§ 5. 2. Wymiar godzin praktyki zawodowej w programie nauczania dla zawodu, w którym kształcenie jest prowadzone w technikum, technikum uzupełniającym lub szkole policealnej, nie może być krótszy niż określony w programie nauczania dla tego zawodu, ujętym w wykazie programów rekomendowanych, o którym mowa w § 33 ust. 1.

§ 33. 1. Wykazy programów nauczania dla zawodów oraz wykazy programów nauczania dla profili kształcenia ogólnozawodowego, dopuszczonych do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania na rok szkolny 2009/2010 stają się, w okresie od dnia wejścia w życie rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2013 r., wykazami programów nauczania dla zawodów oraz wykazami programów nauczania dla profili kształcenia ogólnozawodowego, rekomendowanymi przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Brak określenia od 1 stycznia 2014 r. wymiaru godzin (tygodni) praktyki zawodowej może prowadzić do całkowitej rezygnacji z tej formy kształcenia praktycznego.

Brak od 1 stycznia 2014 r. rekomendowanych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania programów nauczania dla zawodów, spowoduje że ciężar opracowania programów spadnie całkowicie na szkoły. Naszym zdaniem może się to odbić niekorzystnie na jakości merytorycznej tych programów.

Niezrozumiałe jest wprowadzanie daty granicznej – 31 grudnia, niezwiązanej z kalendarzem roku szkolnego.

JEST

UWAGI

 § 1. 1. Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe warunki i tryb dopuszczania do użytku w danej szkole przez

dyrektora szkoły:

programów […]

Rozporządzenie  określa  szczegółowe warunki  i tryb dopuszczania programów, tylko w pierwszej fazie postępowania dopuszczającego program do użytku szkolnego.

 Proponujemy uzupełnić  rozporządzenie o tryb postępowania w przypadku uzyskania negatywnej opinii wobec przedłożonego przez nauczyciela programu, bądź nie dopuszczenia przez dyrektora programu w sytuacji uzyskania pozytywnej opinii  (np. w przypadku uznania przez niego, że zawartość program nie wyczerpuje opisanego w rozporządzeniu katalogu wymagań)

 § 3. 2. Warunkiem dopuszczenia do użytku w danej szkole programu nauczania ogólnego jest uzyskanie pozytywnej opinii nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego, posiadającego wykształcenie wyższe w zakresie zgodnym z zakresem treści nauczania, które program obejmuje, lub pozytywnej opinii doradcy metodycznego

Brak jest określenia w rozporządzeniu, w jaki sposób należy postępować w przypadku braku drugiego nauczyciela posiadającego wykształcenie zgodne z zakresem treści nauczania, które program obejmuje, a jednocześnie brak jest doradcy metodycznego (co zdarza się często).

Jednocześnie wyrażamy wątpliwość, czy opiniowanie przez nauczycieli uczących w szkole, programów nauczania innych nauczycieli mieści się w katalogu zadań nauczycieli opisanych w Art. 42 KN, a tym samym, czy jest podstawa prawna do zlecenia takich działań nauczycielowi.

Dodatkowo brak jest określenia skąd czerpać środki finansowe na zawarcie umowy z doradcą metodycznym, w sytuacji zwrócenia się do niego ze zleceniem zaopiniowania programu.

Jeśli jest intencją MEN korzystanie w procesie opiniowania programów z pomocy nauczycieli mianowanych zatrudnionych w innych szkołach, tu także brak jest określenia w jaki sposób powoływać nauczycieli do tych zadań oraz brak jest wskazania jak niwelować skutki finansowe tego działania.

§ 5. 2. Wymiar godzin praktyki zawodowej w programie nauczania dla zawodu, w którym kształcenie jest prowadzone w technikum, technikum uzupełniającym lub szkole policealnej, nie może być krótszy niż określony w programie nauczania dla tego zawodu, ujętym w wykazie programów rekomendowanych, o którym mowa w § 33 ust. 1.

§ 33. 1. Wykazy programów nauczania dla zawodów oraz wykazy programów nauczania dla profili kształcenia ogólnozawodowego, dopuszczonych do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania na rok szkolny 2009/2010 stają się, w okresie od dnia wejścia w życie rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2013 r., wykazami programów nauczania dla zawodów oraz wykazami programów nauczania dla profili kształcenia ogólnozawodowego, rekomendowanymi przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Zwracamy uwagę, ze brak określenia od 1 stycznia 2014 r. wymiaru godzin (tygodni) praktyki zawodowej może prowadzić do całkowitej rezygnacji z tej formy kształcenia praktycznego.

Dodatkowo, brak od 1 stycznia 2014 r. rekomendowanych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania programów nauczania dla zawodów, spowoduje że ciężar opracowania programów spadnie całkowicie na szkoły. Naszym zdaniem może się to odbić niekorzystnie na jakości merytorycznej tych programów.

Niezrozumiałe jest dla nas  wprowadzanie daty granicznej – 31 grudnia, niezwiązanej z kalendarzem roku szkolnego.

§ 5. 4. Warunkiem dopuszczenia do użytku w danej szkole programu nauczania dla zawodu albo programu nauczania dla profilu jest uzyskanie pozytywnej opinii zespołu nauczycieli przedmiotów zawodowych właściwego dla zawodu lub profilu, z zastrzeżeniem § 33 ust. 4. Dyrektor szkoły może również tworzyć grupy doradcze składające się ze specjalistów z zakresu danego zawodu lub profilu będących pracodawcami, przedstawicielami stowarzyszenia zawodowego, pracownikami nauki lub doradcami metodycznymi i zasięgać ich opinii.

Zwracamy uwagę, że program nauczania w zawodzie obejmuje szereg różnych przedmiotów lub modułów, więc jego opracowanie nie może być wynikiem pracy jednego nauczyciela. Twórcami takiego programu będzie zapewne zespół nauczycieli przedmiotów zawodowych właściwy dla danego zawodu. Wątpliwe jest by opinia wydana przez zespół, który jest twórcą programu, czy też przez środowisko, w skład którego zespół ten wchodzi, była obiektywna.

Natomiast tworzenie przez dyrektora grup doradczych składających się ze specjalistów, pracowników nauki, wiąże się z dodatkowymi kosztami (zasady finansowania – uwagi jak do
§ 3. 2)

§ 24. Podręczniki dopuszczone do użytku szkolnego przeznaczone do kształcenia w zawodach albo w profilach kształcenia ogólnozawodowego mogą być aktualizowane w kolejnych wydaniach, jeżeli aktualizacja jest konieczna ze względu na postęp techniczno-technologiczny.

Wydaje się  nam zasadne określenie konieczności aktualizacji podręczników w kolejnych wydaniach, z uwagi na postęp techniczno-technologiczny oraz zmiany w stanie prawnym.

§ 27. W szkole mogą być stosowane podręczniki niewpisane do wykazu podręczników przeznaczonych do kształcenia w zawodach albo wykazu podręczników przeznaczonych do kształcenia w profilach kształcenia ogólnozawodowego, jeżeli w wykazie brak jest podręcznika do nauczania danego zawodu albo profilu kształcenia ogólnozawodowego.

Uważamy za niedopuszczalne zakładanie, na poziomie rozporządzenia, braku w wykazie  podręczników do kształcenia w zawodzie.

UWAGI DODATKOWE:

 Popierając  generalną zasadę, że to nauczyciel powinien tworzyć programy nauczania stosowane wobec nauczanych przez niego uczniów, tym bardziej w sytuacji  wdrożenia nowej podstawy programowej, wyrażamy jednocześnie wątpliwość , czy zmiana dotycząca tak ważnej kwestii została właściwie przygotowana.

Nauczyciele nie zostali przygotowani do pisania programów, a dyrektorzy nie zostali przygotowani do dopuszczania programów w szkole.

Dodatkowo w ogóle nie podjęto rozwiązania kwestii  przygotowania programów wychowania i nauczania, w sytuacji, gdy:

¾    jedynym nauczycielem w szkole uczącym danego przedmiotu jest zatrudniony nauczyciel stażysta lub nauczyciel kontraktowy, który może mieć trudności w napisaniu programu bądź krytycznym spojrzeniu na programy publikowane przez wydawnictwa

¾     wprowadzenie drugiego języka nowożytnego  spowodowało, że wielu nauczycieli zostanie zatrudnionych w szkołach od 1 września, co uniemożliwia im przygotowanie programów nauczania do danej szkoły.

W tej sytuacji uważamy, że wobec klas/szkół wprowadzanych w reformę należy wdrożyć opisywaną w projekcie rozporządzenia zmianę, pozostawiając – alternatywnie, możliwość korzystania z programów dopuszczanych przez MEN lub tworząc „bank programów” rekomendowanych przez Ministerstwo do użytku szkolnego, który mógłby być wykorzystany w sytuacjach krytycznych.