:-))

Poznań

Listonosz???

U nas tez w poniedzialek

Gdy "zrobiono" z nas Zespół Szkół, w podstawówce została "stara kadra". do gimnazjum przyjęlismy młodych.Po 5 latach działalnosci stwierdzilismy, ze jest to niewłasciwe. W tym roku szkolnym "wymieszalismy" nauczycieli i pracuje nak sie lepiej. młodośc i doświadczenie - moze to spowodowało,że mamy takie dobre wyniki ?

Podlegam pod Poznań i w piątek odebrałam również wyniki. Klasa nieduża- 16 osób, z tego 9 powyżej 30 pkt. I wynik o 0,4 wyższy niż wynik okręgu i województwa. Nieźle!!! Można sie cieszyć!!! Chociaż raz na kilka lat ;)

Viola, piszesz, że na 126 uczniów prawie wszyscy mieli powyżej 35 pkt. Gratuluję.

Pozdrawiam.

violu,

owszem

inny jest poziom trudności obu sprawdzianów, ale nie znaczy to, że nie można ich porównać.

Można.

Ale trzeba przeprowadzić specjalną analizę - nie można oczywiście porównywać jedynie średnich :-). Srednia to żadna informacja...

Jako matematyk protestuje.

Srednia to bardzo wazna informacja.

Nie dla nauczyciela (nie stanowi o jakosci ksztalcenia), nie dla ucznia (jego obchodza tylko wlasne wyniki).

Srednia to informacja dla dyrektora, OKE, MENiS'a. Kazdy korzysta na swoj sposob.

MArek

Średnia jest ważna, ale nie można jej porównywać co roku. Przecież tegoroczny sprawdzian był o niebo łatwiejszy od zeszłorocznego!

Najważniejsze są STANINY, porównajcie jak wypadliście na tle innych, to wam pokaże czy jest lepiej czy gorzej.

błąd

lepiej, no i dobrze

Ja odebrałam swoje wyniki. Zdecydowanie lepsze niż w poprzwednim roku. Mam jednak ucznia który zdobył w poprzednim roku 3 pkt, a wtym 9. Chyba go puścimy ze swiadectwem ukończenia, bo już drugi rok zaniża znacznie średnią szkoły. Zastanawia mnie jednak , dlaczego Por.Psych.Ped. nie wydała orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. My go nawet pisać (mimo wielkich starań) przez 8 lat nie nauczyliśmy, a wychodzi na to, że on nie ma upośledzenia umysłowego i pisał arkusz A1. Mając 15 lat nie potrafi bezbłędnie się podpisać.

I co tu myśleć o takiej szkole i nauczycielu. Dziecko w normie, a nie potrafi ani pisać ani czytać.

Podaję staniny (OKE Kraków)-częściowo

Najniższy: średnia szkoły poniżej 24.39

średni w przedziale: 28,77 030,06

najwyższy: powyżej 37,94

Staniny uczniowskie:

0-13 -najniższy,

średni: 31-35,

najwyższy: 39-40.

Jak widac, bardzo przesunięte do maksymalnych wyników.

Z najniższego staninu mam 3 osoby, z najwyższego 6 na 86 piszących. 

Szczegółowa analiza robimy jutro, dziś bardzo surowe dane, nawet średniej szkoły nie mam .

Acha, informacja o staninach z pewnego źródła, lecz podaję nieoficjalnie - tak dla porownania. :-)

jestem w....

woj.podlaskie

woj.warmińsko-mazurskie

pozdrowienia AnO

analizy-zobaczcie

Jak chodzi o analizy i wnioski, w Biuletynie badawczym nr 3 w zakładce "Badania" na stronie Centralnej Komicji Egz. - temat wartości dodanej.

Pozdrawiam

Klemens

odrzucanie skrajności...

ano, tylko brak lodowiska albo skoczni przy głosowaniu...

:-))))

pozdrawiam

To już było

chyba Stefan W. o tym pisał.

 Jak można pisać program naprawczy w stosunku do uczniów, którzy już skończyli podstawówkę???

Jak można naprawiać coś, kogoś, kogo już w tej szkole nie ma?

Przecież Ci o rok, dwa młodsi mogą wymagać zupełnie innych form wsparcia.

Chyba ,że w trzech kolejnych latach szkoła nie spełnia określonego standardu, wyniki są nijak porownywalne z innymi- to program naprawczy - no właśnie kogo- grona? Środowiska?

Ja wiem,że to nie dyrektorzy wymyślili to pojęcie , ale może warto przynajmniej zastanowić się nad sensem tego sformułowania?

Paweł, ja nie Ciebie atakuję, naprawdę , raczej mi o dyskusję nad zjawiskiem chodzi.

Pozdrawiam :-)

Abyśmy mieli jasność co do przepisów i występującego tam nazewnictwa:

UoSO - Art. 34. 2. W przypadku stwierdzenia niedostatecznych efektów kształcenia lub wychowania w szkole lub placówce organ sprawujący nadzór pedagogiczny poleca dyrektorowi szkoły lub placówki opracowanie, w uzgodnieniu z organem prowadzącym, programu i harmonogramu poprawy efektywności kształcenia lub wychowania. Wdrożenie programu następuje w terminach określonych w harmonogramie, zaakceptowanych przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny. Program musi uwzględnić uwagi i wnioski zgłoszone przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny.

pozdrawiam

Leszku

chodzi mi trochę o tę precyzję wypowiedzi, dzięki za przypomnienie pp.

Program naprawczy- trzeba naprawić coś, co się zepsuło, popsuło, jest złe. (w stosunku do uczniów -absolwentu- bez sensu)

Program poprawy efektywności- trzeba znaleźć sposoby, metody, formy pracy, działań, które pozwolą , zapewnią osiąganie wyższych efektów (w stosunku do kolejnych roczników. )

Pierwsze mnie drażni, drugie ma sens :-)

Małgosiu, to tylko ten drugi program istnieje w przepisach...

pozdrawiam

Leszku

całkowicie się z Tobą zgadzam.

Mój może zbyt emocjonalny #37 to reakcja na wszechobecne (przynajmniej w moim środowisku) sformułowanie "program naprawczy".

A swoją drogą chodzi mi po głowie pomysł na artykuł -opracowanie na temat zależności miedzy efektami a otoczeniem.

Mam 4 klasy -w dwóch wyniki powyżej 30, w jednej ponad 35, w jednej 24.

Uczą Ci sami nauczyciele, na podstawie tych samych programów, podręczników. Ta klasa z najniższą średnią jest najmniej liczna -19 osob, uczy się w godzinach porannych zawsze(pozostałe kończą nawet o 18!).

Jest jedna różnica zasadnicza- to klasa ze szkoły filialnej, z zupełnie innego środowiska.

Program poprawy efektywności kształcenia:

1. Znaleźć pracę rodzicom.
2. Połowę wysłać na leczenie odwykowe.
3. Kupić zestaw najniezbędniejszych książek do domu.
4. Przekonać rodzicow,że dziecko jest bardziej potrzebne w szkole niż w domu przy mlodszych dzieciach.
5. :-(((

Wyrównać szanse edukacyjne- wszystkie dzieci są nasze.

Przepraszam,tak mnie jakoś dzisiaj po analizie frustracja lekka ogarnęła.

Małgosiu... zgadzam się z Twoimi PPEK - też tak uważam... i solennie obiecuję już nigdy nie użytwać zwrotu "program naprawczy", ale "program poprawy efektywności kształcenia" (czy ewenualnie z dodatkiem: "lub wychowania" - wtedy skrót byłby taki: PPEKW. Obiecuje też, że jak mi się ktoś odważy przy mnie użyć zwrotu "program naprawczy", to powiem, żeby został mechanikiem i samochody naprawiał a nie mi tu dzieci, które były już poszły do gimnazjum...

Dodam, gwoli dyskusji o zjawisku:

U mnie dzieciaczków w klasach mało, ale co ciekawe, najwyższą średnią miałem dwa lata temu, gdy klasa liczyła 20 dzieciaczków, niższą zaś gdy było 9. No teraz mam najniższą, ale tak jakoś.

Do mojej szkoły przychodzą dzieciaczki z 4 wsi i potwierdza się pewna reguła (obserwuję to przez 12 lat), że dzieciaczki z jednej wsi nie równe drugim (jesli chodzi o podejście do nauki i efekty). Jest wieś, z której dzieci zazwyczaj uzyskują najwyższe noty w nauce, ale te dzieci są mniej pomocne przy wykonywaniu róznych prac szkolnych i są dzieciaczki z takiej wsi, gdzie od zawsze słabe notowania, ale one potrafią w szkole wszystko: kosić, sadzić, orać, naprawiać...

A sprawdzian z CKE jeden dla wszystkich... no taaaaaaaaak sprawiedliwość kurczę... a żeby ONI tam w Stolicy wiedzieli czym na codzień zajmuja sie moje dzieciaczki.

Niech żyje PPEK!

Ciepło pozdrawiam Małgosiu, warto podyskutowac o tych zjawiskach, dzięki że temat podniosłaś.

I jeszcze jedno

poruszałam ten aspekt podczas dyskusji w wątku o egzaminie gimnazjalnym.

Zauważyliście ,że od początku badań dzieci z miast wypadają lepiej od tych ze wsi. Mówię o statystycznych danych, nie konkretnych jednostkowych sytuacjach.

Zakładam,że to zjawisko się nasili. I niekoniecznie jest to zasługa lepiej pracujących szkół miejskich.

Dziecko miasta- czy chce, czy nie  jest w stałym kontakcie z kulturą obrazkową(reklama, ogłoszenia, napisy) z mediami w różnej formie( kino, teatr, kioski z prasą, kawiarenki internetowe,że o wyższych obszarach kultury typu galeria, empik czy teatr nie wspomnę) Pójście do kina to tylko kwestia pieniędzy na bilet. Widok zabytku godnego opisania to kwestia porpatrzenia czasem wokół siebie.

Ostatni test gimnazjalny był wyjątkowo pod miasto:opisz obiekt godny pokazania koledze z zagranicy (stawiam,że Małopolska znów najlepiej wypadnie), napisz plan wycieczki po mieście europejskim.

Fajne dla mieszkańca Bogacka :-(  - to taka urocza wieś na Mazurach z 15 domami i dwoma autobusami na dzień.

W tamty roku pytanie o czas wykopków dzieci ze wsi źle zrobiły, bo one wiedziały , a nie szacowały - i źle wiedziały, bo z szacunku wypadalo co innego, niż  z ich wiedzy życiowej.

Nie kwestionuję ani egzaminów zewnętrznych, ani ich pewnej wartości diagnostycznej, ale protestuję przeciwko mitologizowaniu zewnętrznego pomiaru jako jednego z głównych mierników pracy szkoły.

Masz rację

Małgosiu!

Nie kwestionuję ani egzaminów zewnętrznych, ani ich pewnej wartości diagnostycznej, ale protestuję przeciwko mitologizowaniu zewnętrznego pomiaru jako jednego z głównych mierników pracy szkoły.

to nie jest nawet mitoligizacja - to fetyszyzacja egzaminu!

A jak my

tak sobie narzekamy na to mierzenie zewnętrzne, to mogą co niektórzy mówić, ze się boimy... a ja lubię rywalizację, ale ... kurczę czasami waga ciężka i lekka stają na ringu i jak tu sędziować? jak mierzyć? jest cos w tym... ale to myslę jest problem natury bardzo ogólnej. W tym porównaniu wieś - miasto Małgosi też cos jest... (moje dzieciaczki mieszkają w 4 wsiach, w dwóch z nich nie ma nawet drogi bitej, nie ma autobusu, nie ma... ) a jest za to wszystko to, czego nie ma w mieście.. te dzieci są najbardziej pracowite, radza sobie z zajęciami manualnymi, praktycznymi, natomiast tam, gdzie dotarła "cywilizacja" są łądniejsze domy (no, murowane), nie biega się za stodołę... i wyniki w nauce dzieci sa lepsze... w nauce tej książkowej, często te dzieci jednak są bardzo niezaradne życiowo. No takie moje obserwacje...

Nie boję się

Pawle rywalizacji, ja też ją lubię, tylko trochę mnie trafia, jak się tak prosto, by nie powiedzieć prostacko wyciąga wnioski. Prasa w tym niestety celuje, a ludzie czytający popołudniówki zapamiętują, że na wsi wyniki gorsze, wniosek prosty: nauczyciel kury hoduje zamiast uczyć lepiej.

Poza tym jeszcze jedno: mam dużą, dobrą szkołę. Ale mogę o ucznia powalczyć w minimalnym zakresie- kto z innego rejonu wybierze moje gimnazjum , jeśli trzeba do niego 10-20 km dojechać? I mimo wysokiego stosunkowo poziomu mam po prostu swoich uczniów z rejonu, mimo średniej wyższej niż gmina, powiat, województwo.

Gdybym miała szkołę w mieście to kilka spektakularnych sukcesów , które mieliśmy, przyciągnęłoby mi część śmietanki z innych rejonow. A potem to się samo napędza, za lepszymi idą lepsi i tak spirala idzie w górę. Na wsi zjawisko walki o ucznia  i przyciąganie poziomem istnieje marginalnie.