|
||||
EDUKACJA WŁĄCZAJĄCA W PRAKTYCE. Małgorzata Niewodowska, dyrektor Specjalistycznej Poradni* Psychologiczno-Pedagogicznej dla Dzieci z Niepowodzeniami Edukacyjnymi w Krakowie, Renata Flis, doradca metodyczny ds. wspomagania szkół w Gminie Miejskiej Kraków.
W pierwszej części spotkania Małgorzata Niewodowska przypomniała podstawy prawne wynikające z polityki oświatowej państwa, na których opiera się edukacja włączająca. Jak zaznaczyła, głównym celem edukacji włączającej jest pozostawienie dziecka z niepełnosprawnością lub innymi specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w środowisku szkolnym od jak najwcześniejszego etapu, zatem nie jest to to samo co edukacja integracyjna. Obecnie w wielu resortach trwają pracę nad konsolidacją działań nakierowanych na edukację włączającą. Opierać się ona będzie na 5 przesłankach: wczesnej i szybkiej diagnostyce, korzyściach dla wszystkich członków społeczności szkolnej, wysoko wykwalifikowanej kadrze, przejrzystym systemie wsparcia oraz wiarygodnych danych. Nauczyciel edukacji kształtującej powinien cechować się umiejętnością doceniania różnorodności, nastawieniem na współpracę ze środowiskiem szkoły oraz nastawieniem na kształcenie przez całe życie. Zmieniona w 2016 roku ustawa prawo oświatowe oraz rozporządzenie MEN z 2017 roku określają zasady tworzenia i treść tzw. IPET-u, czyli Indywidualnego Programu Edukacyjno-Wychowawczego.
W
kolejnej części spotkania Renata Flis opisała kolejne kroki diagnozy i
tworzenia IPET-u w szkołach. W pierwszej kolejności po wydaniu przez
poradnię orzeczenia o potrzebie dostosowania dyrektor powołuje zespół,
który ma za zadanie przygotować Wielospecjalistyczną Ocenę Poziomu
Na
koniec spotkania Małgorzata Niewodowska oraz Renata Flis odpowiadały na
pytania uczestników, które dotyczyły m.in. różnicy między dziennikiem
zajęć rewalidacyjnych oraz dziennikiem zajęć rewalidacyjno-wychowawczych
oraz nauczycieli wspomagających. |
||||
|
||||