:-)

janie :-))

W iluś tam miejscach nie zgadzam się z Małgosią, w iluś zgadzam - le to zostawmy, bo nie czas, ani miejsce po temu sposobne.

Na pewno jednak ma rację w tym, że przepływ informacji między nauczycielem, a dyrekcją bywa bardzo utrudniony.
Jest prawdę, że na każdą informację wymienioną przez Małgosię każdy z nas wzruszyłby ramionami i powiedział - se poradź jakoś chłopie - dasz radę - przyciśnij, albo co.

Zajęci własnymi troskami i problemami, ignorujemy liczne, dochodzące do nas, sygnały o nieprawidłowościach.
I jest prawdą to, że mówimy wówczas - znaczy nie umiesz utrzymać dyscypliny - musisz nad tym popracować.

Słusznie Małgoś zauważyła, że przeraziło nas dopiero nagromadzenie tych wszystkich wydarzeń jednocześnie, to że to nagrali, to, że to nie były chwile wygłupów, ale dwie godziny znęcania się.
I dopiero wtedy przejrzeliśmy na oczy.

Tzn - nie wszyscy - my tak, ale nauczyciele owej szkoły nadal nie.

Oni nadal mówią - "to dobra młodzież, tylko ...".
Zapewne nie pozwolili angliście uogólnić złej informacji o tej młodzieży, gdy mówił: "oni są koszmarni".
Być może sądzili, że takie uogólnienie zła spowoduje, że stanie się ono normą, a przecież tak nie jest.
Sobie jednak dali prawo do uogólnień - sam słyszałem, jak mówili do kamery "to dobra młodzież".
Okazuje się więc, że uogólnianie dobra nie ma tej cechy - nie powoduje, że staje się ono normą.
Być może jest to kolejna różnica między dobrem, a złem.

Znamienne jest również i to co dzisiaj mówili.
Otóż o tym, że na lekcjach angielskiego dzieje się źle - m.in. o chamskich zachowaniach - rodzice zgłaszali wychowawcy i dyrektorowi co najmniej dwukrotnie.
Zapewne przy okazji wywiadówek - w styczniu i marcu.

Dyrekcja uspokajała rodziców prosząc, aby dali sobie z tym spokój do wakacji - wtedy się wszystko samo rozwiąże, bo po prostu angliście nie zostanie przedłużony kontrakt. ;-))

Zobaczcie - potwierdza to spostrzeżenia Małgosi - okazuje się, że według dyrekcji problem był z nauczycielem, a nie uczniami - nie potrafił sobie poradzić.

Zabawne, prawda?
Uczeń cham, rodzic przychodzi do dyrektora poskarżyć się na to, że jego syn chamem jest, a dyrektor mówi - w takim razie zwolnimy nauczyciela. ;-))
Ktoś coś z tego rozumie?

Może w tym tkwi cała tajemnica?
Może ten temat powinniśmy rozbabrać?
Jak poznać, kiedy pojedyncze sygnały o "głupawych wybrykach" zaczynają jednoznacznie informować, że dzieje się bardzo źle?

Innymi słowy - jak poznać, że problemy wychowawcze nie wynikają z nieudolności nauczyciela, ale z natury jego podopiecznych?
I jakie środki przedsięwziąć?

nie sądzę, żeby to bylo takie proste

janusz...

Bowiem moim zdaniem to poznanie musi nie tkwić tylko w doświadczeniu faktow. Sedno tego poznania tkwi chyba raczej w tych faktow pierwsze- akceptacji jako faktow, drugie- zobaczenia tychże w szerszym kontekście.

W kontekście, w ktorym w dodatku patrzący na fakty , jako ich uczestnik, jest także wazny.

tak więc, aby ocenić fakty dobrze, nie wystarczy obserwator. Obserwator fakty tylko zarejestruje. Oceniajacy zas filtruje fakty przez własna osobowość, potrzby, hierarchię wartosci.

Tu także jeden z psow toruńskich jest pogrzebany- nie sadzisz?

Aby nauczyc pisania liter trzeba te litery znać, aby wychować, trzba znac normy, przestrzegać ich, trzeba znac wartości i je wyznawać,a poza tym najważniejszym, trzeba znac jeszcze prozaiczne-  metody, narzędzia

No właśnie wiem, że to nie takie proste.
Nie przeraża mnie jednak to, że coś nie jest proste - ludzie radzą sobie w końcu z całą masą rzeczy skomplikowanych.

Tu jednak jest znacznie gorzej - ja w ogóle nie mam pojęcia jak się do tego zabrać - 0 pomysłów - pustka w głowie.

Jakoś wewnętrznie czuję, że tu jest pies pogrzebany.

W tym, że jest wiele sytuacji, które ewidentnie wynikają z winy, czy nieudolności nauczycieli.
No - rzecz normalna - nie każdy jest do wszystkiego stworzony i tyle.
Jeden ma talent i wyczucie, drugi nie - to nic wstydliwego.

Ale jest też oczywiste, że jest wiele takich sytuacji, w których wina (to złe określenie, ale nie chce mi się szukać bardziej odpowiedniego) nie leży po stronie nauczyciela - po prostu miał pecha i przyszło mu uczyć w klasie, w której znalazło się kilku degeneratów.

Jakim cudem można te dwie sytuacje odróżnić?
Przecież w swych "zajawkach" bardzo często się nie różnią.
I albo dochodzimy do momentu, w którym sprawa się sama rozwiązuje - uczniowie w końcu kończą szkołę, albo wybucha jak w Toruniu.

Nie mam pojęcia - i dlatego poddaję pod rozwagę, czy nie należałoby się temu dokłądnie przyjrzeć - o ile uznacie, że istotnie w tym tkwi przyczyna.

------------------------

Zupełnie inną sprawą jest problem obniżenia pewnego "progu dopuszczalności".

W mojej, byłej szkole, nikomu z nauczycieli w głowie by się nie zmieściło, gdyby dowiedział się, że jakiś uczeń zagroził nauczycielce pobiciem, porysowaniem samochodu, czy zgwałceniem.

W jednej ze szkół, które znam z "pierwszej ręki", takie rzeczy się przydarzały.
Oczywiście - też zgrozę budziły, ale jakoś ... nic z tego nie wynikało.

Obniżenie "progu dopuszczalności" polega zaś na tym, że w mojej szkole byłby to tak wielki wstrząs, że chyba nikt by tego nie przeżył - a uczeń na pewno pożegnałby się ze szkołą, przy okazji spowiadając się ze swej groźby karalnej prokuratorowi.

W tej innej szkole zaś pogrożono temu uczniowi palcem - tak jak w mojej grozi się palcem notorycznemu wagarowiczowi, który na koniec roku szkolnego ma 30 godzin nieusprawiedliwionych.

------------------------------

I należy wyraźnie sobie powiedzeć - "grzeczna" szkoła nie jest zasługą nauczycieli, ani ich programu wychowawczego.

"Niegrzeczna" szkoła nie jest winą nauczycieli, ani ich programu wychowawczego.

Po prostu - to jest zupełnie inna młodzież.
Do pierwszej dostają się jedynie uczniowie z czerwonymi paskami, do drugiej Ci, którzy nie dostali się do żadnej innej.
I obie te szkoły są potrzebne i muszą funkcjonować.
Nie oszukujmy się - tu i tu pracuje się zupełnie inaczej i trzeba wykazywać zupełnie inne talenty i umiejętności.

Na pewno zaś nauczyciele owej "niegrzecznej" szkoły nie są gorsi od nauczycieli szkoły "grzecznej".

Na pewno również - pracują o wiele ciężej za te same pieniądze, ale "za to" znacznie mniejszym sentymentem są obdarzani przez rozmaite władze - władza bowiem lubi jak jest dobrze.

mam wrażenie, że zbyt łatwo utożsamia się w tym wątku brak dyscypliny z łamaniem prawa (wynaturzeniem) 

niegrzecznych, rozbrykanych uczniów nie mozna ustawiać w tym samym szeregu, co bezlitosnych, okrutnych przestepców

jesli uczniowie sa niezdyscyplinowani na zajeciach u pana XY, natomiast u wszystkich innych n-li pilnie słuchaj, notują i koncentrują uwagę, to rzeczywiście pan XY nie radzi sobie z wymogami tego zawodu

jesli sa niezdyscyplinowani na wielu zajęciach ,mimo różnorodnych metod, osobowosci n-li to przyczyna tkwi ...w uczniach; może to kwestia prowodyrów, nieformalnych autorytetów itp lub  ogólnej atmosfery szkoły (+ złej organizacji placówki), ale podstawowa przyczyna to zaburzenia funkcjonowania społecznego wobec norm i zasad

ale jesli uczniowie (dorosli) łamią prawo, krzywdzą, są okrutni dla kogoś, kto ich nie krzywdzi (nie jest to więc samoobrona, ale atak), to przyczyna gdzie tkwi?

mom zdaniem zdecydowanie w sprawcach - w agresorach, bo cos było w nich takiego, że chcieli komus przywalić (może frustracja, może nuda, może chęc imponowania, może bezmyslność, może chęc zbawy - cos, co nie może byc okolicznością łagodzacą odpowiedzialność za popełniony czyn)

czy Wam ten zmasowany atak grupy nie przypomina bezsensownych aktów wandalizmu, bestialstwa grup młodych ludzi wobec często calkiem przypadkowych ofiar?

a wracając do n-li z toruńskiej szkoły:

to, że teraz zaskoczeni twierdzą, że ta młodziez nie była taka zła, nie znaczy, że kłamią - może nie sumowali ich karygodnych zachowań, lekceważąc "takie tam sobie wygłupy" - bo w ich świadomości funkcjonował już ten szkodliwy stereotyp dot zła (np. "ta dzisiejsza młodziez jest duzo trudniejsza, gorsza od dawnej - nic nie potrafi uszanować" itp. itd)

a przekonanie, że "dzisiejsza młodzież nie respektuje odwiecznych wartości" paraliżuje odruch przeciwstawiania się negatywnym formom ich zachowania - przecież człowiek prawdziwie angażuje się w jakąś aktywność (np. wychowywanie cudzych dzieci), jesli wierzy, że mozna cos zdziałać, naprawić, nauczyć

mówiąc krótko: jeśłi uogólniamy, że dzisiejsza młodziez jest ZŁA, to paradoksalnie, jeśli nastapi coś karygodnego, jesteśmy skłonni twierdzić, że ..."oni w sumie nie sa tacy najgorsi" ...i głupio cieszymy się, jesli nałogowy wagarowicz zajrzy do szkoły, chuligan pierwszy powie nam dzieńdobry, a złodziej odda znalezione pieniądze

Romanie

:-(((

te wypowiedzi  kipią od ...agresji, chęci odwetu

co one mogą pozytecznego wnieść do tego wątku?

Dzisiejsza Wyborcza

błeee

fakt.

łej i fuj

Uderz w stół - do Janusza

Ponieważ kilka razy w swoich wypowiedziach stwierdzasz, że to nie program wychowawczy winny (upraszczam), a ja sądzę inaczej, chcę wyjaśnić, że pisząc to, miałam na uwadze szkołę podstawową, bo w takiej pracuję. Może nie powinnam się wypowiadać w  tym wątku ...

Pisząc jednak o poświęcaniu większej uwagi  kształtowaniu pewnych nawyków  kulturalnych, postaw szacunku od I klasy szkoły podstawowej, myślałam " Czym skorupka za młodu...". Zwłaszcza, że źle dzieje się już przecież także w podstawówce, niestety! Pozdr. :-)

Zaraz zaraz ...

A co Was ten ojciec tak poruszył?
Ojciec - jak ojciec - ratuje swojego syna, którego kocha.
W ogień by zanim wskoczył - jest gotowy na każde poświęcenie dla niego.
Co w tym dziwnego, że jest gotowy nawet na złamanie swojej kariery i chwyta się wszyskim możliwych sposobów, aby syna uchronić?

Dzieci nie macie, czy co?
Nie odjęło Wam jeszcze nigdy rozumu na widok zblizającego się zagrożenia dla Waszej pociechy?
Jesli nie, to życzę Wam, aby nigdy Was to nie spotkało.

Ojcem niech się zajmują jego przełożeni, a nie my.
To problem szerszy i nie dotyczący jedynie oświaty.
Na pewno - postawa wymagająca napiętnowania, naganna itp itd - ale nie nad tym powinniśmy się skupiać, ani ani się obejrzymy, gdy nasza uwago zostanie odwrócona od tego co naprawdę jest naganne.

Ojcem zająłbym się i oburzał wtedy, gdyby nie oburzały mnie bardziej zachowania innych.

Bo mnie nie w tej relacji nie ojciec na pierwszy plan ze swą niegodziwością wychodzi - ale dyrekcja i wychowawca.

------------------------------------

PS.
Jolu, ja nie wierzę w programy wychowawcze w szkołach ponadgimnazjalnych.
W tych szkołach ja wierzę jedynie w ukształtowane już (a nie dopiero kształtowane) osobowości uczniów i ich wychowawców - oraz w poziom wzajemnego szacunku, którym się obdażają, albo nie.
To kwestia wiary, a nie rzeczowych argumentów. ;-))

Nie wypowiadam się natomiast na żadne tematy dotyczące pracy z dziećmi do lat 15-tu, bo się na tym nie znam - nie mam do tego predyspozycji.

Tak więc nie skusisz mnie do polemiki z Tobą na temat roli programów wychowawczych w szkołach podstawowych.
Szkoda Twojego czasu na tłumaczenie oczywistości ignorantowi - to byłaby, Jolu, orka na ugorze - ja z tego "przedmiotu" tępy jestem . ;-)))

tak poważnie i mądrze dyskutujecie

a ja ze strachem wgapiam się w mapę i gdybam sobie gdzie te "biedne gołąbeczki" wyrzucone z toruńskiej budowlanki będą kończyły swoją edukację?

I tak - najbliżej mają chyba do Bydgoszczy, trochę dalej do Włocławka i jeszcze odrobinę dalej do Konina :-((((

RATUNKU - ja nie chcę ich u siebie w szkole!!!

a idź...

a mnie dziwi tatuś:-)

Poza wszystkimi innymi rzeczami, co to mnie dziwią w tej calej zabawie...

Ja rozumiem tatusia, co ratuje swe dziecie, ale nie rozumiem metod, ktorymi to robi.

Co wiecej sadze, iz postawe zyciowa, ktora facet prezentuje teraz prezentowal i wczesniej.

I pewnie dzięki tejze wlasnie ma teraz powod, aby syna ratować...

Powiem szczerze- nieraz mi odbieralo rozum, gdy dzieciak był w zagrożeniu, ale to raczej chodzilo o jego ewentualne wpadnięcie pod samochod...
w sytuacji zaś gdy wyslał niecenzuralnego SMSa komukolwiek- takie były zabawy piatoklasistów i adresat zadzwonił i zagroził policja z rozkosza obserwowalam pełne gacie syna.
Dzialaj i ponos konsekwencje swego działania, to tylko uczy odpowiedzialności za nie.

sam pisales niżej- pięciolatek bandyta- ten pięciolatek ma tatusia, co to mu odbiera rozum w obronie i co to pepkiem świata nienaruszalnym, synka czyni.

Więc nie rozumiem tatusia, nie współczuję i nie pozostawiam z boku.

Mam wrażenie, bowiem, że tacy tatusiowie sa integralnym elementem toruńskiej ukladanki.

Poza innymi- oczywiście...

nie zobaczyłam bogny :-)))

nie każdy tatuś mnie dziwi, ale ten bardzo

pomroczność jasna!

ale ale ale...

ale jesli NIKT w okolicy (i dalej, bo sprawa nabrała rozgłosu) nie przyjmie do szkoły tych wyrzuconych

to z braku pomysłów i mozliwosci na dalsza edukację ....dopiero pokażą, co potrafią

frustracja  z powodu zatrzasnietych drzwi, to najlepszy belfer agresji, wandalizmu, nienawisci itp

to za wczesnie na totalne wyrzucenie z normalnego świata

ich trzeba "wyremontować generalnie", ale nie wyrzucac na smietnik

nieetycznym byłoby pozbawianie ich szans na poprawę ...zwlaszcza przez pedagogów

KARA NIE POWINNA MIEĆ CECH ODWETU - skuteczna kara musi nieść jakąs nadzieję, że bedzie lepiej, że sprawca nie będzie CHCIAŁ  w przyszłości popełniac złych czynów

karanie sprawcy nie powinno być "likwidowaniem sprawcy"

Spoko!

Małgoś

miałabyś ochotę przyjąć ich na ten "remont" do swojej szkoły?

Bo ja jakoś niespecjalnie!

nie boje się takich wyzwań, byle nie za duzo na raz :-)

kiedys przyjęłam "wypędzonego" za ...posiadanie broni, spowodowanie wypadku  i jeszcze brał udział w bójce

samej listy straczyłoby na pięciu

nie wiem dlaczego powiedziałam "zgoda", cos mnie skruszyło - może pomyslałam sobie, że jeśli nie ja, to kto...

poniósł wszelkie konsekwencje

powoli wracał do norm i wartości

cos tam po drodze jeszcze nawywijał (ale to były psoty nieszkodliwe)

wygrzebał się z kłopotów

polubił matematykę

zakochał sie w pięknej i delikatnej dziewczynie, która stawiała mu bardzo wysokie wymagania

stał sie sympatycznym ...normalnym człowiekiem

dziś  - w połowie studiów

..nigdy nic nie wiadomo, co wyrośnie z łobuza

;-)

nie, nie i jeszcze raz nie!!!

Nie zgadzam się na traktowanie motywu "tato"  jako motywu , ktory pojawił się teraz- nagle i znienacka!

Motyw "tato" towarzyszył dziecięcinie od zawsze- dlatego jest istotny jak cholera!

"Tato" w sensie symbolicznym dośc- rodzic

Jesli go pominiemy, to zostanie  szkoła i dzieciak- moim zdaniem całośc zubozona zostanie o ważny element.

.........

Co zas do wyzwań...
Szczerze?

Nie ma nic bardziej typowego u nauczyciela niż postawa: ja,  ja bym sobie z nim poradził" " ja bym go z manowcow sprowadził" "ja znam metody".Czyta się to troche tak " ja umiem, ty nie umiesz"

Nie atakując tu małgoś- może ty bys sobie z nimi naprawde poradziła- krytykuje tu ten sposób myslenia, bo ona ma w zanadrzu stwierdzenie- w tej szkole pracowali kiepscy n-le, gdyby dzieciaki trafiły do mojej szkoły cos takiego by się nie zdarzylo..

Ponieważ dla mnie taki sposób myślenia jest bliski innemu- "u mnie nie ma problemów, bo ja sobie z nimi umiem poradzić" , to go atakuję.

......

Allbo mowię szczerze, co ma oznaczać przeciwstawienie sie sądom niektorym z was, albo będę konwencjonalnie grzeczna. Wybierając pierwsze, jestem gotowa na polemikę zawierająca nawet rzucanie tortami;-)

A niby o czym ja pisałem od samego początku?
Chyba jasno i wyraźnie - temu, że ta młodzież jest jaka jest - winni są rodzice.
Przypomnę post nr 44 chyba:
Powiem też, że "w sytuacji ewidentnego nieradzenia sobie z uczniami przyczyna zawsze leży po stronie rodziców!!!".

Żeby dojść do tego przekonania nie musiałem czytać zacytowanego przez Romana artykułu.

W poruszanym problemie ogólnym - chamskości niektórych młodzieńców w szkołach - istotnie należy głęboko się zastanowić nad rolą i zadaniem rodziców w wychowaniu młodzieży - jak im pomagać itp. itd.

Ale w omawianym przypadku - tego co stało się w Toruniu - należy zająć się analizą zachowań wychowawcy, nauczycieli i dyrekcji tej szkoły, aby wyciągnąć właściwe wnioski dla nas samych - osób, które są w owej oświacie zatrudnione.

Ponad połowa cytowanego przez Romana artykułu traktuje o tym jak zachował się wychowawca i dyrekcja - dla mnie wiadomości oburzające.
A Was poruszył tatuś, który broni synka przed więzieniem jak umie.

Asiu - kara za brzydki SMS wysłany przez 13-latka, a kara za naruszenie nietykalności osobistej, której dopuścił się 18-latek są nieporównywalne.
Za pierwsze grozi: oj! oj!, za drugie więzienie.

Nie powołuj się więc, Asiu, na własne doświadczenia w tej dziedzinie, bo ich nie masz - na szczęście.
Tak jak ja ich nie mam - na szczęście.

Ale nie wiem co bym zrobił i czy bym był takim zasadniczym twardzielem i wychowawcą, gdyby mój syn dopuścił się czynu, za który groziłaby mu kilkuletnia kara pozbawienia wolności w towarzystwie zdegenerowanych kryminalistów żądnych towarzystwa młodych chłopców.
Obym zawsze w życiu potrafił zachować się godnie, sprawiedliwie i uczciwie - to moje życzenie - życzenia nie zawsze jednak się sprawdzają.

-------------------------------------

Są dwie zasadnicze kwestie:

1. Jak nie dopuścić do takiej degradacji osobowości ucznia, w której dopuszcza się on haniebnych czynów.
2. Jak należy się zachować i jakie działania podejmować, gdy docierają do nas informacje o pojawiających się niepokojących sygnałach.

W pierwszej kwestii należy zastanowić się co i jak powinni robić i postępować rodzice i nauczyciele - jaka jest ich rola, zakres działania, sposoby współpracy, ...

W drugiej należy przemyśleć sposoby działań nauczycieli i dyrekcji szkoły.

W żadnej z tych kwestii - to co się dzieje już post factum - gdy jednak dochodzi do takich incydentów - nie ma znaczenia.
Bo jeśli już jest "post factum", to oznacza to, że jest już ... "post factum" - znaczy d... zimna.

Zachowanie tatusia post factum jest może i oburzające - ale nie ma żadnego znaczenia dla kwestii zapobiegania tego typu incydentom.
Ono może i jest dowodem, że tatuś był zły i niedobrym bardzo wychowawcą.
Ale co z tego? No jest - nie wiedzieliście?
To, że jego syn dopuścił się tych czynów nie wystarczyło, abyście doszli do takiego wniosku?

-----------------------------

Ale dobra - gadajcie o czym chcecie.

Chcecie gadać o tym, jak powinni się zachowywać rodzice, gdy ich dzieci włożą waszemu nauczycielowi kubeł na głowę - gadajcie.

Ja będę raczej zastanawiał się nad tym, jak niedopuścić do takiej sytuacji.

przygladam się tej dyskusji

 dochodzę do wniosku,ze zawsze najwiecej mamy do powiedzenia w sprawach oczywistych ,a nawet nie podlegajacych dyskusji i...rozdrabnia się i miele cos co powinno byc jednoznacznie okreslone

BŁAGAM

zostawcie tatusia, niech idzie swoja drogą - mam wrażenie, że głupio postąpił, bo chyba  nie pomógł, a ...zaszkodził swojemu dziecku (i to będzie jego dramat - zona, synus, przełożeni dadzą mu popalić)

mówmy o tym, na co mamy wpływ

jak siebie i naszych podwładnych i naszych podopiecznych chronić przed przemocą ....WZAJEMNĄ (w tym także ze strony nauczyciela wobec ucznia)

to nie jest kwestia papierowej pseudorzeczywistości (tzw. programów wychowawczych), ale praktycznych umiejętności, jakich nie rozwijają studia, kursy pedagogiczne i WDN oraz predyspozycji zawodowych, jakich nie diagnozuje się profesjonalnie (przez fachowców, przed podjęciem pracy), ale po omacku określa się na podstawie papieromanii stażowej

może sie myle, ale mam wrażenie, że kiedys tak było, że szkoła i nauczyciele byli w stanie naprawiać w uczniu, to co dom zepsuł, zaniedbał....a teraz zbyt wielki nacisk kładzie się na wykształcenie przedmiotowe, jednozesnie mniejsza uwage przykłada się do umiejętności i wiedzy pedagogicznej i psychologicznej

nie zdarza się Wam, że np. sekretarka, księgowa, woźna miewaja lepsze wyczucie pedagogiczne i wiedze niż ..profesjonalista np. od języka hiszpańskiego z przygotowaniem pedagogicznym?

Asiu

to nie tak...

odpowiadałam na posty dotyczące lęku przed przyjeciem do szkoły "wypędzonych"- że, nikt ich nie chce

nie mam pojęcia jak powstrzymać bezzasadną agresję sporej grupy uczniów - może to zadanie dla strategów wojskowych, a nie dla nauczycieli (nawet tych z powołania)

w opisanycm przypadku, nawet nie czuje dumy, że to moja zasługa (chyba najbardziej zadziałala tu ..miłość do fajnej dziewczyny)

nie wolno nam przekreślać młodych ludzi - kiedy już zapłacą za wszystkie swoje winy (a mam nadzieje, że tak będzie), kiedy poczują jak boli kara i zrozumieja na czym polega ich "przestepstwo" i kiedy może wreszcie zobacza w swoim byłym n-lu angielskiego SKRZYWDZONEGO CZŁOWIEKA, to muszą mieć wtedy furtkę dla powrotu do normalnych zasad i wartości

a jeśłi nie mozna liczyć na dom (bo tatus, bo ...itd), wtedy szkoła powinna wziąc na siebie obowiązek poprowadzenia tych uczniów

nie powinna zatrzaskiwac drzwi - bo to rodzi spore ryzyko odrzucenia przez nich norm pozytywnych na rzecz ...szkodliwych "wartości"

wycieczka zagraniczna

Witam

Za jakiś czas jadę z 10-ma uczniami na wycieczkę za granicę (1200 km w jedną stronę). Czas wycieczki 8 dni.

Mam w związku z tym problem i dwa pytania:

1. Ilu musi być opiekunów takiej wycieczki (zakładając, że kierowca nie jest nauczycielem/wychowawcą)?

2. Gdzie znaleźć na to paragraf?

BN

wycieczka zagraniczna

Prawa uczniów

Mówiąc o prawach ucznia, nie wiedzieć czemu, ma się zwykle na myśli  prawo do noszenia kolczyków, usprawiedliwiania nieobecności itp.

Dlaczego nie mówi się - głośno i wyraźnie - że przez cały rok było łamane prawo uczniów do nauki? Przecież w tej klasie byli z pewnością uczniowie ( wynika to choćby z wypowiedzi rodziców), którzy chcieli się czegoś nauczyć. Przez grupę nieodpowiedzialnych kolegów zostali tego prawa pozbawieni. Stracili rok, bo przecież nie chodzi o formalną ocenę na świadectwie, a o rzeczywistą wiedzę. Zwłaszcza tuż przed maturą.

Nie jestem zwolenniczką ograniczania praw, przeciwnie. Uważam, że trzeba wreszcie wyjaśnić młodym ludziom, że każde prawo, jak moneta, ma swoją drugą stronę, którą jest obowiązek, albo zakaz.

Jeżeli mam prawo domniemania niewinności, to tym samym nie wolno mi nikogo oskarżać bezpodstawnie.

Jeżeli mam prawo do poszanowania godności, to nie wolno mi naruszać godności innych ludzi.

Jeżeli mam prawo do nauki, muszę zachowywać się tak by innym tego prawa nie odbierać. Jeżeli nie chcę z tego prawa skorzystać - mogę wagarować, nie uczyć się, puszczać mimo uszu wypowiedzi nauczyciela. Ale nie wolno mi swym zachowaniem łamać prawa innych.

Nie można odzielać praw i obowiązków, jedne i drugie wynikają z tych samych źródeł. Przestrzegać praw muszą wszyscy: i nauczyciele (o czym uczniowie bardzo chętnie pamiętają), i uczniowie (tu uczniowska pamięć zawodzi).

Grupa bezdusznych żartownisiów naruszyła prawa nauczyciela, ale naruszyła też prawa swoich kolegów. Może byłoby dobrze, gdyby ten aspekt sprawy został przez prasę zauważony?

Z forum Wyborczej

I jeszcze to

Romanie zlituj się!

Jaki jest cel wklejaniu tu rozmaitych wypowiedzi z innych for, czy list dyskusyjnych?

Trochę mi to przypomina: "Jedna pani z Borzęcina powiedziała, że ..."

Czy znasz te osoby (wrednego pokurcza, kita, colora itp), że jesteś w stanie polecić ich nam jako autorytety, z których zdaniem, opowieściami i opiniami powinniśmy się zapoznać?

Szczególnie, że część z tych wypowiedzi jest ... jest ... jest ...
Jakby Ci to powiedzieć ... ?
Może tak: jest u mnie w domu specjalne, wydzielone, miejsce, w którym składowuję tego typu teksty.
Zróbmy sobie na forum też takie - niech się nazywa ... niech się nazywa ... sławojka?

"a na Rynku w Ciechocinku..."

zdecydowanie popieram Przedmówcę

w tym tonie kilka dni temu rozprawiano w moim osiedlowym sklepiku "widziała pani, co to sie wyrabia na tym świecie? to wszystko przez...(i tu niepotrzebne skreslić: Unię, kler, komunę, Lepera, Millera, Zydów, mansonów, USA, cocacolę i seks)"

wolałabym poczytać komentarze autorytetów moralnych lub naukowych

I znowu się z Tobą zgadzam Romanie, co zresztą zaczyna mnie niepokoić....

Wczoraj spotkałem się z moja p. wizytator i z ulgą zauważyłem, że ona też dostrzega kilka podstawowych oczywistości w tej historii, że skrzywieniu uległa proporcja pomiędzy prawami ucznia a prawami n- la, że Zawisza bełkocze mówiąc o konieczności pomocy przesladowcom nauczyciela, że nieudacznictwo n-la nie może usprawiedliwiać bandytyzmu czniów.

W sumie - ciekawe spostrzezenia. Coś drgnęło w urzędzie...

Małgoś - mam małą wiarę, jak widzę w przeciwieństwie do Ciebie, w resocjalizację takich przypadków... A tego chyba chcesz, pietnując jakąś "agresję czy chęć odwetu" czym jest tylko wyrażona obawa przed przyjęciem takich numerantów do swojej szkoły. Żeby była jasnośc - ja ich nie chcę u siebie widzieć! Myślę, że też dla ich dobra...

A poza tym - oni chyba skończyli podstawówkę... Czy nie?

wiecie co?

tak jakos powoli,zaczynam przyzwyczajac się do całego zdarzenia, zostało "zagadane" przez media, jeszcze trochę a przyzwyczaimy się do tego faktu w sensie ,że oswoimy się z nim , fakt się upowszedni ,minie...

"zagadanie" problemu to dobry sposób na jego zabicie

Cel?

No cóż ...
Skoro musisz wklejać tu ludowe mądrości, a w nich teksty rodzaju: "idz ciagnij laske swojego starego", pomimo próśb (przynajmniej trzech) o to, abyś tego nie robił to trudno.
Mus to mus - siła wyższa.

Na szczęście ja nie muszę zapoznawać się z owymi mądrościami.
Dziękuję za owocną dyskusję - wyczerpała się jej formuła, która mi odpowiadała.
Będę chciał posłuchać opinii ludu, pójdę do speluny - przy okazji piwska się nachleję, bo o suchym pysku ciężko się w tym stylu gada. ;-))

Ok.

do Piotrka

wybacz, ale jakim prawem odbierasz uczniom z toruńskiej budowlanki mozliwosci resocjalizacji ...nawet ich z bliska nie widzialeś, nic nie wiesz poza tym, co media Ci zafundowały w sensacyjnym sosie

... i na tej podstawie budujesz tak silne przekonania?

sorry, ale to bardzo niepokojące - zwlaszcza, że jesteś pedagogiem i przeciez losy wielu młodych ludzi zależą od ...Twoich decyzji i przekonań

mam wrażenie, że jestesmy o krok do powołania "społecznych oczyszczalni szkół" pod hasłami:

"Precz z prawami dla uczniów!"

"Niegrzeczni na Madagaskar!"

itd.

a na dodatek jajami w MENiS? (zaiste dziwne powody do radości ma Roman)

łee...

to wszystko to tez AGRESJA - formy jej uzewnętrzniania sa inne niz w Toruniu, ale mechanizmy ...podobne

chyba mam dość - jeśli szok po tragedii w szkole toruńskiej (bo w/g mnie to tragiczne doświadczenie dla wielu osób), ma prowadzić do reakcji odwetowych i poszerzania barykad między nauczycielem i uczniem ...to czarno widzę edukację teraz i w przyszłości