A co z "modą" dla chłopców?

:))

"Jasne, że nie popieram wyzywającego stroju dziewcząt, ale i tak dziewczyna z odsłoniętym pępkiem, wygląda lepiej niż młodzian z krzywymi, owłosionymi nogami w krótkich spodniach, sandałach i skarpetkach."

o kurczę a co będzie jak dziewczyna ubierze się normalnie: skromna bluzeczka, spódniczka ale nogi będzie miała krzywe i to tego niewydepilowane - to męska część szkoły będzie zniesmaczona i zdekoncentrowana.

co tam uczennice....

Ja mam problem z nauczycielkami. Pół biedy, kiedy dziewczę ma co pokazać i odsłonić, ale zdarzają się pokazy kolczyków w fałdach tłuszczu...  Ani to apetyczne, ani estetyczne.

Już przeprowadziłem dwie rozmowy, zastanawiam się nad odpowiednim wpisem w regulaminie pracy. Muszę jakoś ustrzec się przed takim ubieraniem, żeby się jak najwięcej rozebrać ;-))

A co z tatuażami pań nauczycielek które dyskretnie zaglądają zza lekko i zawiadiacko opuszczonych spodni????

A co ze stringami, które przysłoniete jedynie przeźroczystą materią spodni, zdradzają nie tylko krój, ale i wzorek..????

No, no ... ale ciekawy wątek;-))

jak mawia Dreptak

wot lubiezniki:-)

ja to w ogóle jakaś dziwna jestem. Marzy mi sie, aby dzieciaki ubierały się na galowo chociażby na rozpoczęcie i zakończenie roku szkolnego, a nie na różowo, żółto czy czerwono.

witam gaba :)

Do Jacka

Jeśli chodzi o problemy z koncentracją spowodowane seksualnością uczniów, uczennic, nauczycieli i nauczycielek, to myślę, że to możnaby rozwiązać bardzo skutecznie - i nawet nie trzeba niczego wymyślać - wystarczy się rozglądnąć po otaczającym nas świecie.

Otóż - kwefy - i po sprawie - to mój apel.
Bo mnie na przykład nogi zupełnie nie rozpraszają, ale potrafię się zachłysnąć cudownie ułożonymi włosami podkreślającymi kobiece rysy twarzy.

no cóż,... każdy (widać z tego) ma swój ulubiony kawałek ciała... niekoniecznie swego...

pozdrawiam

:)

tia, ale brzuchy powinny być w szkole schowane i to bez znaczenia czyje. Dziewczyny, chłopcy, nauczycielki, nauczyciele.

Wczoraj 4 klasista przyszedł w samych spodniach na lekcje z koszulą w dłoniach. Gdy powiedziałam proszę się ubrać, stwierdził, że jest mu gorąco. Poprosiłam raz jeszcze. Rezultat - koszula na swoim miejscu. :)

tak, zdecydowanie kwefy, niektore dziewczęta są tak sliczne, że zła czarownica porwie kopciuszka i... A dla sortu po czterdziestce proponuję maskę spawacza, ja biorę rozm. 44.

Zaczynamy  pracę w takim zintegrowanym systemie bepieczeństwa prowadzonym przez policjantów, ludzie nparawdę po wieloletnim doświadczeniach w pracy z programami zagranicznymi o modzie jako czynniku ryzyka mówili jednoznacznie. 

Choć potrafimy sobie żartować mamy jednak tyle rozsądku, by przeiwedzieć, że wpółobnażone dziewczę oprócz tego że młode, ładne, bez wyobraźni, ukształtowane przez media to musi być chronione. Ubiór nie jest ważny tylko dla tego, że jest noszony na ciele, a raczej nienoszony, gdzie zwykle bywał. Wazny jest dlatego, że jest elementem mentalności i kultury.

Dwa lata temu rozdygotany tata w moim wieku wpadł do szkoły z misją pt. ja Was tutaj pozabijam! Rozstatliśmy się w wielkiej przyjaźni, gdy padł argument, że ja zazdroszcze wyglądu - powiedziałam: owszem, moja młodośc sie nie wróci, dlatego Kasię trzeba chronić. Kasi stroj: koszula batystowa dwa razy większa od Kasi zapięta po szyją na jeden guziczek, a pod koszulą tylko Kasia i to co Kasia musi miec jako Kasia... Ja się przyznaję zawsze - uwielbiam piekne kobiety, a Kasią niewątpliwe jest taka. Tata - mi o klasztorze, ja o niestosowności, - tata nie bardzo wie jak mi powiedzieć (pomogłam mu), żem lekko podstarzała...

Na koniec mówię, wie Pan co - no, to może tak - Idzie Pan z Kasią, jakis paskudny drab (ale mężczyzna) przy panu robi każdą z mozliwych krzywd Kasi. Proszę na stojrzeć jako tata i mężczyzna jednocześnie i prosze sobie to ew. wyobrazić.

Kasia bywa w szkole, choć jest absolwentką, a bluzki jak to bluzki bywają krótsze czy dłuższe ale odpowiednie. Dziewczyna w tym zakresie musi się zachowywać stosownie. Lansowane wzorce młode kobiety podejmują, bezkrytycznie. Myślę, że duża zasługa w tym mam -

Moja córka także miewa różne pomysły, ale bieliznę miewa schowaną pod ubiorem, a ubioru na tyle, by bieliznę schować.

Gaba

w ubiegłym roku uczniowie 3 klasy gimnazjum (chłopcy) niesmiało zaprotestowali przeciwko nagościom, obscisłościom i przeżroczystościom u swoich koleżanek z klasy .... :-)

bo oni sa w takim wieku,że łatwo się rozkojarzyć, a potem to cały dzień chodza po szkole nabuzowani i jak tu się skupic na matematyce,fizyce, czy chemii- jak własna chemia w nich szaleje

a szkoła musi stwarzac warunki nie dość, że bezpieczne, to jeszcze ułatwiające naukę :-)

a więc niech nie rozpraszają!

PS.I ktos czasem (nauczyciel,wychowawczyni) musi pannie z nadwagą 15 kg i tradzikiem na dekolcie i plecach delikatnie wytłumaczyć, że mini bluzeczka, stringi i biodrówki ...demaskują i kilogramów przydają :-(

Ale się ubawiłam!

Do Małgosi :)))

Piotrek

po prostu w umowie o pracę, w zakresie obowiązków itp. wpisujesz  "W szkole  obowiązuje strój wizytowy" , a potem na radzie pedag. wywołujesz dyskusję - ale nie na temat, czy to ma sens, lecz co to znaczy strój wizytowy

U mnie jest tak od 1.09 - na początku miałam obawy, ale teraz ...jest super, nauczycielom jest ...łatwiej utrzymac dyscyplinę, rodzice z wiekszym szacunkiem się do nas odnoszą, a i uczniowie również

Strój wizytowy..hmm, w zakresie obowiązków dla nauczyciela....

Nie mam czegoś takiego :-((

Kościółkowy ;)

Dyrektor dzisiaj "ubierał" praktykantów ;))  Kolczyki w pępkach i tatuaże też były na tapecie ;)

nie zgadzam się tak do końca ze zdaniem pani dyrektor, że "ubiór nie świadczy o niczym" ;-)

Teraz jest pewno inaczej, pamiętam jednak moje spostrzeżenie generalne o studentach (ale to byli studenci a nie to co teraz - porządne rajdy, piosenka studencka, teatr itp;-)

Myśmy - studenci - nosili się jak szare myszy. Kompletnie niepozornie ubrani. Zielenie, szarości, dżinsy. I to nas odrózniało od uczniów zawodówek, małomiasteczkowej młodzieży (tej niestudiującej;-), dzieciaków ze szkół średnich - z wyjątkiem liceów - tam tez sporo było szarych myszy. Stawiało się na to co w głowie.

To tez była jakaś demonstracja przez niedemonstrowanie, coś typu "my niczego nie musimy udowadniać"

teraz z kolei znów muszą ludzie coś udowadniać. Nijakość - zakrywac kolorowizną, początkujący biznes - nobilitować czarnym garniturem w samo południe (jak ktoś napisał "śmieszna bankowa elegancja")

A mnie zastanawia na przykłąd taka argumentacja z tego artykułu: "Dziewczęta nie mogą odsłaniać pępków, malować ust, oczu oraz farbować włosów, gdyż jest to nie wskazane ze względów zdrowotnych i etycznych - uważa Lizińczyk."

Nie będę wnikał w te względy zdrowotne, bo ... lekarzem nie jestem, choć i dyrektor Lizyńczyk też pewnie medycyny nie ukończył.

Ale te względy estetyczne mnie zastanawiają ...
Drogie panie? O ile wiem znakomita większość z Was maluje usta (choćby bezbarwną, natłuszczającą pomadką), maluje oczy, farbuje włosy ...
Dlaczego to robicie, skoro to nieestetyczne?

Że co? Że młoda twarz piękna jest bez niczego?
A dojrzała, z mocno zarysowanymi rysami, ukształtowana - niby brzydka?

Można używać różnych argumentów, ale ... niech one mają jakiś sens.

---------------------

I zgadzam się z Markiem w sprawie stroju.
Pierwsze słyszę, aby strój o niczym nie swiadczył.
Jak miałem 16 lat, to mój strój świadczył o wszystkim! To był wyraz mojego poglądu na świat, przekonanń, systemu wartości, znak protestu na jedno i zgody na drugie!
Chybabym się wtedy zabił, gdyby mi ktoś wtedy powiedział, że mój strój o niczym nie świadczy! To po co bym tak się ubierał i wyglądał?

Zastanawiam się, czy warto cokolwiek pisać, bo mam wrażenie, że w sprawie gołych brzuchów pojawiających się w szkole, długości dziewczecych spódnic i wielkości dekoltów stanowisko jest raczej zgodne.

Nie tak, jak w dawniejszej dyskusji o fryzurach...

Mój post będzie więc po prostu biciem piany...

:-(

Wydaje się, że strój pełni niezmiernie ważną rolę w komunikacji społecznej. Zdaje się byś jasnym i czytelnym komunikatem dostarczającym innym ludziom informacji i człowieku, który dany strój nosi. Strój może mówić o profesji (np. kominiarz, lekarz), może mówić o pozycji człowieka w grupie (stopnie policyjne, wojskowe), może mówić o charakterze człowieka (spodnie w kancik, biała koszula, lub powyciagany, poplamiony, kilkudniowy T-shirt) lub o jego zainteresowaniach i pasjach (np. strój miłosnika deskorolki).

Problem w tym, że komunikaty te powinny być nadawane w odpowiednim miejscu i w odpowiednim czasie.

Generalski mundur na paradzie wojskowej jest ok, bo niesie ważne dla zainteresowanych informacje, taki sam mundur wśród wędkarzy będzie nie na miejscu.

Odsłonięty brzuch, kolczyk tu i tam, tatuaż - to komunikaty, które mówią (prawdopodobnie): jestem na bieżąco z modą, nie boję się opinii publicznej, jestem osobą wyzwoloną z konwenansów ustanowionych przez tych, którzy zapomnieli, co to znaczy byc młodym, lubię i umiem się bawić, jestem cool...

I bardzo dobrze! Jasny przekaz - jasny odbiór. Bez zaskoczeń i rozczarowań.

Tylko, że szkoła nie jest miejscem na takie komunikaty. Szkoła traktowana jak miejsce zdobywania wiadomości i umiejętności, a nie szkoła traktowana jedynie jak miejsce kontaktów towarzyskich.

Bo dla jakości i ilosci zdobytej wiedzy nie jest ważne, czy interesuję się modą, czy lubię sie bawić, czy jestem mistrzem deskorolki i czy pozbyłam się prawie całkowicie pruderii...

Jeżeli (zgodnie z opinią zbuntowanych) ważne jest to, co mam w głowie, a nie to, co mam na sobie, to nawet w masie młodych ludzi odzianych w nietwarzowe, szarobure mundury powinni odnaleźć się ci, którzy maja podobne zainteresowania, poglady, opinie. 

Bo młody człowiek (stary też!!!) powinien poprzez strój wysyłać jasne i czytelne dla wszystkich komunikaty. W tej chwili jestem uczniem, w tej chwili jestem ministrantem, teraz dorabiam w hipermarkecie, jestem harcerzem. W czasie wolnym, na dyskotece, na spotkaniu towarzyskim komunikaty wysyłane przez gołe brzuchy, kolczyki, tatuaże, opuszczone spodnie, przekute nosy, języki, biusty mają swoje racje i jezeli ich nie rozumiem (lub nie akceptuję) to po prostu w takich miejscach nie bywam.

Niezgodność czasu, miejsca i wymowy stroju drażni i wywołuje (mniej lub bardziej uswiadamiany sobie) dyskomfort.

Jak strój grabarza na przyjeciu weselnym...

Rozmawiam z moimi uczniami na ten temat, dyskutujemy. Chciałabym, zeby ubierali sie stosownie do sytuacji nie dlatego, że ja tak sobie zyczę, ale dlatego, że dostrzegają róznice.

Jak do tej pory jakoś udaje nam sie osiągnąć porozumienie...

Uparcie proszę mamy niektórych 6 letnich księżniczek o:

wiązanie włosów i grzebień - niektóre czeszę nawet dwa razy dziennie, bo widok włosów umazanych w zupie i sałatce warzywnej razi moje poczucie estetyki.

stosowny strój - tiule a la "Barbie z Jeziora Łabędziego" pójdą w strzępy na drabinkach i za to nie chcę czuć się odpowiedzialna; to samo dotyczy wąskich spódnic do kostek i drewniaczków - niby stylowo i prosto z magazynów mody dzieciecej, ale dzieciaka w ogródku nie wpuszczę w takim stroju na drabinki. Może sobie co najwyżej pospacerować i tęsknie popatrzeć na fikających i biegających rówieśników.

I wiecie co? Dziewczynki mają często co prawda następnego dnia dzwony-biodrówki i goły pępek - ale uśmiech na buzi, bo problem tkwi w mamie, a nie w dziecku.

I jeszcze jeden przykład: - mama drugoklasistki (czyli dziecka lat 8) zrobiła rozróbę w szkole, że dziewczynki wstydzą się przebierać razem z chłopcami na wf. Najpierw osłupiałe matki dziewczynek z tej samej klasy próbowały dociec, które to dziewczynki (bo córki nie zgłaszały im takich kłopotów), a potem okazało się, że córeczka owej pani jedynie - i wiecie dlaczego? Bo jako jedyna nosiła stringi.

Maelko :)

Twoja wypowiedź uspokoila mnie, ponieważ już obawialam się, że chyba jestem " wymierającym gatunkiem dinozaura".

A może faktycznie jestem ? ;-)

Uśka:-))

Nawet jeżeli, to są nas dwie z wymierającego gatunku...

;-)

Dwie...Mhm... Uniemozliwia, co prawda,  podtrzymanie gatunku, ale podnosi na duchu!

:-))))

Grażko...

... naprawdę tak daleko to sięga???

:-(

A wracając do kwestii zasadniczej: Czy strój tych dzieci wyraża ich osobowość?

Cała pociecha w tym, że za kilka lat młodzież (w naturalny sposób buntująca się przeciw dyktaturze "starych") gwałtownie zaprotestuje czynem przeciw stringom, gołym brzuchom i kolczykom.

I w szkole pojawią sie zastępy uczesanych gładko chłopców i dziewcząt w schludnych koszulkach, zapiętych sweterkach, garniturkach i mundurkach...

A na forum rozwinie się dyskusja: Jak zakazać uczniom  noszenia skromnych strojów?

;-)

A tak na marginesie

W 1974 roku, w czasach powszechnego mini i z trudem przedzierającego się maxi nasza klasa (kilkanaście dziewcząt) p r o s i ł a dyrektora szkoły o udzielenie zgody na noszenie w czasie uroczystości szkolnych jednakowych, długich (do pół łydki) czarnych spódnic na szelkach.

Dyrekcja wyraziła zgodę.

Wszystkie, w ciągu tygodnia uszyłyśmy (u krawcowych) prawie identyczne spódnice, chłopcy podobne w stylu spodnie.

Przez cały rok wyróżnialismy sie w szkole. demonstrowaliśmy naszą więź klasową, solidarność i zgodność w sprawach zasadniczych.

Prośba o prawo noszenia długich spódnic...

oj, życie, życie...

czytam cały wątek...

hmm

chyba robimy źle - przez to pochowają koleżanki brzuchy, nogi, wszystko

i jak tu zyć?

:-))))

Oj, panowie, panowie!

Napisałam przecież, że chodziło tylko o uroczystości szkolne! Wśród setek krótkich spódniczek te kilkanaście długich stanowiło prawdziwe wyróżnienie się ...

Wtedy, nosząc na co dzień króciutkie spódniczki i drewniaki, traktowałyśmy (inni też) długą spódnicę jak niezwykle pożądaną, swiąteczną odmienność...

Młodzież z natury przekorna jest.

co było do udowodnienia...

;-)

Dżoano

Zgadzam się z toba w sprawie bielizny.Nic nam do tego. Na szczęście!

:-)

Nie jestem natomiast przekonana, że ośmioletnia dziewczynka siega po stringi z przekonania o ich zaletach uzytkowych.

W zestawieniu z wiekiem dziewczynki, potraktowałam przykład podany przez Grażkę (moze niesłusznie, nie wiem) jako kolejny przypadek ingerencji rodziców i narzucaniu dzieciom, co nosić powinny. Jedni nakazują małym dzieciom nosić spodnie w kancik, spódniczki z falbankami, inni gołe brzuszki i stringi. Do pewnego wieku taki mamusiowy autokratyzm działa bez zarzutu. Potem zaczyna się bunt i sprzeciw.

A skoro ci, którzy nosili "grzeczne" garniturki nagle, przez przekorę, zaczynają nosić wywołujące zgrozę dorosłych bluzy, farbować włosy i zdobić ciało kilogramami złomu, więc logicznie rzecz biorąc, ci, których uszczęśliwiano awangardą powinni zwrócić się ku statecznej klasyce.

I tylko dlatego te nieszczęsne stringi znalazły się w towarzystwie gołych brzuszków i kolczyków.

Logicznie rzecz biorąc.

Ale za logikę działań ludzkich żadnej odpowiedzialności, oczywiście, nie biorę...

;-)

Dżoano - w sprawie szatni:

pewnie, że powinny mieć osobne - a w ilu szkołach kształcenie zintegrowane ma zajęcia wf na sali gimnastycznej?

Moja córka trzy lata ćwiczyła "na wykładzince" położonej w części korytarza - w jednej z renomowanych podstawówek (akurat najbliższej naszej, choć nie rejonowej, ale tworzenie tzw. rejonów to temat na inny wątek).

W sprawie stringów - tak, teoretycznie majtki jak każde inne - ale podzialam zdanie Maelki.

szukałes w googlach  - wyzywajaca + pępek ?

:-))