Z perspektywy nauczyciela i rodzica:
amerykańskie podejście nauczycieli a polska praktyka nauczania
Jolanta Gałecka, Young Digital Poland
 

Jolanta Gałecka z zawodu radca prawny i  nauczycielka, podzieliła się z uczestnikami konferencji swoimi refleksjami i spostrzeżeniami na temat znanych jej szkół amerykańskich. Spotkanie miało na celu zachęcenie do wprowadzenia rozwiązań, zmian, pomysłów w polskiej szkole. Prowadząca zwróciła uwagę na podstawową różnicę, jaką zauważyła na początku pobytu za granicą. Zdaniem Gałeckiej podejście amerykańskich nauczycieli jest pełne optymizmu i energii, wiary, że to, co robią jest wartościowe i że mogą w ten sposób coś zmienić. Ich nastawienie wpływa pozytywnie na podopiecznych.  

Do podstawowych zasad obyczajowości Amerykanów, mających znaczenie dla sposobu zachowania się w szkole, należą m.in.:

·         grzeczność i uprzejmość dla wszystkich, ogromna poprawność nauczycieli i jak najbardziej pozytywne komunikaty, jakie przekazują dzieciom,

·         zakaz podnoszenia głosu i uwrażliwienie na jego ton w kontaktach z uczniami,

·         absolutny zakaz używania wulgaryzmów i ich surowe karane,

·         uprzejmość nauczycieli wobec rodziców – rodzaj komunikacji, który sprawia, że rodzic nie przyjmuje postawy obronnej i czuje, że ma wsparcie w nauczycielu. 

Inne elementy mające wpływ na jakość edukacji wymienione przez prelegentkę:

·         dużo przestrzeni do dyspozycji uczniów i pełne oraz swobodne jej wykorzystywanie,

·         różne rodzaje aktywności, którą podejmują uczniowie, np. gra na instrumentach muzycznych albo samodzielne wykonywanie strojów średniowiecznych,

·         bezpośredni kontakt nauczyciela z uczniem i uczniów między sobą – ławki nie są ułożone w jeden ustalony sposób, ale ich układ jest zmieniany na potrzeby lekcji, uczniowie uczą się od siebie, mogą chodzić po klasie, rozmawiać,

·         atmosfera zabawy i kontrolowanego rozgardiaszu panującego na zajęciach, jednak dzieci wiedzą, że zawsze trzeba posprzątać na koniec, a po zabawie przychodzi czas na naukę,

·         uczenie dzieci różnych perspektyw – połączenie się przez Internet np. z klasą w Etiopii i interaktywne zajęcia albo uczenie tolerancji przez lekcje o rasizmie,

·         dużo zajęć poza lekcjami, np. przyjęcia i dyskoteki zawsze przygotowywane przy dużym zaangażowaniu rodziców i z ich udziałem,

·         różnorodna tematyka zajęć i stosowanych metod,  np. bal i uczta średniowieczna, zabawy w sklep, nauka języka migowego,

·         komunikacja nauczyciela z rodzicami: nauczyciele piszą maile do rodziców, opisują, nad czym pracują dzieci, wysyłają zdjęcia; Zabiera to dużo czasu, ale daje bardzo pozytywne efekty,

·         dostępność psychologa i nauczyciela; dzieci znają szkolnego psychologa, organizowane są zajęcia, podczas których rozmawia się o emocjach; spotkanie z psychologiem nie kojarzy się negatywnie,

·         uczenie dzieci szacunku, docenianie ich aktywności i inicjatywy,

·         silny nacisk na uczenie pracy w grupach już od samego początku, realizowanie różnych wspólnych projektów,

·         eksponowanie prac dzieci na ścianach klas i wystawach, zapraszanie rodziców na pokazy; podstawą uczenia się jest wyzwalanie radości,

wygoda i swoboda - organizowanie przykładowo dnia piżamowego w szkole: dzieci przynoszą kocyki, poduszki, leżą w salach, czytają książki.

Sprawozdanie opracowali: Elżbieta Rakoczy i Jerzy Kostyła