu,

hm...

Hm...

ależ ditter kalla!

węszę brak logiki w Twoim wątku ;-)

Zakładasz, że tylko 20-30%"maluczkich" (a to z sympatii tak, czy z ...poczucia wyższości - chodzi mi o tych "maluczkich"?) - uczniów rozumie prawa człowieka (i dziecka i dorosłego) i jako PEDAGOG i NAUCZYCIEL sugerujesz, aby temat porzucić i zając sie obowiązkami - do znudzenia wałkowanymi na apelach, godzinach wychowawczych, w regulaminach itd.???

Jesli nie rozumieją praw, to chyba czas zacząc ich i ....siebie tego nauczać.

Mysle, sobie,że niepotrzebnie pojawiła się bariera  (rozdział, granica itp.) miedzy obroną praw a nakazywaniem obowiązków - jakby respektowanie prawa godziło w obowiązki i na odwrót.

Moim zdanie wcale nie godzi - to się wsystko UZUPEŁNIA w jedną całość w ZASADY WSPÓŁŻYCIA SPOŁECZNEGO

ale...

nikt nie może usprawiedliwiać się, że łamie czyjeś prawa za to, że ten ktos nie wypełnia swoich obowiązków (czyli "najpierw obowiązki potem prawa"

prawo cywilizowanych państw wyraźnie zakłada rozłączność między tymi aspektami - prawa są niezbywalne przez fakt nieprzestrzegania obowiązków

(owszem pozbawić praw można, ale taka moc ma jedynie... SĄD, a nie nauczyciel, dyrektor, czy kurator

zbyt wiele wartości potocznie wciskamy pod termin PRAWA JEDNOSTKI, a tak naprawde sa one ścisle wyliczone i zapisane w Konstytucji oraz konwencjach o Prawach Człowieka i Prawach Dziecka