no nareszcie są, bo już myślałam, że kawaleria nigdy nie nadciągnie;)

Czyli jest szansa że nie będę musiała szykować w budżecie szkoleń środków na edukatorów i doskonalenia w zakresie "jak dobrze wypaść na akredytacji i jak wypełniać nowe formularze"  To dobrze bo chciałam w tym roku szkolić z tego co sobie zapalnowałam w obszarach planu rozwoju szkoły - robiłam według ksiażek pana S Wlazły;)?

Czytam:

Stefan Wlazło w publikacji Mierzenie jakości pracy szkoły podkreśla, że tworzenie w szkołach własnych koncepcji rozwoju oraz sposobów mierzenia jakości realizacji jest podstawowym atrybutem ich autonomii.

Więc mam własną koncepcję. Inna niż ta z niniejszej dyskusji. Dlaczego teraz czuję się zdradzona przez kogoś kto tworzył nowy nadzór - a teraz go chce zlikwidować?

Wierzyłam mu

kupiłam ksiażkę o nowym nadzorze

i teraz trzeba go zlikwidować a autor ksiązki robi nowy nowy nadzór??

w pełni się asiu z Tobą zgadzywam w owej kwestii systemowej:-)

Ewo B. :-))

Ano właśnie.

Uwagi ze stanowiska obserwatora:

W #1 wątku "kwalifikacje akredytatora" Stefan napisał:

"Podsumowaniem tego wątku jak i wątku o zakresie akredytacji, mogłoby być - jeśli Joanna i Marek, czyli nasze władze się zgodzą - nasze oficjalne stanowisko w publicznej dyskusji o akredytacji, która się zapewne niezabawem rozpocznie".

W #5 Marek napisał:

Delikatnie zasugerował, że władzom stowarzyszenia zależy na przekonaniu, że to niewyborcza kiełbasa, po czym dodał, że  "teraz z zapartym tchem sledzę dalej dyskusję". Przypomniał o tym tłustym drukiem w #40 niniejszego wątku.

(W nawiasie dodam, że autor #37 wyciągnął z ##26, 31, 33 to, co było do wydobycia, żeby ułatwić dyskusję).

Wnioski:

1. Na forum sobie dyskutujemy o akredytacji, ale licha to dyskusja.
2. Waga zagadnienia jest zbyt duża, by jakiekolwiek wypowiedzi pojawiajace się tutaj, utożsamiać z oficjalnym stanowiskiem stowarzyszenia.
3. Stowarzyszenie chce zmienić system.
4. Organizacja OSKKO musi być sprawna i opiniotwórcza.
5. Nie może sobie pozwolić na to by działała niespójnie i niezbornie.
6. Ma być wielka i coraz większa.

Chcąc zmienić system, musi być wielka i coraz większa.

Bez ironii, lecz z obawą przed elementami fantastyki, wspomnę o książce Jerzego Broszkiewicza "Wielka, większa i największa".

Z propozycji Stefana nalezy wydobyć to, co racjonalne. A racjonalne jest postrzeganie świata, którym rządzi polityka. Stefan boi się, że może zostać stracona szansa na przyspieszenie przemian. Nie wiem, czy dobrze interpretuję to wszystko, ale nie widzę w działaniu Stefana politykierstwa, jakkolwiek jest związane z polityką.

Fred- to nie jest sąd nad Stefanem- źle chyba zrozumialeś intencje, albo nieczytelnie je sformulowali Ci, na ktorych wypowiedzi się powolujesz.

Nikt z nas nie występuje na tym watku jako "szef stowarzyszenia". Jeden post mark- napisany z aprobatą Zarządu dotyczący  sposobu dzialania- bardzo dobrze skomentowany przez Marka Widurka.

Nie wiem skąd się wzięło " Stowarzyszenie chce zmienić system" skoro wyraźnie napisałam, ze piszę i formuluję poglądy jako dyrektor i jako ja.

Stanowisko Stowarzyszenia nie pada na postach pośród swobodnych wypowiedzi, jest przedyskutowane na forum i przeglosowanie w Zarządzie.

Reasumując- chyba niedokladnie zrozumialam o co Ci chodzi.

......

i wracając do meritum:

Pozyskać ludzi do zmiany nie jest łatwo- przecież wiemy

Nawet najbardziej śmiale i wspaniale plany nie zyskają sprzymierzeńców świadomych, ze musza poruszac się po całym obszarze, kiedy zmiana im proponowana dotyczy tylko małego fragmentu tego wielkiego obszaru.
Nie chcę się po prostu podejmować wysiłku.

Praktyk ma po prostu wielką wiedzę na temat rzeczywistych problemów, ktore go dotykają i chciałby rozwiązania tych najbliższych.

Dziura w bucie jest bardziej doskwierająca od dziury w rękawiczce- trywializując.

czytam to wszystko, czytam i...

generalnie (i oczywiście :-)) zgadzam się z asią i z Markiem tu :-) Trzeba koniecznie zmienić system, a osią tego jest pozbycie się KN i uregulowanie statusu dyrektora.

Ale nadzór (jego organizacja) też jest z tym integralnie powiązany i od jakości odejść się nie da. Ale spróbujmy skonsumować tę wiedzę co to ją już mamy i to doświadczenie. A ta wiedza i doświadczenie mówi mi, że taka akredytacja nie wypali - znowu jest pomyślana na duże ośrodki miejskie, gdzie jest realny wybór szkół, ale tam gdzie jest jedna (i do tego obowiązkowa szkoła) jak to ma niby wyglądać? Znowu się szykują protezy (jak z zespołami sp+gim przy wprowadzaniu reformy), wyjątki itd.

Stefan mówi: albo akredytacja (tylko napiszcie jaka) albo to co jest - rozwiązań może być o wiele wiecej. Nie musimy się ograniczać jedynie do tej dychotomii.

Ja rozumiem, że potrzebne są diametralne zmiany, bo tylko takie wymuszają zmianę mentalności, a tą zmienić trzeba, bo inaczej zmiana będzie pozorna. Ale może ta zmiana inaczej wyglądać...

A gdyby tak znieść dualizm władzy nad dyrkiem (i szkołą) - armia, która ma dwóch dowódców, nie ma żadnego. Niech całość przejdzie w ręce OP, którego nadzorował i z którym współpracował będzie wojewoda (kurator). Ale kuratorium w takiej formie jak obecne przestanie być potrzebne - wystarczy niewielka komórka w urzędzie wojewódzkim złożona z fachowców od prawa oświatowego i paru fachowców oświatowych - utrzymujących kontakt z wszystkimi OP. Natomiast OP powinien mieć ustawowy nakaz zatrudnienia odpowiedniej liczby fachowców od zarządzania w oświacie do wspomagania i kontrolowania bieżacego pracy szkół (podobnie jak to sie ma z finansami).

A jakość? A właściwie mierzenie tej jakośći? Wystarczy po prostu wprowadzić audyt oświatowy, wzorując się na finansowym czy wycenie nieruchomości. Jest ogólnopolska lista audytorów z uprawnieniami (osobna kwestia to ich kwalifikacje), którzy tego pomiaru dokonują na zlecenie: OP, wojewody, stowarzyszenia, związków, rodziców itp oraz samej szkoły (listę można rozszerzyc lub zawęzić). Audytor jest w szkole prawie niewidzialny, nie ma prawa angażować szkoły w wykonywane czynności, ma jedynie prawo wgladu do wszystkiego. Przygotowuje raport (czy jak to nazwiemy) i przekazuje go: podmiotowi zlecającemu badanie i szkole. Wystarczy jedynie zapis, że podmioty zewnętrzne w stosunku do szkoły, nie mogą zlecić audytu częściej jak raz na np. 3 lata.

Oczywiście są określone wymagania i standardy wobec szkoły - bo według tego właśnie audytor przeprowadza pomiar.

Aaa, i szkoła nie ma żadnego obowiązku prowadzić mierzenia we własnym zakresie (nie można się samemu zmierzyć). Monitoruje jedynie swoje działania w takim zakresie i w takich obszarach, jak sama uważa za potrzebne.

pozornie bez związku ...

Kilka powodów, dla których nie rozumiem tego wątku (tzn. wypowiedzi pana Stefana):

1. #42: Skoro więc zostałem wśród kilku innych osób poproszony, aby przyszłemu premierowi przedstawić projekt ekspercki akredytacji - czy ta informacja nie powinna znaleźć się w #1?

2. #1: 8. Podmiotami akredytującymi placówki oświatowe mogą być: ... Stowarzyszenie Kadr Kierowniczej Oświaty - marchewka? Jeżeli OSKKO (chyba to o nim mowa) ma zostać kupione lub stać się sposobem na życie z oswiaty dla grupy ludzi - to podziękuję.

3. #26: Nie mam czasu, aby teraz opracować jakiś regulamin przeciwdziałania przemocy uczniów wobec nauczycieli. - dla której szkoły? Dla mojej? Dla wszystkich?

4. #42: ...choć dla mnie jest oczywiste, że propozycja akredytacji jest kluczowa, niesłychanie ważna dla dyrektorów.  ??? Oczywiste, że kluczowa? Nie...

I na koniec: popieram Bożenę B. - dać szkołom święty spokój.

PS W likwidację Kuratoriów wierzę tak samo, jak w likwidację Senatu zapowiadaną przez SLD cztery lata temu.

chciałam

jescze coś dopisać, ale Jacek w#57 napisał to, co myślę

I na koniec taka maksyma: " Popełnianie błędów jest rzeczą ludzką, lecz kiedy ściera się gumka na końcu ołówka, to znaczy, że robisz ich zbyt wiele"

"Reformatorze" pomyśl o tym....

Odpowiem...

"BożenaB - rodzice dali akredytację - bo to jedyna szkoła dostępna? "

Nie, jest 7 dostępnych :-) Do sześciu spokojnie piechotą, dla zdrowia :-)

#60:

No, cóż...

A tak w ogóle,

Zmiany , które są przesądzone....

to dość duże towarzystwo adoracji - 16 000

... co do tej pory potrafiliśmy zmienić w oświacie polskiej?"

ależ odpowiedź jest prosta:

właśnie TO co na obrazku - zmieniliśmy dyrektorów. Już mają swój własny rozum i potrafią się ze swoją opinią porozumieć, mają jak się kontaktować żeby nie dać się wziąć na plewy. Są sceptyczni i zadają niewygodne pytania. Pytają "QUI BONO".

Wiemy w jeden dzień jak się rysuje sytuacja w jakiejś sprawie. To media. A media to potęga - zapewniam. Właśnie nas czyta ładne parę tysięcy ludzi - tę wymianę słów zwłaszcza - jak mniemam.

PS

Propozycja AnJi jest wredna, dobra i do przyjęcia

Wątpliwości Jerzyka - nader prawdziwe i boleśnie odczute

:-)

"A Słowacki wielkim poetą był , czyli bicie piany  i plepleple o wszystkim(...) w zmianach, które są przesądzone, zadecydowane (...)"
To po cóż było rozpoczynąć ten wątek, jeżeli wszystko już przesądzone i zdecydowane.
Czyżby znowu miało być jak dawniej: "władza" wie lepiej i czeka tylko oklasków i poparcia dla "jedynie słusznej linii".
Przepraszam! Ale takie odczucia we mnie wzbudziła ostatnia wypowiedź Twórcy wątku.

Jak nam sie tak bedzie dialog ukladal z nowa wadza to nam sie z OSKKO zrobi Boskko (to "B"od bylych).

;-)

Moze nie powinni sie obrazac ludzie nowej wladzy, a i my powinnismy byc bardziej spolegliwi i wyrozumiali?

Marek

;-))

SPOLEGLIWOŚĆ - określenie stworzone niegdyś przez Tadeusza Kotarbińskiego, jakże ważna, zwłaszcza w. sferze opieki wychowawczej. Jak bowiem mam być przewodnikiem, autorytetem, mistrzem, jeśli moi podopieczni nie mogą na mnie polegać; nie wierzą, że zrobię dla nich wszystko, co w mojej mocy? Że przeciwnie zawsze mogę zawieść ich nadzieje i oczekiwania. Że mimo mojej obecności nie czują się przy mnie względnie bezpiecznie. Spolegliwy - to tyle co zasługujący na zaufanie. Stojący zawsze za naszymi plecami. Na którego możemy liczyć, zwłaszcza w sytuacjach opresyjnych. Mamy go przy sobie: podpowie, doradzi, obroni, wyręczy. Bądźmy szczerzy, my, dorośli, też chcemy mieć zawsze kogoś takiego! A co dopiero dziecko. Można dużo rozprawiać o skutecznej opiece, lecz jeśli pominie się sprawę spolegliwości opiekuna - jest to pustą gadaniną.

http://www.vulcan.edu.pl/eid/archiwum/1996/04/autotest.html

Tolerancja jest to "wyrozumiałość", jak głosi najkrótsza definicja "Słownika Języka Polskiego" (PWN W-wa 1981.). Wyrozumiałość więc w stosunku do ludzi i ich poglądów, do ich postępowania. Nie zważanie na czyjeś błędy, pomyłki, dziwactwa itd. Jako taka tolerancja jest rzeczą w społeczeństwie niezbędną i do dobrego ułożenia stosunków międzyludzkich wręcz konieczną, gdyż każdy z nas popełnia błędy, pomyłki oraz ma swoje dziwactwa.

http://web.pertus.com.pl/~mwszechp/kontrewol/tolerancja.html ;-)

Marek

nie należy się dziwić,

ani obrażać, że dojrzeliśmy - właśnie po to powstało OSKKO.

Już nie chcemy tylko zamalowywać różnymi kolorami  czrnych konturów przez kogoś wykonanego rysunku, chcemy sami ne rysunki tworzyć - bo nawet najlepiej dobrane barwy nie zrobią dzieła z kolorowanki.

My tak trochę jak te nasze dzieciaki: jeszcze niedawno w przedszkolu (początek lat dziewięcdziesiątych) a tu już maturę zdajemy - zaczynamy samodzielnie myśleć i tracimy potrzebę by nas ktoś prowadził za rękę...

Nie obrażam się na syna, że sam chce o sobie decydować i już nie potrzebuje kurateli mamusi:-) (we wrześniu będzie ślub! :-)))

Wiecie co, może to nicto, ale jadę za chwilę na dwudniową konferencję i se przypnę do klapy delfinki.

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie.

ten...

Wiecie co, może to nicto, ale jadę za chwilę na dwudniową konferencję i se przypnę do klapy delfinki.

Wcale nie nicto- duża rzecz:-)

...........

Jestesmy tu szczerzy w swoich obawach i nadziejach.
Jeszcze- (a mam nadzieję, że nigdy się nie staniemy) nie jestesmy politycznymi dyplomatami.

Przede wszystkim jestesmy dyrektorami swoich szkół i naprawdę chodzi nam o jakość ich pracy.

Nie deprecjonujemy żadnych rozwiązań- dyskutujemy o nich, mając nadzieję na optymalne rozwiązania wypracowane w drodze tej dyskusji.

Ponieważ poruszamy się w szerokim kontekście się -widzimy szeroki kontekst. Moim zdaniem to jest własnie nasza zaleta i siła.

Nie ma co więc szukać konfliktow wśród tych, ktorzy chcą, żeby w oświacie było lepiej. Nie chcemy tych konfliktów. Chcemy jednak by przyjęto nasz punkt widzenia- bo moze mamy swoje racje...

Wszystko przez to, że o KEN pamiętamy raz w roku ;) A dni w kalendarzu wiele...

Zmiany - niezbędne ale i mądre. To nie idzie w parze z łapaniem pcheł. Zebranie wszystkich pomysłów, analiza ( obiektywność ) i wnioski ( pogrzebanie prywaty ). Przedstawianie pomysłów może być w wyniku "burzy mózgów", skorzystanie z tegoż wymaga czasu, cierpliwości i mądrości nade wszystko. Po co ten pośpiech ? Święto KEN nie musi być raz w roku...

Nie mam delfinków, alem delfin co sie zowie.

Chyba se wydurkuje i powiesze na scianie...

;-(

;-)

Marek

Odnoszę wrażenie, że mówiąc o jakości sporo osób nie chce lub nie mysli o szczegółach. Jakośc stała się sloganem. Pojmuje się ją pobieżnie.

W szkołach podstawowych i przedszkolach obserwuje się niezdrową rywalizację, nadmierny dydaktyzm, niewłaściwy dobór metod pracy, dzieci mówią o czymś czego nie rozumieją, zbyt rozbudowane podręczniki począwszy od przedszkola. Ponadto obligatoryjne  przyzwolenie na nadmierną organizację zajęć dodatkowych.  W przedszkolu odbywa sie to kosztem zabawy dziecka. Imprezy uroczystości, konkursy, zawody. Czy nikt nie zastanawia się nad tym, że to niczemu nie służy.

Pomijamy logopedę, zapominamy o harmonii między rozwojem intelektualnym i emocjonalnym. Dziecku  które sepleni zezwalemy na naukę języka obcego .Dyrektorzy prześcigują się w ilości imprez zajęć itp. Pozostali są zmuszeni by ciągle rozszerzać oferte edukacyjną. Dorabiamy ideologię do rzeczy mało istotnych. Preferujemy przerost formy nad treścią.

A spróbujcie zapytać nauczycieli o współczesny model edukacji. Jakie cechy należy kształtować w społeczeństwie opartym na wiedzy naprzykład w przedszkolu czy szkole podstawowej.

Uważam, że wiele jest pozorowanej edukacji. Dyrektor czyni starania by placówka którą kieruje była dobrej jakości. Nauczyciele uważają że wszystko robią najlepiej. A dzieci ?  Dzieci mają umieć

Z tą ofertą ;-)

?

Ta ofeeeerta ;-( wiele imprez, konkursów, wyjść do kina, akademii ku czci (teraz kolejna fala akademii i imprez nt. UE) i przepadające zajęcia dydaktyczne (na próby, na wyjazdy i na sam "kociokwik"). Mało kto bada ile godzin zajęć jest marnotrawiona w ten sposób. Kto się nad tym zastanawia najczęściej już od dawna strzeże swoją szkołę przed przemianą w dom kultury.

... o kurcze fakt

żeby bylo jasne

ja bym chciała zawirowania

To, co teraz dotyka szkół zaczyna być nie do wytrzymania.

Narzędzi- narzędzi mi trzeba!
pozycji jasnej i jednoznacznie określonej w prawie,
poprawnie stanowionych przepisow
kompetencji nie ograniczanych interpretacjami
natychmiastowych zmian w KN

i tak schodząc z któregoś piętra (wątek) dojdziemy do fundamentów...

nie przyszywa się nowej łaty do starego ubrania

"żeby było jasne"

cytuję Asię.

Zawirowanie jest niezbędne, bo "To, co teraz dotyka szkół zaczyna być nie do wytrzymania", ale zawirowanie systemowe. Nie tylko zmiana nadzoru,ale i swoistej "polityki" i idei kształcenia.

"Narzędzi" - ale nie "nowych", czyt. odświeżonych standardów, które są nie do osiągnięcia bez prawdziwych narzędzi - PRAWA i PIENIĘDZY na jego stosowanie.

Jasnych, określonych KOMPETENCJI dyrektora, nauczyciela i ich "zwierzchności" (najlepiej jednej, a nie kilku).

Nie wystarczy nowelizacja prawa, trzeba zmiany systemu. Sama akredytacja, bez likwidacji KO, prowadzenia szkół przez różne organy prowadzące w jednej gminie, dokładnego określenia co zawiera się w subwencji oświatowej, itp. - to tylko zawracanie głowy.

Pytanie (pewnie retoryczne, bo Stefan już z nami nie rozmawia): jak, w jego systemie akredytacji, osiągnąć ekspercki standard C (o A możemy pomarzyć) bez środków na nic oprócz płac nauczycielskich?

Tym się akredytator nie musi przecież przejmować. Od tego jest dyrektor...

agabu...

AnJa

jeszcze o łacie

bo:

-moda szybko ulega zmianom i za nią nie należy gonić

-należy wschłuchać się w głos kobiet - one nawet przy przywiązaniu do ciuchów jednak je zmieniają

-poprawki są droższe, zabierają więcej czasu i wymagają więcej pracy niż kupno czegoś nowego, czyli w efekcie decyzja o zakupie okazuje się bardziej ekonomiczna...

:)

 My tu gadu-gadu a takie pomysły na uzdrowienie oświaty ma p/o dyrektora WE w Ł.

Niekorzystny projekt zmian w łódzkiej oświacie

Słabiej wykształceni nauczyciele, mniej woźnych, więcej lekcji po południu? To funduje przygotowany przez urząd miasta projekt zmian w łódzkiej oświacie, do którego dotarliśmy

1-->Projekt nie trafił jeszcze do szkół. Nielicznych dyrektorów, którzy go czytali, zelektryzował.

Chodzi o to, co będzie decydować o likwidacji konkretnych szkół z powodu niżu demograficznego. Według projektu w pierwszej kolejności będą zamykane placówki:

- w których średnio w jednej pracowni jest dziennie mniej niż pięć i pół lekcji (podstawówki), sześć i pół (gimnazja) oraz siedem i pół (licea i technika)

- mają "nadmierne koszty bieżące funkcjonowania"

- w których liczba uczniów spadła co najmniej o 10 proc. w ostatnich trzech latach (podstawówki i gimnazja) lub dwóch latach (licea i technika)

Co to oznacza w praktyce - tłumaczą dyrektorzy (prosili o nieujawnianie nazwisk):

Kryterium pierwsze: liczba lekcji w sali

- Zaproponowane limity to koniec dużych szkół, w przestronnych budynkach, z wieloma salami, w których wszystkie klasy zaczynają lekcje rano i kończą najpóźniej o drugiej. W tych szkołach nie ma tłoku, nie trzeba pracować na dwie zmiany. Ale pracownie zajęte są w nich średnio krócej niż pięć czy sześć godzin dziennie.

Zagrożone są również szkoły na peryferiach miasta, gdzie jest mało dzieci. W tym przypadku wielkość budynku nie ma znaczenia. Mało uczniów to mało klas, a mało klas to niewielkie "obciążenie" pracowni.

Kryterium drugie: nadmierne koszty

Prawie 90 proc. budżetu szkoły to pensje nauczycieli i pracowników. By koszty funkcjonowania szkół nie były "nadmierne", dyrektorzy będą utrudniać nauczycielom awans zawodowy. Dlaczego? Bo nauczyciel kontraktowy - teoretycznie najgorzej wykształcony - zarabia zaledwie 1355 zł brutto. Dyplomowany - na najwyższym szczeblu drabinki awansu - 2059 zł brutto. Masz gorzej wykształconych nauczycieli, śpisz spokojniej.

Innym efektem tego kryterium będą zwolnienia woźnych. Oni też kosztują, a miasto tylko czeka, by wprowadzić do szkół firmy sprzątające.

Kryterium trzecie: demografia

Szkoły, w których w ostatnich dwóch, trzech latach liczba uczniów nie spadła powyżej 10 proc., można policzyć na palcach. Zwłaszcza wśród podstawówek, do których od 2000 r. wchodzą roczniki z samego dna niżu demograficznego. 10-procentowy spadek zanotowały nawet szkoły znane z dobrej pracy, w których aż kipi od fajnych imprez. To dyżurny argument. Niebezpieczny. Gmina będzie mogła uzasadnić nim zamiar zamknięcia dowolnej szkoły.

Projekt ocenią teraz związki zawodowe, potem zajmą się nim radni.

JarTul

O,to,to...

Dziwnie często zgadzam się z Asią...

Dopisek o środkach unijnych pominęłam, bo czeguś złośliwie by mi to zabrzmiało. Zamiast stert papierów z mierzenia, raportów, programów itd., narzekałoby się (w akredytacji zamiast nadzoru) na mękę wypełniania wniosków o środki unijne...

BożenaB

słonko

Tylko, że jak przestawię stół z kąta w kąt, zmienię kwadratowy na okrągły, krzesła rozstawię inaczej, to ... od tego bochenek chleba na stole się nie zjawi ... i dalej będziemy głodni ...

Globalne zmiany i to od podstaw? Żeby nie było schematycznie? Co przyjdzie nowa władza, to ... zmiana globalna od podstaw? Wiesz, jak mozna zmarnować lub utrudnić każde działanie? Ciagle zmieniając co się da, bez przemyślenia, czy to konieczne ... Zacznij remont mieszkania i zmieniaj co trochę od podstaw, i potem powiedz, co osiągnąłeś...

Jak robię remont, to najpierw siadam i myślę, i rozmawiam z rodziną, i zapewniam środki na realizację. W trakcie remontu zmiany mogą być nieznaczne tylko... a potem chciałoby się trochę pomieszkać zwyczajnie i spokojnie ... przed nastepnym remontem :-)

BożenaB

To, co piszesz o stole i chlebie, to to samo, co ja o łacie.

Przeczytaj do końca zdanie o zmianach.

Schematyczne myślenie to po prostu nieumiejętność wyobrażenia sobie zupełnie innej możliwości. Będąc czynnym n-lem często widzi się to, co niewłaściwe lecz jednocześnie  jakoś wtapia się człowiek w otaczającą rzeczywistość i czasem trudno się z tego wyrwać. Całkiem inne rozwiązanie wydaje się oczywiste dopiero wtedy, gdy zaistnieje w tejże rzeczywistości.

Wprowadzenie reformy oświaty nie jest dla mnie dokonaniem globalnych przeobrażeń ( które jak najbardziej można wprowadzać etapami, ale widząc całość ). Bo czy np. zmiany na różnych szczeblach szkolnictwa, wprowadzane przez kolejne opcje polityczne, to nie  przyszywanie łat? Co powstało? Zlepek przypadkowych powieleń różnych systemów oświatowych wzbogacony o licea profilowane.

"najpierw siadam i myślę, i rozmawiam z rodziną, i zapewniam środki na realizację". Siedzieliśmy, myśleliśmy, rozmawiamy (chociażby forum) . Kiełkuje. Ja o finansach się nie wypowiem ( jestem z tego "kończyna dolna wolna" i... myślę schematycznie). Ale przecież nie jestem tu sama.

Bardzo mi sie podoba... ale...

przepraszam za tę składnię (typu - tak, ale...)

- nie rusze palcem dopói nie zostanie zmienione prawo - projekt//strategia rozwoju szkoły jako umowa prawna dla organu, gdzie sie negocuje skutki prawne, społeczne i finansowe ww. strtegii, a nie tworzy wyssane z palca koncpecje.

Ja naprawdę moge wiele wymyslić, problem jest w kasie na realizację powyższych marzeń.

Będę zdobywać cerytikacje, jestm fajterem, ale musze miec na to kasę.

sorry, stefan - czasy czarodziejstwa sie skończyły.