No, no...

Zwracam się do Amrka - napisałeś wiele bardzo interesujących rzeczy, rozmowa o nich zajęłaby tomy. Odnisosę tylko do dwu spraw,, które Cię irytowałyt: "to tylkoi dzieci" - to nie moja wypowiedź, tylko cytat z postu Małgorzaty. Slowo tylko oznacza chyba minimalizowanie, może więc i w pewnym sensie aspekt lekceważenia.

Denerwuje Cię termin uczeń-klient. Otóź, uczeń nie jest klientem. Klientem szkoły jest cała społeczność zainteresowana działaniem Twojej szkoły:szkoły wyższego stopnia, lokalne środowisko, władze oświatowe, rodzice, uczniowie Nauczyciele i Ty sam też jesteście klientami swojej szkoły. Pojęcie klient jest więc pojęciem zbiorowości zainteresowanej działaniem naszej szkoły.Oczywiście w skład tej zbiorowości wchodzą rózne grupy społeczne, tak jak do sklepu wchodzą rózni ludzie. W teorii jakości wprowadzono pojęcie zbiorowości pojęcia klient po to, aby uniknąć jednostkowych czy grupowych tylko interesów. W tej zbiorowości klienckiej tworzy się wspólne standardy oczkiwań wobec szkoły. No i tak dalej - cała stukturalizacja jakościowa. To jest oczywiście jakaś dokumentacja, ale przerost papierów, które mamy, wcale nie wynika z jakościowego widzenia pracy skzoły, tylko z samowolnej twórczości władz oświatowych. Podczas moich zajęć uczymy się np stosować arkusz standaryzacji jakościowej pracy szkoły jednocześnie jako kryteria doboru treści programowych, jednocześnie jako treści programu wychowawczego, jednocześnie jako plany wynikowe w szkole, jednocześnie jako możliwość oceny jakościowej - czyli opisowej, jednocześnie jako arkusz do autorefleksji własnej nauczyciela. I to nie koniec możliwych zastosowań - jednego zapisu na arkuszu standaryzacji jakościowej.Nie przypisuj wszystkich patologii oświatowych projakościowemu widzeniu edukacji, bo to widzenie zaowocowało w całym świecie ogromnym polepszeniem wyników edukacyjnych uczniów. a póki co - wyniki polskich uczniów są bardzo kiepskie- patrz badania OECD (PISA). A jeśli jest tak źle z naszą szkołą - to mamy tkwić w przeszłości edukacyjnej i nie zmieniać jej, bo nam się słowo klient nie podoba? Słowo jak słowo - można używać zamienników - tylko każdorazowo trzeba wymieniać wtedy wszystkie podmioty tworzące zbiorowego klienta a nie tylko ucznia.Te wszystkie Twoje uwagi - można odnieść np. do sportowców trenujących w klubie. Klub też ma zbiorowego klienta - kibiców, stowarzyszenia sportowe , sami sportowcy itd. I ich też się w sporcie wychowuje, a wychowanie w sporcie ustalone jest o standardy jakościowe - czyli oparte o oczekiwania zbiorowego klienta. Pozdr. Stefan

AnJa:-)

Małgorzato:-)

KLIENT-uczeń jest niezadowolony, nie lubi instytucji, która świadczy mu usługę, ani usługodawców, ani towaru, czyli wiedzy, i co z tym fantem zrobimy - my, którym podobno zależy przede wszystkim na tym, żeby KLIENT był zadowolony, a on uparcie nie jest i to coraz bardziej?

Widzę podobnie rzeczywistość szkolną...dziękuję, pozdrawiam...A.

do pana Stefana:-)

dziękuję za odpowiedź:-). Z całym szacunkiem pozwolę sobie jednak być złośliwcem...Pana post bowiem stał sie nieoczekiwanie zabawnym przykładem na to, o czym z uporem maniaka mówię, a mianowicie, jak często skoncentrowanie się na zawodowstwie odwraca skutecznie uwagę od najprostszej...rzeczywistości, z którą się ma do czynienia...

Proszę spojrzeć...Z najwyższą starannością odnosząc się do tego, co napisałam, poświęcając uwagę merytoryce, za co raz jeszcze dziękuję, nie zauważył Pan zupełnie pewnej bagatelki, hm...mianowicie tego, że rozmawia Pan z kobietą, co przecież w postach widać zarówno z końcówek gramatycznych,jak i podpisów;-)...Tak to problem klienteli szkolnej zrobił ze mnie twardego faceta;-)

...wcale nie wynika z jakościowego widzenia pracy skzoły, tylko z samowolnej twórczości władz oświatowych. Samowolka w oświacie??? No no...

Co do dziecka klienta to z postu na post nie staję się mądrzejsza, lecz głupsza. Dziecka klienta nie wzięłam z nieba...tu mi wyjaśniono, że dziecko klientem jest...

Co do reszty...nie czuję się na siłach z Panem polemizować...Ja specjalizuję się w obrazkach z życia. A jakie ono jest, widać. Zdarza się, że czasami ze zdezrenia realności z teorią...z oczekiwania robi się oczkiwanie;-)...Ot, słodki urok literówek.

Pozdrawiam również serdecznie

Amrek - Agnieszka

AnJa

amrek

nie współdecyduje o programie nauczania

a kto u Ciebie opiniuje szkolny zestaw programów nauczania ?

...

fredi...No tak, myślisz opiniowaniu przez RR.

Jasne też - nie ma sensu spierać o rudymenty - że przepisy gwarantują nie tylko rodzicowi, ale i uczniowi prawo do współdecydowania. Uczeń ma prawo zapoznać się, zgłosić opinie i propozycje. Odrębną ponownie kwestią, dyskusyjną, jest stosowanie w praktyce tych przepisów. Ile z nich pozostaje na papierze lub jest realizowanych po łebkach? Jeśli bym się uparła, mogłabym też kruszyć kopie o zdolność poruszania się ucznia po dokumentach pisanych zawodowym narzeczem. Nawet dorośli mają z nimi trudności interpretacyjne. Nie będę się nad tym rozwodzić, bo AnJa dostanie wstrząsu anafilaktycznego od mojego mówienia o niczym(wiem, co mu grozi, bo córka przez kilkanaście lat miała ciężką wieloantygenową alergię)...Przerabiałam i bycie nauczycielem,  i bycie członkiem RR.  I dostałam ciężkiego uczulenia na przerost fikcji w życiu społecznym, co na forum aż za bardzo chyba widać. I o krainie absurdków staram się pisać.

Po prawdzie zresztą może to faktycznie próżne ględzenie? Ostatecznie ganz egal: niech dziecko sobie jest klientem szkoły, niech noworodek będzie klientem kliniki, embrion - klientem ginekologa położnika, mąż klientem żony, plemnik - klientem jaja, a mój pies - moim klientem...Byle wojna nie wybuchła, a świat się toczył dalej, uznam się za całkiem szczęśliwą osobę...

W necie jest wiele witryn ze ściągami. Można wklikać w google stosowne hasełka i zobaczyć, jak klient nieuk sobie radzi. Do niedawna świetnie działała witryna www.ściąga.pl Jednak sprawdzałam przed chwilą i nie mogę na nią wejść. Może padła, a może serwer jest aż tak oblegany, nie wiem. W każdym razie do niedawna www.ściąga.pl była najpopularniejszą bazą danych dla klientów szkoły. Prace z polskiego nadsyłane i publikowane w bazie danych (do ściągnięcia dla ucznia jako gotowce) sprawdzali w niej poloniści, dorabiając do marnej pensji (sprawdzone prace, sygnowane specjalnym znaczkiem, były o wiele wyżej cenione). W ten prosty sposób poloniści oszczędzali stresów swoim kolegom (tym nie znającym pomocy naukowych z netu i dającym się nabrać na nieoczekiwane wzloty Jasia)...Filologów zatrudniali młodzi ludzie, niedawni klienci szkoły, którzy poznali świetnie zasady biznesu. Wiedzieli, że jak się czegoś nie wie, opłaca się fachowca...

Szkoda gadać.

Dobranoc

I tak

od dyrektora poprzez klientów przeszliśmy do polonistów,biznesu i takich tam....

Dobranoc Agnieszko.

amrek

Jolu, stan...

fredi...No tak, myślisz opiniowaniu przez RR

nie ---przez samorząd uczniowski