Dojazd:
Samochodem do Borowic można dojechać zarówno z Jeleniej Góry, jak i Karpacza. (Z Jeleniej Góry należy udać się w kierunku Cieplic i Podgórzyn. Jadąc z Karpacza najlepiej kierować się na Sosnówkę). Z Jeleniej Góry jeździ również autobus podmiejski nr 4.

Wszystkim turystom zalecamy dokładne zapoznanie się z treścią regulaminu MZK umieszczonego na każdym przystanku autobusowym. Przypominamy również, iż z części ulg mogą korzystać jedynie osoby zamieszkujące region Jeleniej Góry; także przewóz większej ilości bagażu podlega opłacie. A przekraczać granicę Jeleniej Góry i gminy Podgórzyn należy mieć wykupiony bilet na drugą strefę. Często w tym miejscu możemy spotkać kontrolera biletów :)

DOJAZD PRECYZYJNIEJ: ( z Jeleniej Góry (dworzec PKP) do Borowic

http://mzk.jgora.pl/przyst.php?przyst=501&wariant=20044

BOROWICE- CIEKAWOSTKI RÓZNORODNE

Ze strony http://karkonosze.com/

Historia:
Do powstania Borowic przyczynił się protestancki cieśla - Marcin Marksteiner - uciekający na śląską stronę w czasie wojny 30-letniej w XVII wieku. Najpierw osada funkcjonowała jako skupisko bud pasterskich i chat drwali, lecz stopniowo rosła (oprócz budynków mieszkalnych powstała w 1833 roku szkoła).

Pod koniec XIX wieku w Borowicach, poza rolnictwem i pasterstwem, znaczącą rolę zaczęła stanowić także turystyka.
Podczas wojny, niedaleko Borowic założono obóz jeniecki, którego więźniowie w koszmarnych warunkach budowali Drogę Sudecką. Podczas tych prac blisko 2000 jeńców zmarło lub zostało zabitych. Po zakończeniu wojny znowu wzrasta rola miejscowości wczasowej Borowic. Tuż po 1989 r. działał tu ośrodek dla uchodźców z byłej Jugosławii. Do dziś (na szczęście) nie wybudowano w niej zbyt wielu nowych obiektów, co sprawia, iż Borowice charakteryzują się oryginalną zabudową z wieloma starymi drewnianymi chatami. Najstarszą częścią tej osady jest przysiółek Broniów, sąsiadujący z Sosnówką.

Położenie:
Borowice, dziś znane są głównie jako wczasowa wieś położona w dużej kotlinie śródgórskiej zwanej Doliną Pięciu Potoków (wcześniejsza nazwa to Dolina Jodłowa) w otoczeniu pięknych, dzikich i "nieprzemierzonych" lasów. Wieś leży na wysokości 625-710 m n.p.m., poniżej Grzbietu Śląskiego, który z kolei jest zachodnim grzbietem Karkonoszy; na Pogórzu Karkonoskim w rejonie Padołu Śródgórskiego. Przez dolinę przepływają potoki: Borówka, Jodłówka, Granicznik, Modrzyk oraz Jeleni Potok. W rejonie wsi potoki zlewają się w Kaczą - niewielką rzeczkę. Z doliny, w której położone są Borowice, widać kilka szczytów Karkonoszy. Z północnej strony na wysokości 675 m n.p.m. góruje "Młynarz". Z północno-wschodniej części widać "Skibę" (740 m. n.p.m.). "Wilczak" na wysokości 707 m n.p.m. stanowi wschodnią część kotliny, a strona południowa znajduje się w obrębie szczytu "Jeleńca" (905 m n.p.m.), a także tajemniczej "Smogorni", wznoszącej się 1489 m.n.p.m; spoglądając w kierunku zachodnim zobaczymy "Susz" położony 664 m n.p.m.

CIEKAWOSTKI BOROWICKIE

DROGA SUDECKA ( CMENTARZYK LEŚNY)

Budowę Drogi Sudeckiej na Przełęczy Karkonoskiej rozpoczęto podczas II wojny światowej. Do jej budowy zmuszano polskich więźniów przywożonych z Górnego Śląska (około 2000), a także (od 1943 r.) wojennych jeńców francuskich i radzieckich ze Stalagu Nr 308, kwaterujących w niewielkim obozie w Przesiece.

W październiku 1939 roku przywieziono do obozu pracy pierwszą grupę robotników polskich, którzy budowali baraki.
20 kwietnia 1940 r. do Jeleniej Góry przybył transport 2000 Polaków, z przeznaczeniem do prac przymusowych. Jeńców wywieziono w większości z Sosnowca, Będzina oraz Olkusza. W 1943 r. zlikwidowano obóz pracy dla cywilów, a więźniów wywieziono do Niemiec. Ich miejsce zastąpili jeńcy francuscy i radzieccy ze Stalagu Nr 308 oraz jeńcy polscy.
Przeciętnie w obozie w Arbeitskommando Nr 374 przebywało 700. jeńców zatrudnianych przy budowie drogi, z czego blisko 300. stanowili Francuzi.

Odnotowano, iż w obozie panowała epidemia tyfusu plamistego, która zabiła 40 jeńców. Pochowano ich w grobach obok obozu. Wiadomo tez, iż obóz otoczony był drutem kolczastym; znajdowały się tam także wieże wartownicze.
Drogę Sudecką budowali także jeńcy radzieccy z obozu w Wojcieszycach - dowożono stamtąd 50 jeńców.

Obóz nadzorowało SS, (nie Wehrmacht). W latach 1944-1945 nastąpiła praktycznie likwidacja obozu, spowodowana maltretowaniem jeńców przez esesmanów. Jeńcy byli katowani i rozstrzeliwani. Uratowała się jedynie garstka osób. Wszystkie ofiary grzebano na Cmentarzyku Leśnym w Borowicach, w grobach masowych i bez oznaczeń.

Cmentarzyk składa się z 38 bezimiennych, oznaczonych jedynie numerami grobów oraz dużej mogiły zbiorowej. Spoczywa tu prawdopodobnie od 500. do 600. jeńców różnych narodowości. Odkrywka grobów odbyła się 27 października 1970 r.

PRZEŁĘCZ KARKONOWSKA

Jest najniżej położonym punktem Śląskiego, czyli głównego wału Karkonoszy.

Prowadzi do niej asfaltowa, lecz dostępna jedynie dla pieszych, droga z Przesieki. Droga Sudecka ma swoją odrębną legendę i jest pozostałością niemieckiego projektu. Gdy po czeskiej stronie wybudowano już całą drogę, po naszej były z tym większe trudności - udało się w końcu zakończyć budowę w latach 70.
Ciekowastką jest, iż dopiero pod koniec średniowiecza dostrzeżono w Przełęczy Karkonoskiej idealne miejsce do przekraczania granicy.

W latach 1923 - 1927 powstało na Przełęczy Karkonoskiej schronisko, a ponieważ jego właściciel był pochodzenia żydowskiego, w latach 30 hotel zarekwirowała faszystowska Hitlerjugend. Stworzono wtedy młodzieżowe schronisko, a w czasie wojny korzystali z jego usług naziści. W latach wczesnej działalności Solidarności, jej członkowie organizowli "w jego pobliżu" spotykania z opozycjonistami z Czech.
Dziś jest to sporych rozmiarów, trzykondygnacyjne schronisko, w którym nocleg znajdzie ponad setka osób.

DOLINA MYI

Dolina Myi na długość sięga 1 km i tworzy specyficzny wąwóz, w którego "załamaniach" dochodzi do 50 metrów głębokości.

Idąc wzdłuż rzeki możemy przyjrzeć się Szwedzkim Skałom i Zamczysku, a także licznym innym granitowym głazom o przeróżnych interesujących kształtach. Do Doliny Myi trafimy kierując się na południowy-zachód od Borowic, w górę od Drogi Sudeckiej.

 JESION IDY

W pobliżu czarnego szlaku, na skrzyżowaniu dróg do Sosnówki, Borowic, Podgórzyna i Przesieki - od ponad 110 lat - rośnie Jesion Idy.

W 1890 r. pewien leśniczy zamieszkujący wówczas te tereny zasadził dąb. Niestety po upływie paru lat drzewo uschło. Posadzono więc na jego miejscu bardziej wytrzymałe drzewo, czyli Jesion Idy.