Kosz na głowie, to tylko preludium ...

co tak naprawdę jest totalną bzdura?

1. gimnazjum?

2. dla wszystkich?

uwazam że.. hm ... nieudane jest to pierwsze. Monokultura nastolatków chyba.. nie wyszła. Nie ma pewnej ciągłości pieczy nad dzieckiem - w nowych warunkach były siódmoklasista - nieznany nauczycielom jest w swym psuciu się bezkarny i bez pomocy.

Uważam też że to drugie jest konieczne. Nie wyobrazam sobie zaniechania edukacji narodowej dla pewnej grupy dzieci.

Bez zmian uważam, że pedagodzy proponując uczenie tylko tych, których łatwiej się uczy ukręcą stryczek na szyję swej grupy zawodowej.

bez przesady....

Dmucham na zimne..

Smutne jest to, że musimy wydawać pieniądze na zakup kamer i innych zabezpieczeń...
Mam wewnątrz i na zewnątrz szkoły znacznie więcej kamer niż Helena. Kamery widzą wiele, ale nie wszystko. Zewnętrzne kamery z grzałkami, na podczerwień, z cyfrowym zapisem obrazu na potężnych serwerach. Z domowego kompa, poprzez Internet, mam podgląd wszystkich kamer.
Mam też rozbudowany system alarmowy, podzielony na kikadziesiąt stref. Do szkoły może wejść każdy upoważniony bez względu na porę dnia i doby. Nazywam to swobodnym dostępem.
Drzwi wejściowe są zamknięte. Otworzyć je można tylko przy pomocy karty zbliżeniowej, zarejestrowanej na konkretną osobę. Każde wejście do szkoły (i wyjście) w czasie lekcji jest odnotowane w pamięci centrali. Wiadomo, kto i kiedy użył karty.
Wprowadzone przeze mnie zabezpieczenia nie są konsekwencją bandyckiego zachowania gimnazjalistów. Dmucham tylko na zimne.

Obecny tygodniowy rozkład zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych nie umożliwia niestety utrzymania zamknięcia drzwi w czasie przerw. Uczniowie rozpoczynają zajęcia od 1, 2, 3 i 4 lekcji, a po czwartej lekcji zaczynają stoponiowo je kończyć. Testujemy więc komputerowo różne warianty tygodniowego rozkładu zajęć, by wybrać najodpowiedniejszy, tj. taki, który zminimalizuje liczbę przerw z wejściem i wyjściem uczniów dzo szkoły.

Mimo wszystko zdarzają się bójki, ale "koleżeńskie". Nikt z zewnątrz w czasie przerw nie prześliznie się do szkoły. Mam barczystego dozorcę.

Smutne jest to, że musimy wydawać pieniądze na kamery i inne zabezpieczenia... A marzy mi się w każdej sali multiprojektor...

smutne to, fakt

kiedyś, kiedy jeszcze nie było gimnazjów, ale były już kamery, powiedziałem sobie, że nigdy nie zamontuję ich wewnątrz szkoły. Na zewnątrz i owszem, ale przede wszystkim po to by "uwiecznić" ewentualne, nieproszone w szkole osoby.

A miałem wtedy w szkole dwa roczniki dzisiejszego gimnazjum.

No i dość sporo różnego rodzaju problemów z nimi.

Teraz, gdy mam "tylko" podstawówkę i 5 - 6 - klasistów, którzy tez potrafią nieźle "dawać popalić", też ich nie zamontuję wewnątrz szkoły.

Dlaczego? Spróbujcie sami na to pytanie odpowiedzieć.

Co do gimnazjów (i innych szkół). To znam takie, w których możliwość występowania podobnych sytuacji jest dość skutecznie ograniczana (bez kamer) i znam takie, gdzie podobne zdarzenia są nagminne (pomimo kamer i ochroniarzy w szkole).

No i na koniec pytanie do ditera: czy rzeczywiście uważasz, że pozbawienia prawa do nauki tych, którzy nie chcą sie uczyć, załatwiłoby problem? Czy ci młodzi ludzie, pozbawieni tym samym jakichkolwiek obowiązków, nie zaczęli by się uczyć "inaczej"? I mając dużo (bo bez szkoły) czasu doskonalić się w tych umiejętnościach?

No bo coś w końcu trzeba robić, nie? To co, może "kosą" gościa?

smutne to ...

Uzupełnię więc swoją wypowiedź. Podoba mi się to, co mam w szkole. Podobają mi się też oświetlone ulice i księżycowa mroźna noc, bo jest jasna. Podoba mi jasno świecące w dzień słońce. A upiory budzą się nie tylko nocą. Zjawiska patologiczne i przestępcze dotyczą tak samo nocy jak i dnia. Tylko, że łatwiej dostać w dziób nocą albo za dnia w ciemnym zakamarku.
W toaletach i salach lekcyjnych kamer nie ma;-) Alarm jest.

Miałem wcześniej szereg włamań do szkoły. Trafiał mnie szlag, bo policja nigdy nic nie ustaliła. Po szkole pałętały się różne typy. Zdzierałem gardło, nierzadko brałem za kołnierz i wypraszałem ze szkoły. Szkoła duża, personel obsługowy skromny, pełno zakamarków zarówno wewnątrz jak zewnątrz szkoły.

Stworzyłem stanowisko dla osoby niepełnosprawnej - dostałem pieniądze i tak powstał monitoring. Z dochodów za bale sylwestrowe, prowizji za ubezpieczenia, składek rodziców powstała sieć komputerowa, alarmowa i radiowęzłowa. Nie od razu. Sukcesywnie, z roku na rok przez okres ostatnich 5 lat.

To są działania wyłącznie prewencyjne. Nie eliminują agresji. Być może jedynie tłumią ją, być może wybuchnie na innym podwórku, w innym czasie.
Nie są to jedyne działania. Te inne - wychowawcze, profilaktyczne nie tylko na papierze. Mam wielu wspaniałych nauczycieli, wiele różnych zajęć pozalekcyjnych realizowanych płatnie i nieodpłatnie.

Byłem w maju w szkole włoskiej. Jest tam tylko jedna kamera, której oko widzi jedynie główne wejście do kompleksu. Nie potrzeba więcej, bo układ architektoniczny jest właśnie taki a nie inny. Podaję link do tego wejścia;-) www.uccellis.ud.it  A kompleks wygląda tak;-) www.uccellis.ud.it/foto-collegio.htm

Wewnątrz szkoły uczniowie są objęci opieką od godz. 8.00 - 18.00.  300 uczniów i 60 nauczycieli. Kiedyś pisałem o tym.
No i co z tego, ktoś odpowie.. I tak są tam mafie.

U mnie nia ma żadnych kamer, choć i okolica niezbyt ciekawa (wieczorem lepiej nie chodzić po ulicy samemu), i uczniowie w większości przypadków trudni (rodziny patologiczne).

Często przychodzą z oceną nieodpowiednią z gimnazjum i na początku próbują "walczyć" z nauczycielami. Choć nie jest łatwo pracować w takiej szkole nie skreślamy ucznia tylko dlatego, że do tej pory miał ocenę nieodpowiednią z zachowania i wygląda jak "bandzior". Oni mają prawo się uczyć, a jeśli uda nam się ich choć trochę zmianić na lepsze to jest to nasz sukces. Jeśli dom tego nie robi my powinniśmy ich wychowywać.

O to,to właśnie!

" ...oddziela tych co chcą i umieją, od tych co nie chcą i nie umieją. Tych drugich jest o wiele mniej - ale skierowanie ich do innego typu szkoły umożliwia normalną edukację tym pozostałym"

Dodam tylko - tych innych też trzeba i można edukować - często zresztą z większym prawdopodobieństwem sukcesu niż w obecnym systemie.

I nie wciskajmy kitu, że to dyskryminacja na starcie - wyrównując te niby szanse krzywdzimy zbyt wielu - także tworząc dla nich tzw. klasy elitarne w zwykłych gimnazjach - ale to chyba wątek nie na dzisiaj :-)

Problem jest

i nie ma co udawać, że go nie ma. Największy pewnie w gimnazjach. Młodzi ludzie niezależnie od predyspozycji, zainteresowań i chęci mają się przez trzy lata uczyć "ogólnie". Wszyscy tego samego i na tym samym, określonym podtsawami programowymi poziomie. Dziejów dynastii Karolingów, reakcji utleniania, okolicznika miejsca, przebiegu funkcji, prawa Ohma, dopływów Amazonki.... Dla coraz większej liczby uczniów jest to mniej więcej to samo co regularny kurs chińskiego.

Dla jasności - nie podwarzam sensu jak najdłuższego kształcenia ogólnego. Rzecz raczej w tym czy uczyć wszystkich na takim samym  poziomie i czy wszystkich tego samego. Moim zdaniem nie.

Poza wszelkimi negatywnymi wpływami środowiska brak motywacji do nauki powoduje stan, o którym piszecie w tym wątku.

Parę lat temu próbowałem o tym napisać:

http://www.vulcan.edu.pl/biuletyn/bi33/05podwyzszona_poprzeczka.html

....

Horacy (Quintus Horatius Flaccus, 65-8 p.n.e.)

"Quid leges sine moribus?"

(Cóż warte prawa bez obyczajów?)

Majka przytoczyła świetny cytat

Młodzi nie stają się wyrzutkami po przekroczeniu progu gimnazjum. Tak ich ukształtowuje społeczeństwo: dom, sąsiedzi, podwórko,telewizja, komputer, my wszyscy. Nie powinniśmy się bać reagować albo udawać, że mnie to nie dotyczy, gdy mały Jaś pokazuje babci język, czy siedmioletnia Zosia klnie jak przysłoiowy szewc.

Uważam, że gimnazjum powinno być dla wszystkich. Nieporozumieniem jest jednak umieszczanie w jednym budynku pięciuset, siedmiuset dojrzewających, zbuntowanych osobników. Gimnaja powinny nieć po 200,300 uczniów, tak aby nikt nie był anonimowy.

Cieszę się, że od czasu do czasu pojawia się pogląd, który ja równiez podzielam.

Powinna istnieć w systemie edukacji możliwość realizacji różnych "dróg kształcenia" w zależności od predyspozycji, zainteresowań i planów życiowych młodzieży i to już od gimnazjum. Jednorodny program gimnazjum dla całej populacji jest nieporozumieniem, mówiąc delikatnie.

Były przeprowadzane badania różne ... o jednym wspomnę. Grupa kilkunastu uczniów gimnazjum, większość tzw. kujony i jeden sprytny, silny (inteligentny leń) - zgadnijcie kto przejmie nieformalne przywódctwo w grupie?

Różne drogi edukacji po szkole podstawowej. Gimnazjum dla chcących się uczyć dalej (mówiąc w skrócie) i przygotowanie do zawodu (z możliwością uzupełnienia wykształcenia w przyszłości) dla zaintertesowanych umiejętnościami praktycznymi, politechnicznymi, nie eliminuje i nie dyskryminuje żadnej z grup.

Tyle razy mówiliśmy również na naszym forum, że inaczej trzeba uczyć w technikum, inaczej w humanistycznej klasie ogólniaka a inaczej w hufcu pracy.

Dlaczego tak samo trzeba uczyć wszystkich w gimnazjum?!

Koszty?

Już są puste szkoły podstawowe. Można je wykorzystać do stworzenia wyspecjalizowanych gimnazjów. Koszty społeczne będą mniejsze niż są obecnie.

Popieram możliwość indywidualizacji drogi edukacyjnej po szkole podstawowej. Tylko co to obchodzi decydentów.

Skutki złych decyzji w sytemie edukacji ujawniają się z dużym opóźnieniem. Nie mają wpływu na wynik wyborczy bezpośrednio.

Pozdrawiam
stan

Powinna istnieć w systemie edukacji możliwość realizacji różnych "dróg kształcenia" w zależności od predyspozycji, zainteresowań i planów życiowych młodzieży i to już od gimnazjum. Jednorodny program gimnazjum dla całej populacji jest nieporozumieniem, mówiąc delikatnie.

Dlaczego dopiero od gimnazjum?

Przecież juz w I klasie szkoły podstawowej, ba w "zerówce" i grupie przedszkolnej też, jesteśmy w stanie wskazać dzieci, które swoim zachowaniem "na minus" będą znacznie odbiegać od przeciętnej w danej grupie. Będą też dzieci "grzeczne", ale bez predyspozycji do uczenia się.

Czy wobec tego nie powinniśmy im również zafundować różnej drogi kształcenia już od przedszkola?

Czym różnią się plany życiowe I-szo klasisty zostania strażakiem (lub policjantem) od planów życiowych 13 - latka czyli potencjalnego gimnazjalisty zostania Spidermanem, Harrym Potterem czy innym bohaterem  z filmu czy gry komputerowej?

Wiem, ze "dzisiejsza" młodzież dojrzewa wczesniej niż my, ma większy dostęp do informacji, itp. Ale czy rzeczywiście 13 - latek ma na tyle uogólniony obraz świata, zeby mógł precyzyjnie określać swoje plany życiowe?

W Belgii własnie dlatego wprowadzono szkoły pośrednie (middenschool) żeby odwlec termin dokonywania wyboru drogi życiowej (kierunku dalszego kształcenia) przez młodego człowieka.

To wszystko nie znaczy, ze nie dostrzegam problemu, który własnie w gimnazjum zaczyna nabierać większej niz dotąd wagi. Dlaczego tak jest wszyscy wiemy.

Problem tylko w tym, że w poszukiwaniu sposobów na zaradzenie temu, jako pierwsze wskazujemy te, które w zamyśle traktują ucznia jako żródło i dążą do "likwidacji" właśnie tego źródła. Czyli ucznia wyrugować z "normalnej" szkoły, skierować na inną ścieżkę edukacji, na której nauczyciele (kazdy z obstawą ochroniarza) będą mu udawadniać na każdym kroku, że jest wielbłądem. Bo zło tkwi w uczniu i tylko w nim. No ewentualnie w tym czymś co było wcześniej (rodzina, szkoła podstawowa, środowisko).

My zaś mamy dostać "materiał", który chce się uczyć, ma sprecyzowane plany itp. I jeśli mamy już taki "materiał", to tez powstaja problemy, bo Jas nie chce uczyć się matematyki. I pani od matematyki nie interesuje, ze Jaś pisze piękne wiersze, opowiadnia. Ze jest człowiekiem wrazliwym. Nie on ma umieć matematykę i już! A Małgosia (świetna fizyczka) musi umieć doskonale rozbierać zdania na czynniki pierwsze i pisać ładne wypracowania.

Więc dalej do roboty. Twórzmy getta. Dla matematyków osobne, dla rozwydrzonej młodzieży osobne, dla tych co zaczęli ćpać osobne od tych co już popijają, no i nie zapomnieć o tych co ponad miarę przeklinają żeby rozdzielić ich od uzdolnionych humanistycznie.

A pierwsze podziały zacząc juz w przedszkolu, żeby jakaś hoł... przepraszam, dzieci bez predyspozycji i planów na przyszłośc nie dostały się do normalnej (czyli naszej) szkoły. 

Przerysowałem? Może .... Ale czy aby na pewno?

To nie o getta chodzi!

Chodzi o dopasowanie kierunków kształcenia do predyspozycji młodzieży! Nie mówiłem o zachowaniu a potrzebach edukacyjnych. Może być bardzo zdolny, mądry i bardzo zły młody człowiek.

Nie nazwałem nikogo hołotą. Tę "hołotę" uczę od 15 lat. Nie mam z nimi kłopotów. Ale gdybym zaczął od nich wymagać Pana Tadeusza na pamięć to bym te kłopoty miał natychmiast. W tej samej szkole i w tym samym czasie dla niektórych - Pan Tadeusz na pamięć to mały pryszczyk.

Ludzie są naprawdę różni i jedni będą nudzić się na operze a drudzy nie zniosą "gali boksu".

Dlaczego każdy Jasio i Marysia musi zaliczyć i operę i boks?

Pozdrawiam
stan

A pamiętacie taka powiastkę

O szkole dla zwierząt, gdzie było m. in. fruwanie i pływanie? Wiewiórce fruwanie zupałnie nie wychodziło, a pływanie było trudne dla orła, choć z fruwania był celujący... I żaden zwierzak nie mógł spełnic wszystkich wymagań - panowała ogólna frustracja...

Na pewno nie powinno się wszystkim stawiać jednakowych wymagań, ale pewną "wiedzę i umiejętności" podstawowe powinni posiadać raczej wszyscy - i od tego powinna byc szkoła podstawowa, a później to juz w zależności od predyspozycji i chęci... Z tym, że odkrycie tych predyspozycji nie jest sprawa łatwą. To jest proces.

I to własnie w gimnazjum jest czas i miejsce gdzie powinno się to odbywac - całośc kształcenia w gimnazjum powinna byc podporządkowana ukierunkowaniu uczniów - nie mieli by wówczas klopotu z wyborem dalszej drogi kształcenia.

Ci owcześnie skrystalizowanych predyspozycjach juz na tym etapie mogliby je rozwijać, jednocześnie ćwicząc i doskonaląc kompetencje ogólne. Pozostałym szkoła powinna pomagac w poszukiwaniach - stwarzać warunki do tego.

stan, nie atakowałem Ciebie, tylko pewien sposób myslenia.

Generalnie zgadzam się co do tego, że (tu też Twój cytat)

Chodzi o dopasowanie kierunków kształcenia do predyspozycji młodzieży!

Pytanie tylko od jakiego momentu to ukierunkowanie kształcenia miałoby następować.

Czy tzw wykształcenie ogólne (dostępne i obowiązkowe dla każdego) ma polegać na nauczeniu (tu znowu troche przerysuję) czytać i pisać, czy może na czymś więcej.

Osobiście uważam, że cos takiego powinno sie kończyć w ok. 15 - 16 roku życia człowieka. Nigdy nie byłem zwolennikiem gimnazjum w obecnej fromie, ale zawsze byłem za powszechnościa wykształcenia ogólnego do takiego momentu, w którym młody człowiek może już w miarę odpowiedzialnie podejmować decyzje.

Pewnie, że zawsze będą wyjątki, kiedy to system będzie musiał zadecydować o losach takiego, czy innego ucznia. Ale powinny to byc wyjątki. Tak przeciez było w poprzednim systemie, kiedy w wyjatkowych okolicznościach można było posłać ucznia do szkoły uzawodowionej.

Co zas do tego : Nie nazwałem nikogo hołotą. Tę "hołotę" uczę od 15 lat.

Oczywiście, że nikogo tak nie nazwałeś i do głowy by mi nie przyszło, że mógłbyś to zrobić. Tylko ta Twoja "hołota" to już prawie lub dorośli ludzie. Mam pytanie, czy w swojej karierze nigdy nie słyszałeś, żeby jakiś nauczyciel, dyrektor tak właśnie o swoich (czy takich) uczniach się wyrażał. Bo ja słyszałem, i to całkiem niedawno. I to przy dyskusji na taki sam temat.

Być może się mylę, ale na podstawie tego co wiem, to test na zakończenie gimnazjum jest jednakowy dla wszystkich a szkoły są rozliczane z wyników ...

... a później my w średnich szkołach mamy osiągnąć 80% populacji zdających maturę ...

... i do pracy fizycznej np w sadzie zatrudniamy aktualnie Ukraińców ... ale to juz chyba nie na temat....

Pozdrawiam
stan

ups ...

nie odświeżyłem...

stan

Diter

masz rację!

Nie ma sensu zżymać się na łagodne bądź co bądź okreslenie "dzicz". W końcu odnosi się ono, jak rozumiem, do części zachowań a nie jest uogólnieniem.

Wadą polskiego systemu jest powszechny i obowiązkowy charakter gimnazjum. W tym względzie jest bardzo dobry niemiecki przykład rozwiązań - kilkutorowośc procesu edukacyjnego. Dopóki nie zostanie on u nas wdrożony, gimnazja będą amplifikatorem zjawisk negatywnych, patologicznych. Niestety. I nie zmieni tego obrazu fakt kilkunastu elitarnych wielkomiejskich enklaw.

Wcześniej pisałem, o konieczności (moim zdaniem) oddzielenia tych co nie chcą się uczyć od reszty - i zdanie podtrzymuję. Po 3 latach w gimnazjum i już ponad roku w szkole ponadgimnazjalnej wiem, że robi się krzywdę prawie wszystkim nie różnicując klas gimnazjalnych.

Odrębny problem to absolwenci podstawówek: odkąd pamiętam (tzn. od siebie jako ucznia) w 8 klasie następował podział na tych, co uczą się bo wybierają się do szkoły maturalnej, i resztę, która maksymalnie wszystko miała w poważaniu - bo i tak na koniec szkoły z niej wypuszczą. Teraz ta granica przesunęła się  (w ciągu 3 lat _ więc to nie naturalna zmiana pokoleniowa), do klasy VI - to  naprawdę za młodzi ludzie na demoralizację szkolną!! Przy okazji ( na podstawie obserwacji własnego dziecka) - pewne niepokojące zjawiska spotykane do niedawna w 7 klasie (wagary, na szerszą skalę kontakt z papierosami, piwem) przesuneły sie do klasy V !

I wreszce, kto wie, czy nie sprawa kluczowa. Pamiętacie: gimnazjum dobrze wyposażone, odrębny budynek, baza sportowa, 350-500 uczniów, klasy po 24 osoby - ilu z Was to ma? W 1 roku gimnazjum mieliśmy 150 uczniów, bazy żadnej, 3 nauczycieli na etacie - ale wszystkich uczniów każdy z nas znał, takze sytuacje rodzinną. Teraz moim byłym gimnazjum jest ponad 450 uczniów, klasy pow.30, budynek niby jest, ale połaczony z SP, wspólne boisko, maleńka sala gimnastyczna, wąskie(2,5m) korytarze, coraz większa anonimowość.
A przecież inni mają jeszcze gorzej!

... w tym tonie ...

proponuję aby wszyskim po gimnazjum zapewnić naukę w liceum ogólnokształcącym a następnie na uniwersytetach i sprawdzić  wyniki nauczania po każdym etapie a następnie rozliczyć i surowo ukarać dyrektorów, których szkoły nie osiągają oczekiwanej liczby punktów.

Przecież to nie o to chodzi.

Jeden młody człowiek będzie w przyszłości mistrzem sztuk plastycznych a drugi sztuk walki, trzeci powinien pracować w przemyśle.

Jak powinien być zorganizowany system aby każdy znalazł swoje miejsce i nie był uciążliwy dla innych ? Oto jest pytanie. Dla mnie rozwiązaniem najlepiej realizującym tę funkcję jest system niemiecki. Czy jest idealny, pewnie nie. Ale nasz jest wg mnie gorszy. Gdyby całkowicie zlikwidowano technika i zawodówki a wprowadzono licea tak jak było planowane - byłoby jeszcze gorzej.

Pozdrawiam
stan

"Powiedzcie jakiego trzęsienia ziemi potrzeba aby te prawdy dotarły TAM gdzie dotrzeć powinny BARDZO BARDZO DAWNO???????"

Obalam się, mając nadzieję na to trzęsienie....:-))))

w ubiegłym roku byłam wychowawczynią III kl gimn.

przedtem 2 razy - w LO

ta klasa gimn. ...wykończyła mnie, w tym roku nie mam wychowawstwa żadnego (na szczęście nie muszę)

to mała szkoła, wszystkich mamy jak na dłoni

dlatego nie mieści mi się w głowie kto miał odwagę i jaki cel mu przyświecał, gdy podejmował decyzje o przeludnianiu szkół młodzieżą w wieku 14-16 lat

kiedys gdzies czytałam,że w/g badań nad skutecznością programów wychowawczych (wszelkich!) jesli liczebność klasy przekracza 19-20 osób to skuteczność tych programów spada ... blisko zera

wiem, że to banał mówic o najtrudniejszym wieku dorastania, ale tego banału nie wzięto pod uwagę podejmując decyje o zagęszczniu gimnazjów do n klas na jednym poziomie

te molochy pełne rozdygotanej osobowosciowo dziecio-młodzieży to jak ...odbezpieczony granat

najpierw trzeba ujarzmić, zmusić by spojrzeli na tablicę, by usłyszeli n-la ...dopiero potem uczyć

przypuszczam, że inaczej sytuacja wygląda w małych szkołach (bo MAŁE JEST PIĘKNE! )

ale w duzych miastach ...to naprawdę horror (ponad 1000 wczesnonastolatków na kilkuset metrach kw.!)

PS. nie chowam głowy w piasek - horror gimnazjalny to: przemoc, narkotyki, alkohol, nierząd, kradzieże, oszustwa, okrucieństwo psych. i jeszcze ten najgorszy z ludzkich hałasów (niekontrolowane wyrażanie wszelkich emocji na wzór idoli z bigbrothera itp.)

róbmy swoje, może to coś da, kto wie ?

róbmy swoje, bo jeżeli ciut się chce   niejedną jeszcze przyjdzie przeżyć paranoje itd. ( W. Młynarski).

Podobnie jak wielu dyskutantów uważam, że zróżnicowanie dróg edukacyjnych jest właśnie urzeczywistnieniem zasady umozliwienia dziecku dostosowanie rozwoju do jego potrzeb i możliwości . Gościłem w szkole uczniów i nauczycieli z Niemiec i popieram system o którym mówili, a ktoś wyżej pisał. W przypadu, gdy ponad 30 % uczniów mojej szkoły ( a nie jest to chyba coś wyjątkowego) wykazuje powazne deficyty szkolne, nie ma mowy o wyrównaniu tego przez 3 lata ( prowadzę gimnazjum ) chyba że w dół. Od lat wiadomo, że nie wszyscy uczniowie sprostają wymaganiom szkolnym w obecnym systemie.

W bieżącym roku szkolnym , po prawie rocznym przygotowaniu, na wniosek zainteresowanych r odziców usankcjonowaliśmy coś, co nieformalnie stosuje się chyba powszechnie - uczniowie i rodzice mogli dokonać wyboru między oddziałem "standardowym", czyli organizowanym jak dotychczas ( nabór w drodze losowania ), a oddziałem "niestandardowym" -  przy czym są to oddziały o podstawowych wymaganiach edukacyjnych  oraz o podwyższonych wymaganiach . Zasada taka została wpisana do statutu szkoły, zaś rozwiązanie przyjęte jako eksperymentalne.

W całej sprawie tylko jedna rzecz jest zaskakująca. Ideę chciałem prowadzić w życie kilkanaście lat temu w szkole podstawowej. Uznano to z zamach na swobody obywatelskie. Jeden jedyny raz na zebranie rodziców przyszli ... wyłącznie ojcowie. W momencie, gdy szykowało się do rękoczynów sprawę odpuściłem.

Trzeba było lat wielu, żeby optyka problemu się zmieniła diametralnie, do tego stopnia, że był nadmiar kandydatów do ... klasy o podstawowym poziomie wymagań (a tu była wieczna zagwozdka - nie dam dziecka do głupiej klasy !!!).

Nie wiem , jak dalej potoczą się losy przedsięwzięcia. Mamy świadomość wielu problemów  jakie będą naszym udziałem, bo już są i nic w tym dziwnego. Ale pozostawienie spraw staremu porządkowi oznaczałoby jedno - dalsze równanie w dół, tyle że odległość od dna robi się katastrofalnie bliska.

Jednym ze skutków tych opolskich wydarzeń była decyzja dyrekcji, że z pięciu dotychczasowych wejść do szkoły zamyka się cztery, przy tym piątym zaś będzie zawsze pełnić dyżur pracownik szkoły, legitymując wchodzących.

I niby słusznie, ale czy do końca?
Mam spostrzeżenie pozornie nie na temat.

Jako że moja Mama od pewnego czasu przebywa w szpitalu, co nieco sobie obserwuję. Na oddziale leżą głównie osoby "sercowe", zagrożenie nagłą śmiercią jest naprawdę poważne i realne.
Dwa przypadki śmiertelne w ostatnich dniach. Kobieta słabnie nagle, ledwie mówi: "Pomóżcie, pomóżcie..." Przybiegają pielęgniarki, lekarz, prawie natychmiast odwożą na OIOM. Nie udaje się uratować.
Mężczyzna. Normalnie rozmawia z żoną, ta wychodzi, kilkanaście minut później wózek z ciałem jej męża znika za drzwiami z napisem PRO MORTE.
Życie i śmierć- szpitalna codzienność.

Tak sobie jednak myślę, co by było, gdyby w szpitalu panowała mentalność oświatowa?
Z dużą dozą prawdopodobieństwa można przyjąć, że oberwałaby pielęgniarka pełniąca dyżur, jej przełożona, ordynator i dyrektor szpitala. Bo padłby z pewnością zarzut, że opiekę nad pacjentem należy zorganizować tak, aby pomoc przyszła możliwie najprędzej. Nie ma siedzenia w dyżurce i przybiegania na krzyk lub dzwonek! Cenne jest każde pół sekundy, więc w programie naprawczym proszę uwzględnić taką organizację pracy, aby pielęgniarka, czy też nawet lekarz, siedzieli non stop przy łóżku każdego pacjenta.

W szkole zdarza się naprawdę niecodzienny wypadek. Kogo obwinia się zawsze w takiej chwili? Dyrektora!!! Czego się od niego wymaga? Najlepiej przekształcenia placówki w zakład karny o zaostrzonym rygorze. Pozamykać wejścia, zainstalować kamery, a uczniów może jeszcze oczipować.
Do kiedy wejścia pozamykać? Ano już pewnie na zawsze, wszak pacjent może umrzeć w każdej chwili.

A kara dla kopiącego łachudry? Jaka kara, przecież jest nieletni, udręczony sytuacją i należy go nie karać, a wychowywać, najlepiej własnym przykładem. Nie wiadomo jednak, czy będzie chciał się zmienić, więc otoczmy jeszcze szkoły wysokim murem i kolczastym drutem.

Małe jest piękne..

mysle Romanie, że już nie wychowywać, nie uwrazliwiać itp. bo nauczyciele i w zwyczajnych szkołach publicznych i niepublicznych nie sa od leczenia patologii, ale ewentualnie moga ją rozpoznawac i ... oddawac w ręce profesjonalne (ośrodki, zakłady itd. - czyli w ręce fachowej resocjalizacji)

gdyby władze oświatowe tak nie ignorowały nauk pedagogicznych, psychologicznych, socjologicznych, medycznych i prawniczych, to wiedziałyby, że tak jak lekarz z przychodni osiedlowej nie wykona skomplikowanej operacji na otwartym mózgu, tak nauczyciel ze zwykłego gimnazjum nie zresocjalizuje bandziora (nawet nieletniego)

Romanie trzeba walczyć! O prawo ochrony zdrowego społeczeństwa przed przemocą niebezpiecznie chorych!

Mysle, że nie użalac sie nad bezradnością, ale przy pomocy mediów, rodziców - kogo sie da, izolowac tych, co zagrażają - bez względu na wiek

Hm, walczyć mówisz...

Trochę się tu czuję bezsilny.

... a więc jednak?
... różne drogi edukacyjne dla różnych ludzi ...
Nie wszystkich do jednego "kociołka"?

Pozdrawiam
stan

to przykre, ale znowu :((

Jestem przerazona

zachowaniem uczniow,przecież to jest okrutne.

Czy ta sportowa smarkateria,wie co znaczy fair play?,czy takie zasady stosują tylko na boisku ,o ile je stosują?

Czy trener Tych uczniow nie wiedzial jak zachowują sie na lekcjach języka angielskiego?

Powinien usunąc ich z druzyny,to była by odpowiednia kara,ale zastosowana w odpowiednim czasie.

Czy Ci pseudosportowcy nie wiedzą ze ich kariera sportowa może potrzebowałaby znajomości języka angielskiego?

A dyrektor?Czy na pewno stanął na wysokości zadania?czy nie widział przez cały czas,ze nauczyciel ma problemy z dyscypliną?Jak mu pomogł?

Rolą dyrektora jest szeroko pojęty nadzor,ktory między innymi polega na wspomaganiu?I gdzie to wspomaganie?

Jezeli nie będziemy my nauczyciele glośno przeciwstawiać się takim sytuacjom,to mlodzież będzie sobie na zbyt wiele pozwalać.

Roman, obrażasz chińczyków! ;-)

A co do mówienia po chińsku niektórych naszych... oj prawda!

Uczeń ma prawo dobrze czuć się w szkole. Uczeń jednak - nie łobuz. Łobuz w szkole musi czuć się źle.

Kiedy sie tego doczekamy?

Moze potrzebny jest Rzecznik praw spokojnego ucznia ?

"Czy szkoła ma być placówką resocjalizacyjną?"

Pewnie gimnazjum taką placówką mogłaby byc - i to pewnie tańszą i efektywniejszą (bo szybkiego reagowania) niż instytucje do tego powołane. Trzeba jednak przyjąć pewne założenia: szkoła do 18 oddziałów, klasy ok. 24 osób, pedagog i psycholog w każdej szkole

"Moze potrzebny jest Rzecznik praw spokojnego ucznia ?"

Po prostu ucznia - ale rozumianego literalnie, czyli dziecko, które do szkoły przychodzi sie uczyć. Powtarzam się, ale od ładnych paru lat my, w publicznych szkołach masowych,  indywidualizujemy, wspomagamy, integrujemy, pochylamy się z troską, dostosowujemy i inne tego typu czynnosci wykonujemy, adresując je wyłącznie do ekstremów, z przegięciem w stronę zdeprawowanego (jak na swój wiek) marginesu.

I zajęci tymi czynnosciami ( a bardziej zreszta zapisywaniem ich w kolejnych planach i opisywaniem w sprawozdaniach) zapominamy, ze ponad 90% dzieciaków w naszej szkole to uczniowie.

Tak sobie marzę, że zobaczę kiedyś teczkę awansową, gdzie w części dotyczącej tzw.przypadków będzie opis typu: Do I klasy przyszedł Jaś, umiał to co umiał, na takiego co proch wymysli nie wygladał, ale sprawdziany na wejście napisał miedzy 3 a 4. Przez 4 lata LO jakoś szczególnie sie jako wychowawca nim nie zajmowałam.  Rodzice co 2 miesiące chodzili na wywiadówki, w 2 klasie troche wagarował, ale po mojej rozmowie z mamą  jakoś szybko mu przeszło - potem to już chyba nic nie było: chociaż podobno chodził na jakies nocne dyskoteki a i na piwie go widziano.Nauczył sie u nas tyle, że zdał maturę i dostał sie na średniej klasy uczelnię.

A - i przy okazji: dzisiaj mielismy taki przypadek do pochylenia się - w sumie całą czwórkę należałoby na zbity pysk ze szkoły wywalić. Ale pewnie znowu tego nie zrobie.

Milczą?