Kochani potrzebuję porady taka sytuacja: dziecko 5-lat w przedszkolu zachowania wykraczające poza przyjęte normy ( bicie, kopanie,uciekanie, potok przekleństw i wyzwisk do rodziców, n-i i dzieci, rzucanie przedmiotami).Napisałam wniosek do poradni o przebadanie matka wyraziła zgodę,27 bm.termin badania, po ostatnim rzucaniu krzesłami i rozmowie z matką, która też w rozmowie użyła przekleństw napisałam pismo do Sadu Rodzinnego o wgląd w rodzinę.Dziś przyszli rodzice z pismem aby to dziecko usunąć z przedszkola. Pomocy co mogę jeszcze zrobić aby pomóc i jemu i pozostałym dzieciom, nie wspomnę już o nauczycielach. Może ktoś miał podobna sytuację?

rozmawiać, wyjaśniać, że podjęłaś działania, czekać na rozstrzygnięcie sądu

rodziców niesfornego dziecka namawiać na pogłębioną diagnozę i podjęcie dalszych kroków

to jest niestety długa droga przez mękę

przydałaby się dodatkowa osoba, która zajęłaby się tylko tym dzieckiem zapobiegając jego agresji w stosunku do innych. Nie wiem jak funkcjonuje w domu, czy rodzice są wydolni wychowawczo, czy ewentualnie mogłoby któreś z nic być z dzieckiem w sali przez kilka dni. przydałby się psycholog obserwujący kilka godzin dziecko w grupie, bo takich zachowań może nie zobaczyć podczas badania w poradni.

Dzięki, no tak chyba muszę do Poradni napisać o obserwację w grupie, czy Macia myślisz o pomocy n-l, rodzice raczej mają chyba problem z sobą z stąd moje pismo do Sadu Rodzinnego.

no to musi być pomoc i to taka rozgarnięta, żeby szybko reagowała w razie zagrożenia

i o taką pomoc wystąp do OP opisując sytuację

jeśli się nie zgodzą, to do urzędu pracy, by kogoś na staż przyjąć... zawsze to kilka miesięcy do przodu

wiele lat temu miałam podobną sytuację, kiedy nasz cherubinek zmieniał się w diabła. 3 latek miał taką siłę, że nie mogłyśmy go opanować (do dzisiaj mam dziurę w piszczeli). Rodzice zabrali go po dwóch miesiącach. Zmieniał przedszkola, szkoły. Wreszcie diagnoza: psychoza maniakalna. 

Nie wiem co ma wasze dziecko ale bardzo was rozumiem. Kiedy nic nie działa....

Najważniejsze , to rozpoznać przyczynę jego zachowania. Czy to wynik wychowania, zaniedbań, czy choroby. Jeżeli to jego pierwszy kontakt z przedszkolem to może musi się zwyczajnie "ucywilizować" ,poznać zasady i nauczyć się, że należy je przestrzegać. Jeżeli już gdzieś chodził zasięgnąć tzw "języka" może te informacje naprowadzą was na przyczynę jego zachowania. A najważniejsze to konsekwencja. I kara za niewłaściwe zachowanie.

Ja stosowałam coś takiego, że gdy dziecko było niegrzeczne, siedziało za karę przy stoliku i nie mogło brać udziału w zabawach. A wtedy tym bardziej bawiliśmy się z dziećmi w najciekawsze  zabawy. Gdy on próbował do nas dołączyć spokojnie i konsekwentnie  odprowadzałam go do stolika za każdym razem powtarzając, że ma karę za niewłaściwe zachowanie. Bo kogoś uderzył, coś zniszczył, czy brzydko się wyraził. Reakcje były różne, czasem tylko głośny płacz, którym chciał wymusić moją  zmianę decyzji, czasem wpadał  w szał i przewracał stoliki, niszczył zabawki itp. wtedy potrzebna jest druga osoba, lub nauczyciel bierze dziecko na kolana i nie pozwala mu na rozrabianie. Najważniejsza jest konsekwencja, bo gdy za każdym razem, reakcja nauczyciela na złe zachowanie jest taka sama, to z czasem to zachowanie zaczyna się zmieniać.

Dziecko dochodzi do wniosku, że nie opłaca mu się rozrabiać, bo omijają go najfajniejsze zabawy.

W mojej karierze pedagogicznej miałam kilka takich przypadków, wcześniej , czy później z konsekwencja z reguły zadziałała.

Raz nawet użyłam mojego autorytetu dyrektorskiego i powiedziałam czterolatkowi, że ja tu rządzę i wszyscy się mają się mnie słuchać i nauczyciele i rodzice i dzieci  

o dziwo zadziałało :)