w pamięci ma się młody bardzo głos z piosenek

zupełnie to nie pasuje to do tej wieści

Marek Grechuta (ur. 10 grudnia 1945 w Zamościu, zm. 9 października 2006 w Krakowie) – polski piosenkarz.

Muzyka Marka Grechuty jest niezwykle trudna do zdefiniowania, ze względu na jej unikalność. Najczęściej określa się ją jako łagodną formę progresywnego rocka z silnymi wpływami jazz rocka (szczególnie we wczesnym okresie twórczości), piosenkę autorską lub poezję śpiewaną.

Marek Grechuta już od najmłodszych lat uczył się gry na fortepianie. Ukończył I Zamojskie Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamoyskiego. Po przeprowadzce do Krakowa podjął studia architektoniczne na Politechnice Krakowskiej. Spotkał tam Jana Kantego Pawluśkiewicza, z którym założył kabaret Anawa, który wkrótce przeobraził się w zespół mu towarzyszący na jego występach. Marek debiutował w 1967 zdobywając drugie miejsce na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie. W następnych latach zdobył nagrodę festiwalu opolskiego, nagrody dziennikarskie i telewizyjne. W 1971 roku Grechuta opuścił Anawę i założył zespół WIEM (W Innej Epoce Muzycznej). Pięć lat później ponownie zaczyna współpracować z Pawluśkiewiczem oraz zaczyna pisać muzykę do tekstów Witkacego. W 1977 jego piosenka Hop - szklankę piwa zdobyła Grand Prix na festiwalu w Opolu. W 1976 Marek Grechuta rozpoczął współpracę z Piwnicą pod Baranami, która trwała około 10 lat.

Żona Danuta od roku 1967, syn Łukasz (absolwent ASP).

Głośny był udział Marka Grechuty w programie Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie, gdzie była poruszana sprawa zaginięcia syna w 1999. NIESTETY TEN WSPANIAŁY ARTYSTA ODSZEDŁ OD NAS 9.10.2006

Wybrana dyskografia
"Marek Grechuta & Anawa" (1970)
"Korowód" (1971)
"Droga za widnokres" (1972)
"Magia obłoków" (1974)
"Szalona lokomotywa" (1977)
"Pieśni Marka Grechuty do słów Tadeusza Nowaka" (1979)
"Śpiewające obrazy" (1981)
"W malinowym chruśniaku" (1984)
"Wiosna ach to ty" (1987)
"Krajobraz pełen nadziei" (1989)
"Droga za widnokres (II)" (1991)
"Piosenki dla dzieci i rodziców" (1991)
"Dziesięć ważnych słów" (1994)
"Niezwykłe Miejsca" (2003)

Ocalić od zapomnienia

Zamiast...

minuty ciszy?

http://teledyski.onet.pl/10174,1001223,teledyski.html

[']

Śpieszmy się kochać ludzi ...

Tak

 przykra to wiadomość.

towarzyszyły mi jego piosenki w wielu chwilach zycia

tych dobrych chwilach

Natknąłem się swego czasu w necie na opowiadanie Marcina Brykczyńskiego pt. "Thea". W jakiś sposób bohater tego opowiadania przypomina mi liryczne "ja" Grechuty.. Pozwólcie, że wkleję tu końcowy fragment tego opowiadania.

"— Wyglądasz jeszcze piękniej niż zwykle — powiedział do niej. — W ogóle wszystko jest dziś trochę inne... Kiedy biegłem do ciebie, słyszałem dochodzące z oddali dziwne słowa. Ktoś mówił, że mam przynajmniej lekką śmierć. Wydaje mi się, że kiedyś wiedziałem, co to znaczy, ale teraz nie mogę sobie tego przypomnieć...
— W pewnym sensie to oznacza mnie — powiedziała Thea — ale sam musisz się przekonać, czy rzeczywiście jestem taka lekka — dodała ze śmiechem.

— Jesteś — powiedział Theo, biorąc ją na ręce i unosząc wysoko w górę. Kiedy podniósł ją najwyżej, jak potrafił, poczuł, że ona pociąga go za sobą dalej i że wznoszą się coraz wyżej i wyżej, tak wysoko, jak jeszcze nigdy dotychczas. Wtedy objął Theę najmocniej, jak potrafił, czując, że nic nie może już ich rozłączyć, i nagle, patrząc z wysoka, odkrył ze zdziwieniem, że ich ogród jest idealnie okrągły, a rzędy drzew biegną po spirali do środka, gdzie lśni srebrzyście gładka tafla wody. Odbite w niej, napływające nieustanną falą z góry, ciepłe promienie unosiły ich wciąż wyżej w swej drodze powrotnej ku Słońcu. A potem wokół nich było już tylko światło".

http://www.gnosis.art.pl/numery/gn04_brykczynski_thea.htm

 Pamiętam jego koncert w klubie Karuzela na warszawskich Jelonkach. Nie chcieliśmy go wypuścić... Niemen, Grechuta, moi idole odchodzą jeden za drugim. Żal ! 

                         <'>

żal....

Nie ma juz Osieckiej, Ciechowskiego, Niemena i Marka Grechuty...

też się w Nim kochałam;

byłam kiedyś na koncercie;

i uwielbiam płytę "Szalona lokomotywa" - zwłaszcza fantastycznie wyśpiewane  "Przemiany" Józefa Czechowicza:

Jak na mechanizm przystało

myśli masz ryte z metalu

krążą po dziwnych kółkach (nigdy nie wyjdą z tych kółek)

jesteś system mechanicznie doskonały

i nagle się coś zepsuło

Oto płaczesz

po kątach trudno znaleźć przeszły tydzień

linie proste falują - zamiast kwadratów romby

w każdym głosie słychać w całym bezwstydzie

Ostatecznego Dnia trąby

Otworzyły się oczy niebieskie

widzą razem witrynę sklepową i Sąd

przenika się nawzajem tłum - archanioły i ludzie

chmurne morze faluje przez ląd

ulicami skroś tramwaje w poprzek

suną mgliste rydwany

pod mostami różowe błyskawice choć grudzień

Otworzyły się oczy niebieskie

widzisz siebie - marynarza w Azji

a zarazem 3-letniego 5-letniego chłopca

na warszawskim podwórku

i siebie przed maturą w gimnazjum

namnożyło się tych postaci stoją ogromnym tłumem

a wszystko to ty

nie możesz tego objąć szlifowanym w żelazie rozumem

 (…)

jego piosenki towarzyszyły mi przez prawie całe życie, teraz pokochała je moja córka, więc słuchamy razem

non omnis moriar

i mi smutno

Jego piosenki to moja młodość.To był mój pierwszy wielki idol.

I dziś mam wszystkie jego nagrania. I słucham. I dzięki temu będzie żył.

A jakoś żal.

Ps. Od 19 w Trójce Marek Niedźwiedzki poprowadzi audycję o Marku Grechucie.

Olbrzymia strata...

pozdrawiam

Tak jak po fali ,tak jak po linie

 jak nad przepaścią idziesz drogą....

    Lina zerwana ,fala opadła ,pozostaje nadzieja,a Pan Marek juz teraz w magii obłoków.         ACH JAK ŻAL

zdziwienie

przeszedł przez życie i dotknął tak wielu serc...

...jak wieszcz?!

bez słów... chwila zadumy, milczenia...

....ocalić od zapomnienia...

pięknie opowiadają

Czas...

  Jego piosenki wzruszają kolejne pokolenia... Wrażliwi to czują.

"Czy to jest miłość, czy to jest kochanie...?"

  "ważne są dni, których jeszcze nie znamy..."

"Świat wokół ciebie się zmienia, zmieniają się pory roku.
Stopy twe więzi ziemia, a oczy magia obłoków.

Obłoków wiedza tajemna, obłoków fantasmagoria,
obłoków cudze spojrzenia, obłoków pewność ulotna.

Jak obłok wiedza tajemna, jak obłok fantasmagoria, 
jak obłok cudze spojrzenia, jak obłok pewność ulotna.

Jak obłok, jak obłok
jak obłok, jak obłok

[...]"

[*]

Odchodzi następny Książę... Lista nieobecności coraz dłuższa.

Grześ Ciechowski, ale też Herbert, Miłosz, Grechuta. Wszystko to I liga, elita, szlachta. Wielka literatura, wielka sztuka.

Panie świeć....

Grechuta zostanie pochowany w Alei Zasłużonych

chciałabym też tam być

 z ..."pękiem czerwonych melancholii, których kwiat kwitnie księzycowo, a liście mrą srebrzyście"

już 5 lat

http://www.youtube.com/watch?v=9iEKhcxsOVo

http://www.youtube.com/watch?v=2Ba6Hqxnwbo&feature=related

Tak, 5 lat a jakby wczoraj to było.

Wczoraj słyszałam wykonany przez młodzieńca utwór Marka Grechuty, to nie to samo, niestety :-(

już 5 lat...

pamiętam, jak ten wątek się rozwijał

i taki żal, że znowu coś się skończyło

i piosenki Grechuty najbardziej lubię śpiewane przez niego właśnie...

często słucham jego piosenek

by: Ocalić od zapomnienia

Porozmawiać to mało. Daj im coś do posłuchania.

Na ich dyskotekach raczej nie mają okazji :-((