Forum OSKKO

Pomocy!!!!!!
Powzięłam wiadomość o uzyskaniu przez ucznia klasy III technikum orzeczenia o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym (02-P - choroby psychiczne) na okres 3 lat. Do szkoły ma je dostarczyć w poniedziałek.

Uczeń jest pełnoletni, nie ma rodziców ani prawnego opiekuna (okresowo ma pomagać członek rodziny), związany jest emocjonalnie ze szkołą i koniecznie chce nadal do niej chodzić.
Co robić ?- matura i egzaminy zawodowe zewnętrzne. Odpowiedzialność szkoły?

Kto z Państwa spotkał się z taką sytuacją?
Co ma zrobić szkoła?

Będę wdzięczna za każdą informację.

Ganges	04-09-2005 11:51:06 [#02]
Choroba psychiczna to nie upośledzenie- do matury przygotowywać się może u was, nie wiem tylko czy praktyczna nauka zawodu wchodzi w grę, bo to zależy od opinii lekarza psychiatry. Z twojego postu wywnioskowałam, że to orzeczenie ZUSowskie a nie z poradni psychologiczno pedagogicznej.

Fakir2	04-09-2005 16:33:05 [#03]
No i generalnie... choroba psychiczna ma okresy remisji i regresu... W "dobrym" okresie nie ma problemu... Gdy się pogorszy - zawsze istnieje możliwość n.i. Najważniejsze jest to co napisał Ganges - kwestia nauki zawodu. No ale się kłania tylko PPP, no i może trochę pedagog szkolny z preorientacją.... A tak z ciekawości - jaka to choroba? To tez ma znaczenie, rzekłbym istotne...

Konto zapomniane

04-09-2005 23:38:15 [#04]

Orzeczenie wydał zespół ds.orzekania o niepełnosprawności. Wskazania dotyczące:
- odpowiedniego zatrudnienia - wskazana praca w warunkach chronionych,

- szkolenia, w tym specjalistycznego - wskazane kontynuowanie nauki.

Program nauczania zawiera praktyki zawodowe w zakładach pracy.W szkole nie ma pedagoga.

Samobójcze tendencje, samookaleczanie, bliżej nieokreślone ataki - jak pracować?
Stale pilnować? Wzywać pogotowie, które już nie chce przyjeżdżać i przed którym uczeń ucieka nawet poza teren szkoły. Trzymać siłą? Jak póżniej wypuścić samego ze szkoły do domu?
Pomijając już ocenianie, bo uczeń nie jest w stanie się uczyć, a przynajmniej tak było w ubiegłym roku szkolnym.

bogna

04-09-2005 23:46:21 [#05]

a w jakim zawodzie się uczy?

Ja bym skierowała na badania do lekarza medycyny pracy,

dla potwierdzenia (lub nie) braku przeciwwskazań do wykonywania zawodu

bratek

05-09-2005 05:42:56 [#06]

upośledzenie a choroba psychiczna

Koledzy napisali powyżej, że upośledzenie i choroba psychiczna to coś innego, no i ja zgadzam się, ale nie do końca. Otóż oczywiście są to zasadniczo inne stany, tyle, że niestety w niektórych psychiatrycznych kryteriach diagnostycznych (nie pamiętam tylko w którym z podręczników- DSM czy ICD) upośledzenie opisane jest w porozdziale "Choroby psychiczne". Wnioskując po tym, że w orzeczeniu były dopisane literki i cyferki, zakładam, że to właśnie stamtąd.

Piszesz Miłko:

"Samobójcze tendencje, samookaleczanie, bliżej nieokreślone ataki - jak pracować?"

To Twoja własna interpretacja diagnozy, czy rzeczywisty stan? Bo jakoś mi nie pasuje do osoby upośledzonej umiarkowanie...

maeljas

05-09-2005 07:37:37 [#07]

Mirka nie pisała o upośledzeniu umiarkowanym

- chłopak ma orzeczony stopień niepełnosprawności

ja też skierowałabym do lekarza medycyny pracy

bratek	05-09-2005 16:40:03 [#08]
Teraz orzeczenie o niczym nie świadczy- mają je także dzieci. A medycyna pracy nic tu nie pomoże, moim zdaniem- na pewno!

Ganges

05-09-2005 17:31:25 [#09]

Mamy sławetną ustawę psychiatryczną, która leczenie psychicznie chorych uzależnia od ich własnej woli leczenia. Ustawa ta nie pozwala nam ograniczać wolności i praw obywatelskich chorego, wyjątkiem są osoby ubezwłasnowolnione.

Tak jak w szkole nie możemy nakazać rodzicom aby przebadali dziecko w poradni PPP, tak o ile lekarz nie napisze wyraźnie , że nauka w waszej szkole jest przeciwskazana to macie raczej związane ręce.

bogna

05-09-2005 17:36:28 [#10]

to nie tylko chodzi o naukę w szkole.

To zaświadczenie o braku przeciwwskazań do pracy w danym zawodzie,

które musi posiadać każdy uczeń kształcący się w jakimś zawodzie

ReniaB

05-09-2005 19:00:25 [#11]

Pracowałam kilka lat z osobą chorą psychicznie w "dobrym okresie". Z tym, że ja nie szkoła tylko bursa - pełna opieka. Szkoła na obu etapach bardzo pomogła, ale był to okres cofnięcia choroby. Doradzam kontakt z dobrym psychiatrą - konsultacje dla własnego i ucznia bezpieczeństwa.

My od tego zaczęliśmy i chociaż lekarz nie podał nazwy choroby, bo nie może to udzielił wielu cennych wskazówek. Bardzo ważne jest w takim wypadku pilnowanie rygorystyczne dawek leków, a wielu chorych nie chce ich brać. To naprawdę trudna sytuacja, ale popróbować warto. Nasza wychowanka miała przy nas cztery dobre lata - najdłuższy okres względnego zdrowia.

UWAGA!
Nie jesteś zalogowany!
Zanim napiszesz odpowiedź w tym wątku, zaloguj się!
Dopiero wtedy będziesz mógł/mogła wysłać wprowadzony komentarz na forum.
Jeśli nie masz jeszcze założonego konta na forum, załóż je.
Logowanie i/lub zakładanie konta.