Uczniowie mieli do wykonania zadanie na lekcji: Na podstawie podręcznika dokonaj oceny opakowania produktu. Każdy pracował samodzielnie. Były podane pytania do zadania by ułatywić uczniom pracę. Większość z nich była podobnaa ponieważ na pytania udzielano odpowiedzi na podstawie podręcznika. Były również dwie prace identyczne tak jak działania 2+2=4 i 2+2=4. Sprawdziłam. Kropka w kropkę to samo. Jedna praca oceniona została na 4+, druga na 2. Uczeń spytał nauczyciela dlaczego. Uzyskał odpowiedź, że bliźniaki jednojajowe też się różnią. Przyszedł z problemem do dyrektora szkoły. Dałam nauczycielowi pracę ocenioną na 2, by ją uzasadnił. Zrobił to bez oporu, uzasadniając że beznadziejna itp. itd. Dałam kserokopię drugiej pracy by ją ocenił i uzasadnił. Na kserokopii zakryłam nazwisko i ocenę. Otrzymałam to o co prosiłam. O cena 3- i uzasadnienie ble ble ble itp. itd. Wniosek : u tego naauczyciela możnaa dostać za działanie 2+2=4 dopuszczający, dostateczny z minusem lub dobry z plusem. Zależy to od ..................no właśnie od czego????? Nie wiem jak rozwiązać ten problem. Dla mnie jest to bezczelność. Komentarz nauczyciela dobił mnie kompletnie: ocena postawiona przez nauczyciela jest niepodważalna. Czy faktycznie jest to sprawa nierozwiązywalna????? Jeżeli tak to zaczynam wątpić w sens tego wszystkiego. Pomóżcie proszę.

najpierw ugasic pożar! - zapewne uczniowie az huczą z poczucia niesprawiedliwości? Tu chyba trzeba zadziałac w pierwszym kroku. Uspokoić.

WSO i ocenianie przedmiotowe - jakie kryteria oceny zastosował n-l i czy sa one zgodne z tym, co  u Was obowiązuje (uff...dlatego tak wierzę w planowanie wynikowe - bo według niego przed pomiarem trzeba sobie przemyślec co i jak się będzie oceniało)

W rozmowie z n-lem trzeba dość stanowczo wskazać na jego obowiązki związane z ocenianiem. Pouczyć. I zapowiedzieć..."opiekę osobistą" (gdyby interwieniowali przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego  miałabyś silniejsze argumenty a i sytuacja "bliźniaków" byłaby ...bezpieczniejsza).

WSO jest b. waznym dokumentem szkolnym, jego nieprzestrzeganie jest naruszeniem obowiązków służbowych, a to skutkuje konsekwencjami dyscyplinarnymi.

Niech sobie "bezczelny" to uświadomi, a także to, że się totalnie wygłupił.

Ten przypadek (bez nazwisk) wykorzystałabym na szkoleniowej RP dot. oceniania.

W trybie pilnym wyslij niekompetentnego n-la (w dziedzinie pomiaru dydaktycznego) na szkolenie - przekonaj go, że to sprawa pilna - bo z takimi brakami kompetencji nie może prawidłowo wykonywac swoich obowiązków zawodowych.

hmm

dyrektor jest od tego by nie tyle gasił pożary co do nich nie dopuszczał:-)

ja bym proponował zbadać dobrze sprawę ale nie stawiać nauczyciela ani ucznia w sytuacji podbramkowej. Trzeba wszystkim stronom dać szansę zareagowania po namyśle. Zawsze staram sie tak robic. Nauczyciel powinien miec szansę samodzielnie rozpatrzeć ponownie sprawę. Jest tylko człowiekiem i ma prawo sie mylić. Nie ma tylko prawa nie naprawiać błędów.

Niech więc spokojnie pogada z nim szef i wskaże mozliwość porozmawiania z uczniami - w interesie chociażby (przepraszam za troche za duże słowa) autorytetu naszego zawodu. Podobno w pewnej sieci sklepów wykonano badania, które wykazały ze klienci chętniej wracają do sklepów, w których zareagowano na reklamację, w których za coś ich przeproszono, Chętniej niż do sklepów które zawsze były w porzadku:-)

Autorytet nie cierpi na tym ze sie ktoś pomyli. Cierpi gdy mamy do czynienia z zakłamaniem i udawaniem że czarne jest białe. Dobrze rozgrywając sprawę swoich błedów mozna coś dla siebie wygrać. Ktoś tu na forum mówił że celowo popełnia błedy by uczniowie byli aktywni i go poprawiali:-) Podobno są wtedy strasznie dumni że zauwazyli. Bo nauczycielowi to ujmy jakoś nie przynosi - stad duma u uczniów. Gdyby grał marnie - gardziliby nim - za to że się nie zna. Zobaczcie jaka różnica!

Tak sądzę.

Ps. oczywiście jesli woli zrozumienia całej tej historii nauczyciel nie miał - skierować na szkolenie. Zwyczajna kontrola jakości - jak w każdej firmie:-) Gdy coś szwankuje - naprawić. Szkoda tylko że nauczyciel doprowadził do tego że nie było kontroli w trakcie procesu - krótko mówiąc sprawa nie wyjaśniła sie od razu podczas pytania ucznia. O to właściwie tylko do niego miałbym żal. Gdy uczeń pyta mozna bez problemu zweryfikować ocenę - to tylko zwiększa zaufanie i wiarę uczniów w sprawiedliwość nauczyciela. A tak - stracił - jego akcje spadły. Tego łatwo nie naprawi - dzieci mają duże poczucie sprawiedliwości.

ale z braku jakiejkolwiek koncepcji oceniania - niech pogłebi chociaż jedną z nich :-)

po przeryciu trzech książek Niemierki z pewnością coś by drgnęło w niezachwianej pewności tego nauczyciela ;-)

nie chcę bronić tego nauczyciela , bo go nie znam

Jeżeli jesteś Dyrektorem to Się zastanów nad pojęciem asertywności.

Piotrkow

Masz rację gabo, ale żeby n-l oceniał, nie krzywdząc (nie mówiąc o wspieraniu) powinien znać różne koncepcje oceniania, a nie polegac jedynie na własnej intuicji - a tak odebrałam tego opisywanego przez Dankę.

On prawdopodobnie, ani nie zmierzył, ani nie wsparł, a głównie namieszał.

Dlatego przydałoby mu sie trochę wiedzy - nawet w zakresie kontrowersyjnego pomiaru dydaktycznego.

Pomiar dydaktyczny rozumię nie ścisle tak, jak to wynika z książek B.N. ale tak jak brzmi - czyli dosłownie - akt pomiaru (zdiagnozowania i przedstawienia na jakiejś skali pomiarowej wyniku diagnozy) poziomu wykonania zadania szkolnego

Panie Piotrze,

Oczywiście, tak można, tylko nie mówmy wtedy o obiektywizowaniu oceny, przyjmijmy, że ocena z natury rzeczy jest subiektywna (z czym się zgadzam) i poinformujmy uczniów i rodziców, że  stopnie są nieporównywalne,a więc, że u jednego ucznia 4 wedle kryteriów oceniania oznacza, że to bardzo źle jak na jego możliwości, więc musi otrzymać 2 w dzienniku, a u drugiego ucznia, że 2 wedle przyjętych kryteriów oceniania - to na jego możliwości  bardzo dobrze i otrzymuje do dziennika 4. Jest Pan w stanie ten "kociokwik" jakoś racjonalnie wytłumaczyć? Czy więc nie lepiej oprzeć się standardy wymagań na dany okres i ucznia informować, które standardy moich wymagań osiągnął, a nad którymi następnymi musi pracować?. Pozdrawiam. Stefan Wlazło