Lp.

Pytania i uwagi OSKKO

 1.

§2 rozporządzenia jest tak sformułowany jakby rozporządzenie wchodziło przed 1.09.2011 – powinno być napisane, że na rok szkolny 2012/2013 nie prowadzi się już rekrutacji w wymienionych tam zawodach – niby to samo, ale jednak nie całkiem, bo rozporządzenie wejdzie w życie już po rekrutacji na rok szk. 2011/2012

 2.

Dlaczego planowana jest likwidacja kształcenia w zawodzi ratownik medyczny? Naszym zdaniem wskazane jest utrzymanie kształcenia na poziomie policealnym, przy jednoczesnym stworzeniu warunków do dalszego kształcenia akademickiego.

Uważamy za niezasadny, przytaczany w publicznych dyskusjach argument, że przeniesienie kształcenia w zawodzie ratownika medycznego na poziom licencjatu zapewni właściwą jakość kształcenia. Wzrost liczby godzin w żaden sposób nie przekłada się na zwiększenie umiejętności praktycznych - w kształceniu akademickim wynika on przede wszystkim ze wzrostu liczby godzin teoretycznych. Jednocześnie pragniemy zwrócić uwagę, że obecnie kształcenie ratowników medycznych na poziomie licencjatu odbywa się także w trybie zaocznym, co w szkołach policealnych jest niedopuszczalne, ze względu na konieczność realizacji odpowiedniej liczby godzin, szczególnie praktycznych. Przekłada się to na wysokie umiejętności praktyczne ratowników medycznych kształconych w szkołach policealnych, które potwierdzane są egzaminem zewnętrznym.

 3.

Czy z dniem wejścia w życie rozporządzenia, tj. 1.09.2012 r. należy we wszystkich szkołach zawodowych kształcących w zawodach wymienionych w rozporządzeniu, w dokumentacji przebiegu nauczania dotyczącej obecnych uczniów pozmieniać numer klasyfikacji zawodu zgodnie z tym rozporządzeniem? Jeżeli tak, to co w przypadku zawodów już w tym rozporządzeniu niewystępujących?

 4.

Czy szkoła zawodowa będzie mogła już teraz, przed wejściem w życie tego rozporządzenia, rozpocząć procedurę w celu poszerzenia oferty kształcenia o nowe zawody zawarte w tym rozporządzeniu?

 5.

Czy starając się o otwarcie nowego kierunku kształcenia od roku szk. 2012/2013 szkoła zawodowa, składając odpowiednie dokumenty w bieżącym roku szkolnym, powinna używać numeru zawodu z obecnego rozporządzenia czy już z nowej klasyfikacji (a może i tego i tego)?

 6.

Czy kształcenie w kierunkach, które zgodnie z nowym rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji nie są przewidziane do kształcenia na poziomie szkoły policealnej, a dotychczas  takie były,  może być nadal prowadzone w szkole policealnej?

 7.

Niektóre zawody są niedostępne do zdobywania dla osób dorosłych - np. technik teleinformatyk, technik telekomunikacji, technik pojazdów samochodowych, a zwłaszcza technik prac biurowych - nie można zdobywać tych zawodów ani w szkole dla dorosłych (nawet stacjonarnej) ani na kursach kwalifikacyjnych.

Na przykład:  w zawodzie technik pojazdów samochodowych wyodrębniono trzy kwalifikacje

K1 - M.18 Diagnoza i naprawa podzespołów i zespołów pojazdów samochodowych, którą można uzyskać kończąc kurs kwalifikacyjny (co oznaczono przy zawodzie mechanik pojazdów samochodowych)

K2 - M.12 Diagnoza i naprawa układów elektrycznych i elektronicznych pojazdów samochodowych, którą można uzyskać kończąc kurs kwalifikacyjny (co oznaczono przy zawodzie mechanik elektromechanik samochodowy)

K3 - M.43 Organizacja i nadzór obsługi pojazdów samochodowych

Wobec tego, tylko kwalifikacji M.43 nie można uzyskać w wyniku kursu, co automatycznie oznacza pozbawienie możliwości zdobycia tego tytułu  mechanika i elektromechanika pojazdów samochodowych (obojętnie w jaki sposób zdobytego czy na kursach, czy w ZSZ, czy eksternistycznie), pomimo tego, że podstawa programowa dla tych zawodów, przewiduje dalsze kształcenie w kierunku uzyskania tytułu technika pojazdów samochodowych.

Podobnie jest z monterem sieci i urządzeń telekomunikacyjnych (nie można zdobyć tego zawodu inaczej jak w ZSZ lub w trybie eksternistycznym) i technikiem telekomunikacji, gdzie jest wspólna jedna kwalifikacja: E.2 . Tu także jest niespójność z podstawą programową, która przewiduje uzyskanie tego tytułu po zdaniu egzaminów z brakujących kwalifikacji (E.18 i E.19), a nie można ich zdać, gdyż w tych kwalifikacjach nie są przewidziane ani kursy kwalifikacyjne, ani tryb eksternistyczny

Jest więcej takich niespójności pomiędzy tym rozporządzeniem a podstawą programową kształcenia zawodowego.

 8.

Jeśli chcemy by możliwe było dalsze kształcenie absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej w celu uzyskania tytułu technika, a tak to właśnie ujmuje podstawa programowa, to trzeba przewidzieć możliwość kształcenia szkolnego czy poza szkolnego dostępną dla osób dorosłych, gdyż czy tego chcemy czy nie osoba kończąca ZSZ będzie miała skończone co najmniej 18 lat, a często i 19 ( jeszcze przez co najmniej 10 lat, a potem o 1 rok mniej)

9.

Wydaje się zasadne by dla zawodów nierobotniczych, dla których udało się stworzyć tylko 1 kwalifikację, przewidzieć możliwość kształcenia tylko w szkole policealnej, wtedy gdy w technikum zawód ten jest przewidziany tylko dla osób niepełnosprawnych – przykładem takiego zawodu jest technik prac biurowych, który powinien być nadal dostępny również bez ograniczeń, ale na poziomie szkoły policealnej, gdyż nie przewiduje się zdobycia go w drodze ukończenia kursu zawodowego.

Zawody nierobotnicze, mające tylko jedną kwalifikację powinny być albo niedostępne w formie kursowej lub jeśli już, to tylko po wcześniejszym ukończeniu szkoły średniej.