Kosztów się nie potrąca - je się uwzględnia.
W każdym miejscu pracy tyle ile nakazuje ustawa - czyli pełne koszty.
Potem pracownik otrzyma ileś tam formularzy PIT-11 i będzie się rozliczał samodzielnie.
Wtedy w formularzu np. PIT-37 poda koszty mu przysługujące - prawdopodobnie będą one niższe niż suma kosztów wynikających ze wszystkich PIT-11.
Najprawdopodobniej więc będzie miał niedopłate podatku - chyba, że sobie porobi jakieś odpisy.
Więc wyrówna ów podatek

I tyle - rozliczenie osoby pracującej w kilku miejscach pracy, to jej sprawa.
Należy to traktować, jak nieoprocentowany kredyt, który państwo funduje pracowitym obywatelom.

Znam takich, którzy tego bardzo nie lubią i proszą o to, żeby w kolejnym miejscu pracy nie uwzględniać im kosztów ( w wyniku czego płacą większą zaliczkę na podatek), po czym lecą do banku, żeby wziąc kredyt i słono za niego płacić.
I zupełnie nie rozumieją, że zachowują się nieracjonalnie.
Jak to nauczyciele. :-)))

do Janusza

Wiem, że się uwzględnia, a nie potrąca;)

Moim zdaniem to jest głupota, żeby uwzględniać całkowite koszty w każdym zakładzie pracy. A nie jest tak, że potrąca zakład, który jest podstawowym miejscem pracy?

A jak mam liczyć u siebie?-pracuję w 4 szkołach (administracja), gdzie mam rozłożony cały etat. Nie mam zamiaru płacić fiskusowi po rozliczeniu rocznym- wolę płacić wyższą zaliczkę na podatek.

"Moim zdaniem to jest głupota, żeby uwzględniać całkowite koszty w każdym zakładzie pracy."
Głoptą jest jazda samochodem po pijaku.
To zaś to pewne rozwiązanie prawne - dla jednych wygodne, dla innych niezrozumiałe.

"A nie jest tak, że potrąca zakład, który jest podstawowym miejscem pracy?"
Nie jest.

"A jak mam liczyć u siebie?-pracuję w 4 szkołach (administracja), gdzie mam rozłożony cały etat."
W każdej z tych szkół masz odrębną umowę o pracę?
Z każdą umową o pracę uwzględnia się domyślnie pełne koszty uzyskania przychodu.
Chyba, że pracownik poprosi o to, aby mu ich nie uzwględniać.
Pracownik może również poprosić o to, aby płacić wyższą zaliczką na podatek dochodowy niż wynika to z biezących naliczeń.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględnia takie przypadki.

"Nie mam zamiaru płacić fiskusowi po rozliczeniu rocznym- wolę płacić wyższą zaliczkę na podatek."
Rozwiązanie podałem wyżej - złóż wniosek o to, aby nie uwzględniac CI kosztów uzyskania przychodu, albo o to, aby pobierano wyższą zaliczkę.
Jak złożysz wniosek, żeby Ci pobierali powiedzmy ... 40% zamiast 19% (ustawa na takie wnioski zezwala i każe je uwzględniać) - to będziesz miała juz zupełnie według Twoich preferencji super - będziesz płacić jeszcze wyższe zaliczki na podatek, a w rozliczeniu rocznym fiskus Ci wypłaci kupę szmalu.
Taka niespodzianka. ;-)))

------------------

Chyba otworzę biznes.
Tych wszystkich, którzy nie chcą płacić teraz mniejszych zaliczek, będę namawiał do tego, żeby wpłacali ową nadwyżkę na moje konto.
W czasie, gdy przyjdzie czas na zwrócenie fiskusowi niedoboru - wypłacę zgromadzone oszczędności dokładając do tego ... powiedzmy ... 0,5% odsetek w stosunku rocznym.

Moja profesja wymaga ode mnie zbierania tego typu artykułów i linków do nich, więc odszukałem w swoim katalogu:
http://gospodarka.gazeta.pl/firma/2,31455,,,,55124131,P_INFOR.html

Zwracam uwagę na część artykułu:

Koszty uzyskania przy dwóch umowach o pracę

Gdy pracownik (podatnik) uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, to nie mogą one przekroczyć miesięcznie 102,25 zł z każdej umowy oraz łącznie 1840,77 zł za rok podatkowy. Oznacza to, że gdy pracownik jest związany umowami o pracę z kilkoma pracodawcami, każdy z nich, potrącając zaliczkę na podatek od dochodu za dany miesiąc, stosuje koszty uzyskania przychodu w pełnej wysokości, natomiast pracownik w zeznaniu rocznym uwzględnia koszty we właściwej wysokości.
 
Podobnie jest w sytuacji, gdy pracownika łączą z jednym pracodawcą dwie umowy o pracę. Pracownik taki jest traktowany do celów ustalenia kosztów uzyskania przychodu tak, jak osoba, która zawarła wiele umów o pracę z różnymi zakładami pracy. A zatem z każdego stosunku pracy będą przysługiwać pracownikowi koszty uzyskania przychodu. Przy obliczaniu zaliczki na podatek zakład pracy jest obowiązany uwzględniać koszty uzyskania od obydwu stosunków pracy w pełnej wysokości, bez względu na przekroczenie limitu rocznego.