Żąda od nas następujących dokumentów :wpis z rejestru wypadku, informacji nt.powołania komisji powypadkowej, protokołu powypadkowego z załącznikami, pisemnego sprawozdania z zajścia wypadku, regulaminu korzystania z sali WF, konspektu zajęć WF , regulaminu BHP szkoły...

Spokojnie

co do tych:
wpis z rejestru wypadku, informacji nt.powołania komisji powypadkowej, protokołu powypadkowego z załącznikami, pisemnego sprawozdania z zajścia wypadku
powiedz mu, że sprawa jest w toku i że po zakonczeniu postepowania natychmiast dostanie protokół do zapoznania się i podpisania

co do tych:
regulaminu korzystania z sali WF,
przedstaw mu go

konspektu zajęć WF
oczywiście nie

regulaminu BHP szkoły...
Nie wiem, co to jest - jesli masz przedstaw, jesli nie masz nie przedstawiaj

Jeśli wniósł prośbę na pismie - wyjasnij wszystko na pismie

wkleję, bo sie może przyda:

dostałam od Jolanty Góry z Gazety Prawnej - bardzo ważne

 WYPADEK W SZKOLE

Rodzice mają prawo do odszkodowania
Każdego roku w polskich szkołach ma miejsce ponad 100 tys. wypadków, których
ofiarami są uczniowie. Statystyki mogą być jednak mylne, ponieważ w wielu
placówkach nie sporządzone są tzw. protokoły powypadkowe.



Za bezpieczeństwo w szkole odpowiadają: dyrekcja szkoły, wszyscy jej
pracownicy, władze oświatowe i lokalne oraz różnego rodzaju instytucje
kontrolujące. Jeżeli jednak dojdzie do wypadku, nawet lekkiego urazu,
rodzice powinni dopilnować, aby dyrektor przeprowadził wszystkie niezbędne
czynności.

Przede wszystkim jednak nie należy ignorować sygnałów dziecka o złym
samopoczuciu. Nigdy bowiem nie można mieć pewności, że jakiś uraz, nawet na
pozór błahy, któremu uległo dziecko w szkole, nie objawi swoich skutków w
przyszłości. Często zdarza się, że uczeń, który spadł z kozła czy dostał
piłką, ma krwiaka, a ten, który rozciął głowę uderzając o kaloryfer,
zachorował na epilepsję. Dlatego jeśli dziecku przytrafi się jakiś wypadek,
należy zadbać o sporządzenie protokołu powypadkowego. Bez niego zwykle nie
ma możliwości dochodzenia odszkodowania. Ponadto w niektórych szkołach
zdarzające się od czasu do czasu wypadki są ukrywane. Tymczasem można by ich
uniknąć usuwając przyczynę.

W jednej z warszawskich szkół odnotowywano bardzo wiele złamań nóg i rąk,
wybitych zębów, stłuczonych kolan. Przyczyną były ciasne, śliskie i
niewygodne schody. Interwencje rodziców jednak niewiele dała. Dyrektorka
szkoły tłumaczyła, że na remont schodów brakuje pieniędzy. Dopiero wizytator
z kuratorium sprawił, że schody zostały poszerzone. Być może działania
podjęto by szybciej, gdyby rodzice wystąpili do sądu z roszczeniem
odszkodowawczym. Jeśli dowiedliby, że wypadki były spowodowane
niedociągnięciami szkoły, organ ją prowadzący musiałby wypłacić im
odszkodowanie. W ten sposób rodzice jednej z podwarszawskich szkół wymusili
na nauczycielu wychowania fizycznego, aby dostosowywał ćwiczenia do
możliwości dzieci i odpowiednio zabezpieczał miejsce, w których są
wykonywane.

Gdy dojdzie do wypadku
O tym jak szkoła powinna zadbać o bezpieczeństwo swoich uczniów, a także, co
należy zrobić w razie wypadku, mówi rozporządzenie ministra edukacji
narodowej i sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i
higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach. (Dz. U nr 6
poz. 69)

Jeśli dojdzie do wypadku w szkole, każdy jej pracownik, nie tylko nauczyciel
czy wychowawca, ma obowiązek niezwłocznego zapewnienia opieki
poszkodowanemu. W pierwszej kolejności powinien sprowadzić lekarza, a w
miarę możliwości udzielić pierwszej pomocy. Ponadto o każdym wypadku
dyrektor szkoły lub upoważniony przez niego pracownik ma obowiązek
niezwłocznie zawiadomić:

. Rodziców lub prawnych opiekunów

. Pracownika służby bezpieczeństwa i higieny pracy

. Społecznego inspektora pracy

. Organ prowadzący szkołę lub placówkę

. Radę rodziców

. Prokuratora i kuratora oświaty - jeśli był to wypadek śmiertelny,
ciężki lub zbiorowy

. Państwowego inspektora sanitarnego - jeśli do wypadku doszło w
wyniku zatrucia

Miejsce wypadku musi zostać zabezpieczone w sposób wykluczający wpuszczenie
osób niepowołanych. Jeśli czynności tych dyrektor nie może wykonać
osobiście, powierza je swojemu pracownikowi. Następnie dyrektor powinien
powołać zespół powypadkowy. Jego zadaniem jest przeprowadzenie postępowania
i sporządzenie dokumentacji, w tym protokołu powypadkowego.

Z wynikami uzyskanymi przez zespół należy zapoznać pełnoletniego
poszkodowanego lub rodziców poszkodowanego małoletniego, w tym doręczyć
protokół powypadkowy. .Jeżeli dorosły uczeń zmarł lub jego stan zdrowia nie
pozwala na kontakt, materiały przedstawia się wyłącznie jego rodzicom. Osoby
uprawnione do zapoznania się z protokołem, mogą w ciągu 7 dni od daty jego
otrzymania, złożyć na ręce przewodniczącego zespołu zastrzeżenia, co jego
ustaleń. Zastrzeżenia można złożyć ustnie, lepiej jednak przedstawić je na
piśmie. Mogą one dotyczyć, np. niewykorzystania wszystkich środków
dowodowych niezbędnych dla ustalenia stanu faktycznego lub sprzeczności
istotnych ustaleń protokołu z zebranym materiałem dowodowym. Zastrzeżenia
rozpatruje organ prowadzący szkołę. Może on zlecić dotychczasowemu zespołowi
przeprowadzenie określonych czynności a także powołać nowy zespół. W
sprawach nieuregulowanych w rozporządzeniu stosuje się odpowiedni przepisy
dotyczące ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy.



Wyrzut: Dyrektor szkoły zleca sporządzenie protokołu powypadkowego, a także
prowadzi rejestr wypadków.



Dochodzenie roszczeń
Dziecko, które na terenie szkoły doznało urazu, np. złamało rękę, w
rozumieniu prawa cywilnego, poniosło szkodę. Cierpienie dziecka, to krzywda.
Jeśli cierpienia czy krzywdy uczeń doznał w wyniku zaniedbań obowiązków
ciążących na szkole, może dochodzić ich naprawienia, żądając stosownego
odszkodowania pieniężnego (szkoda) lub zadośćuczynienia (krzywda). Pozew
może złożyć pełnoletni uczeń albo rodzice w imieniu małoletniego ucznia. W
stosunku do sprawcy może kierować roszczenie o:

1. Jednorazowe odszkodowanie, tj. określoną kwotę pieniężną na pokrycie
wszelkich kosztów poniesionych w związku z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem
zdrowia (art. 444§ 1 kodeksu cywilnego)

2. O rentę dla wyrównania szkód o charakterze trwałym, gdy utracił
całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo zwiększyły się
jego potrzeby lub zmniejszyły widoki na przyszłość (art. 444§ 2 kodeksu
cywilnego)

3. O zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę (art. 445§ 1 kodeksu
cywilnego)

4. Zapłaty określonej sumy na wskazany cel społeczny (art. 448 kodeksu
cywilnego)

Dochodzenie roszczeń jest ograniczone w czasie. Podstawowy termin
przedawnienia wynosi 3 lata. Jeśli jednak dyrektor nauczyciel, wychowawca, z
własnej winy spowoduje śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na jego
zdrowiu termin ten wynosi 10 lat. Powództwo należy złożyć przeciwko organowi
prowadzącemu szkołę czy placówkę, w której uczeń doznał szkody. W przypadku
publicznych gimnazjów i szkół podstawowych są to zwykle jednostki samorządu
terytorialnego. Szkoły artystyczne, rolnicze prowadzi jednak odpowiednio
właściwy minister, który reprezentuje Skarb Państwa. Pozew należy złożyć do
sądu rejonowego albo okręgowego, w zależności od wysokości żądanego
odszkodowania lub zadośćuczynienia.



RAMKA: Zawsze pod opieką

Dzieci przebywające na terenie szkoły powinny być pod stałą opieką.
Niedopuszczalne jest prowadzenie jakichkolwiek zajęć bez nadzoru
upoważnionej osoby. Niezwykle istotne jest zapewnienie bezpieczeństwa
podczas lekcji wychowania fizycznego. Również przerwy w zajęciach uczniowie
powinni spędzać pod nadzorem nauczyciela. Jeśli pozwalają na to warunki
atmosferyczne, uczniowie mogą przebywać na świeżym powietrzu, ale także pod
opieką.

===========

Jowita pogodzińska
Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego

ODPOWIEDZIALNOŚĆ prawna w razie wypadku ucznia w szkole

Powstaje zatem pytanie: Kto ponosi odpowiedzialność na podstawie przepisów prawa cywilnego za wypadek w szkole? Po reformie oświaty zagadnienie to regulują przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, która w znaczny sposób zmieniła zakres odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszy oświaty. Zgodnie z art. 5 ust. 7 wyżej wymienionej ustawy, odpowiedzialny jest organ prowadzący szkołę. „Organem prowadzącym” są te podmioty, które mogą zakładać i prowadzić szkoły oraz placówki określone w ustawie o systemie oświaty. Szkoły publiczne są zakładane i prowadzone przez: jednostki samorządu terytorialnego, ewentualnie ministrów właściwych do spraw wewnętrznych i administracji, obrony narodowej i sprawiedliwości oraz Ministra Edukacji prowadzącego szkoły dla dzieci obywateli polskich poza granicami i szkoły o charakterze eksperymentalnym. Szkoły niepubliczne mogą zaś zakładać i prowadzić inne osoby: prawne i fizyczne. Zgodnie z ustawą, właśnie na tych organach prowadzących spoczywa odpowiedzialność cywilna za wynikłą szkodę, gdyż do zadań tego organu należy zapewnienie odpowiednich warunków działania szkoły. Stąd też organ prowadzący szkolę odpowiada za jej działalność, a więc także za szkodę wyrządzoną przez nauczycieli, wychowawców i pracowników administracyjnych. Nie oznacza to jednak, że osoby zobowiązane do nadzoru nad uczniami w szkole zwolnione zostają z jakiejkolwiek odpowiedzialności. W stosunku do nauczycieli i wychowawców obowiązek nadzoru i odpowiedzialność kreują inne przepisy prawa cywilnego, administracyjnego i karnego.

Podstawy odpowiedzialności cywilnej mogą być różne, konieczne jest jednak wykazanie związku przyczynowego między wypadkiem w szkole, a szkodą, wykazanie, że szkoda powstała i że szkoła zdarzeniu wypadkowemu zawiniła, a więc że mamy do czynienia z tzw. „czynem niedozwolonym”. Podstawy odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych mogą kształtować odpowiedzialność:

-        na zasadzie winy, np. art. 415, 427 k.c.,

-        na zasadzie ryzyka np. art. 435 (w tym odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez podwładnego art. 417 oraz art. 430 kc.).

Odpowiedzialność organu prowadzącego szkołę, za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie funkcjonariuszy oświaty przy wykonywaniu czynności nie jest uzależniona od jego winy. Wystarczy stwierdzenie, że działanie funkcjonariusza było sprzeczne z porządkiem prawnym (art. 417 k.c.). W przypadku zaś art. 427 k.c. mamy do czynienia z odpowiedzialnością sprawującego nadzór. Odpowiedzialność ta oparta jest na winie osoby zobowiązanej do nadzoru. Odpowiedzialności z art. 427 k.c. jak i art. 430 kc. nie podlega nauczyciel, gdyż ponosi ją za niego organ prowadzący szkołę. Tak samo w rozumieniu art. 430 kc wychowawca, nauczyciel jest jedynie podwładnym, za którego działanie odpowiedzialność ponosi kierownictwo, jeśli działanie to związane jest z wykonywaniem powierzonej pracownikowi czynności. Warto również podkreślić, iż bezpośrednią odpowiedzialność nauczyciela jako pracownika, wobec osoby trzeciej wyłączył także kodeks pracy art. 120 kp.

Artykuł 417, 427 i 430 kc stanowią podstawę odpowiedzialności organu prowadzącego za szkody spowodowane z winy funkcjonariuszy oświaty, a więc także w przypadku wypadku ucznia na skutek niedopełnienia nadzoru nad uczniami przebywającymi w szkole. Odpowiedzialność organu prowadzącego szkołę za skutki wypadku potwierdza bogate orzecznictwo SN:

1)     Trudności wynikające ze skrępowania nauczyciela czasem trwania lekcji i spełnianiem ogólnego nadzoru pedagogicznego, nie mogą zwalniać Skarbu Państwa od odpowiedzialności za szkodę, jakiej doznał uczeń przy wykonaniu zleconych mu przez nauczyciela zadań. Trudności tego rodzaju nakazują jedynie zapewnienie nauczycielom takich warunków pracy, względnie ustalenie takich ich zadań w programach nauczania, które pozwolą na dołożenie przez nauczycieli starań, niezbędnych do zapobieżenia wszelkiemu niebezpieczeństwu dla zdrowia powierzonych ich opiece uczniów (wyrok z 14.05.1970 I CR 128/70 niepublikowane zamieszczone LEX pod nr 6738).

2)     Obowiązek sprawowania opieki i nadzoru oraz zapewnienia bezpieczeństwa ze strony szkoły dotyczy tylko uczniów powierzonych funkcjonariuszom szkoły lub szkole jako całości. Obowiązek ten zachodzi, więc w sytuacji, gdy uczniowie danej szkoły pozostają w dyspozycji nauczycieli lub administracji szkolnej, podczas lekcji, przerw międzylekcyjnych i innych zajęć zleconych przez szkołę (wyrok z dnia 03.01.1974 II CR 643/73 pub. OSP 1974/10/202).

3)     Cały teren szkoły w czasie, gdy odbywają się zajęcia, pozostaje pod jej opieką i nadzorem, wobec czego obowiązek należytego nadzoru obciąża szkołę również w stosunku do młodzieży, która nie ma zlecenia zajęć dodatkowych, ale w czasie, gdy szkoła jest czynna, ma możność przebywania na szkolnym boisku (wyrok z dnia 10.09.1971 I CR 260/71 pub. OSNC 1972/4/71).

4)     Szkoła nie może uchylać się od obowiązku nadzoru również względem dzieci niezapisanych do świetlicy, jeżeli korzystanie przez nie ze świetlicy jest akceptowane i nie ma charakteru sporadycznego (wyrok z 05.11.1969 ICR 318/69 pub. PUG 1970/10/328).

http://www.21.edu.pl/ks/2/258.doc

Kodeks pracy:

Rozdział X
Służba bezpieczeństwa i higieny pracy

Art. 237¹¹. § 1. Pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej "służbą bhp", pełniącą funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, zaś pracodawca zatrudniający do 100 pracowników powierza wykonywanie zadań służby bhp pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy. Pracodawca posiadający ukończone szkolenie niezbędne do wykonywania zadań służby bhp może sam wykonywać zadania tej służby, jeżeli:

§ 2. Pracodawca - w przypadku braku kompetentnych pracowników - może powierzyć wykonywanie zadań służby bhp specjalistom spoza zakładu pracy. Pracownik służby bhp oraz pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu powierzono wykonywanie zadań służby bhp, o którym mowa w § 1, a także specjalista spoza zakładu pracy powinni spełniać wymagania kwalifikacyjne niezbędne do wykonywania zadań służby bhp oraz ukończyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy dla pracowników tej służby.

§ 3. Pracownik służby bhp oraz pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu powierzono wykonywanie zadań tej służby, nie mogą ponosić jakichkolwiek niekorzystnych dla nich następstw z powodu wykonywania zadań i uprawnień służby bhp.

§ 4. Właściwy inspektor pracy może nakazać utworzenie służby bhp, albo zwiększenie liczby pracowników tej służby, jeżeli jest to uzasadnione stwierdzonymi zagrożeniami zawodowymi.

§ 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

za rzadko bywasz i nie umiesz

;-)

jesli uznasz, że mdlejący pełnoletni uczeń nie jest w pełni władz umysłowych (bo szok, bo nieprzytomny, bo majaczy itp.) - wzywasz pogotowie

jesli jest świadomy i odmawia pomocy - sporządzasz notatkę (np. w dzienniku)

ale mimo wszystko mdlejący uczeń nie może być pozostawiony sam sobie - trzeba wezwać na pomoc kogoś, kto może przy nim być (pielegniarkę, n-la z okienka, dyrektora itp.)

wydaje mi się, że rodzice nie mają tu nic do gadania

szkoła powinna otrzymać szczególowy opis lekarskich zaleceń w tej sytuacji

tu by Ci trzeba streścić ostatnie 7 lat dyskusji na ten temat na naszym forum:-))

w dużym skrócie:

odpowiada nauczyciel, który powinien być na zajęciach a potem dyrektor, który tak zorganizował szkołę, ze ona ma tyle pięter

odpowiedzialność rozkłada się tak:

nauczyciel powinien natychmiast mieć dziennik i w sekundę po dyzurze być na lekcji

dyrektor powinien tak ułozyc plan prac wszelkich w szkole by wszystkie lekcje odbywały się na piętrze gdzie jest pokój nauczycielski, a nauczyciele byli natychmiast na lekcji

jakie tam cuda. Szkoła - to po prostu praktyka szkolna;-)

Stąd mamy do czynienia z 2 pojęciami "rzeczywistości":

"rzeczywistość" i "oświatowa rzeczywistośc"