od jakichś 10 lat nie podejmuję się oceniania takiego starego nauczyciele któremu nie udała się lekcja

Wtedy poszedłem do wychowawczyni mojego syna na lekcję. Wychowawczyni, co tu kryć dlatego, że wybrałem najlepszą, najpracowitszą i najsumienniejszą sobie panią - po kumotersku

stara dobra szkoła, właściwie już chyba z uprawnieniami emerytalnymi

no i ta stara szkoła dobra była cała czerwona, myliła się i trzęsły się jej ręce

ona po prostu panicznie się mnie bała podczas hospitacji (nie mnie-mnie tylko dyrektora się bała)

od tej pory nie lubię hospitacji i nie lubię oceniania całokształtu pracy nauczyciela po hospitacji

nauczyciel jaki jest - dyrektor wie bez żadnych hospitacji. Bo losy uczniów, bo opinie rodziców, wieloletnie skargi lub pochwały itp

oczywiście nie podejmuję się też oceny postępowania dyrektora, który po hospitacji ocenił jednak nauczyciela

powód - jak wyżej w stosunku do nauczyciela;-)

i jeszcze wkurza mnie mnie to, że to co niektórzy robią w ramach swoich obowiązków, traktują jako dopust boży (flaki sobie wypruwam, tak się poświęcam)

ostatnio zwróciłam uwagę n-lce, że w czasie zajęć gimnastycznych wskazane byłoby dla niej ubranie bardziej sportowe, a nie szpilki, to się obraziła

wskazane byłoby dla niej ubranie bardziej sportowe, a nie szpilki, to się obraziła

trzeba było kazac przejśc po równowazni, albo zademonstrować dwutakt z rzutem do kosza:-)

Marku, nie zgadzam się z tym, że dyrektor wie jaki jest nauczyciel i bez hospitacji;

na dodatek zaniepokoiłaby mnie reakcja nadmiernego lęku u n-la podczas hospitacji

hospitacja to nie tylko kontrola, ocenianie, ale to też ponawanie i motywowanie;

już dawno odkryłam, że nawet dziesiątki rad szkolniowych, rozmów w PN nie zastąpią indywidulanego kontaktu z n-lem w sytuacji  zadaniowej (kiedy to n-l musi się czymś wykazać) - to go zmiękcza i czyni podatniejszym na uwagi, zalecenia itp.

dosłownie 2 dni temu miałam taką syt., że na zapowiedzianą hospitację zajęć n-l przytargał rzutnik z laptopem i ...20 minut lekcji szlag trafił, bo się maszyna zbiesiła i nie chciała wspólpracować, na dodatek uczniowie z zaciekawieniem dopytywali się skąd takie urządzenie, co ujawiniło fakt iż nigdy dotąd żadnych takich machin nie było na lekcjach

sytuacja dla n-la koszmarna (dla mnie też, bo nie lubię być świadkiem nieudolności)

ale cóż ...n-l świetnie wykorzystał pozostałe 25 minut, tematu w całości nie zrealizował, ale to co zrobił było OK, na dodatek fajny kontakt z grupą, a bez "ściągi" w postaci prezentacji mógł się wykazać wysokim poziomem merytorycznym

było to dla mnie ciekawe doświadczenie - i myślę, że dla n-la również :-)

Dzięki hospitacjom zmusiłam n-li do wgryzienia się w standardy egzaminacyjne - muszą planować tak zajęcia, by zawsze miały one związek ze standardami. Wcześniej mieli te standardy (wkljone w dzienniki, w wersji paierowej i elektronicznej), ale samo "manie" nijak się nie przekładało na ich uwzględnianie w procesie nauczania

PS. Jestem tak życzliwą dyrką, że n-lom wysyłam tydzien wcześniej pytania dot.zajęć (temat, cele i listę umijętności, a któych n-l wybiera te, które ma zamiar rozwijać), cel hospitacji, wszyscy dostają też arkusz hospitacji ;-)

no i dzięki hospitacji nadgorliwy nauczyciel zmarnował 20 minut lekcji;-) Normalnie robiłby swoje i nie wygłupiał się z rzutnikami:-))

---

Tkwi we mnie, na szczeście, elektronik - i to taki z powołania, zamiłowania

pamiętam zawsze, że w normalnym świecie (tj poza oświatą) urządzenie mierzące nie może zakłócać mierzonego procesu

czemu "na szczęście"? No bo jak już będe maił oświaty kompletnie dośc to będę miał się czym zająć w tzw realu

hmmm to ja mam być tym urządzeniem mierząco-zakłócającym?

coś w tym jest ;-)

ale człowiek to nie jest maszynka na prąd - ma swoje potrzeby np. bycia dostrzeganym, zauważanym itd. chce się podzielić refleksjami na temat swojej pracy itp.

dlatego przyrządy pomiarowe mają klasę np 0,05%

tak przeszkadzają ucz... znaczy działać;-)

-------------

wiem, no wiemwiem, ze to nie tak, ze szkoła, że życie itp

ale teraz czytam przypadkiem (wstukałem typ mojego laptopa w google bo szukam drajwera i takie mi wyskoczyło (autorka kupiłą taki sam klaptomp):

"Cholera. Lubię swoją uczelnię. Naprawdę ją lubię. Miło spotykać na niej niektórych ludzi. Porozmawiać. Pośmiać się. Chodzić na zajęcia. Niektóre zajęcia są naprawdę fascynujące. Niektórzy wykładowcy i ćwiczeniowcy są fascynujący. Lubię ich słuchać. Przywiązałam się do tego miejsca. Do tych sal wykładowych. Nie chcę stracić mozliwości ich odwiedzania.
Na razie 4 z NOL i 4 od prof. xxxx.
Masakra zaczyna się od pon.
5 zaliczeń w 4 dni.
Statystycznie 1 i 1/4 zaliczenia na dzień. Niektóre koszące.
Zobaczymy.
Ale cholernie nie chcę zostawiać MOJEJ UCZELNI!
Mojej. Tylko mojej. Tuli tuli.."

co to ma do hospitacji, śmospitacji, nauczycielskiego drżenia rąk itp itd

gdy tak by było dobrze żeby uczeń napisał na swoim blogu o swojej szkole "Mojej. Tylko mojej. Tuli tuli.."

ech:-)

[dodałem]: wyobrażacie sobie? Że uczeń pisze tak o Was i wymienia Wasze nazwisko?

"... są fascynujący. Lubię ich słuchać. " 

a dyrektor nie może sobie czasem też posłuchac ...tych fascynujących ? :-)

Marku, Ty piszesz o mercedesach i rolls royce'ach - to jest ten szlachetny, ale niestety ...margines rzerczywistości szkolnej :-(

do nich się nie chodzi na hospitacje - chyba, że sami zaproszą (a tacy zwykle się własnie napraszają o wizyytę dyrekcji na lekcji),

a mnie chodzi o to, żeby się nam całe grupy słuchaczy nie rozwiązywały z powodu bylejakości lub wręcz nieprawidłwości

mam w sobie miliard sprzecznych pogladów na ten temat

Zgadzam się i z Małgoś i z Markiem i jeszcze inaczej.

Gdy mówimy o zaufaniu, które powinno być podstawa współpracy między KO, a dyrektorami, to wydaje mi sie OK, gdy piszę o zaufaniu pomiedzy dyrektorem a nauczycielem to jakos wewnętrznie uważam, że owszem zaufanie tak, ale...
Może dlatego, ze człowiek nie lubi byc kontrolowany, ale lubi kontrolować?

====

Moim zdaniem brak jest w polskiej szkoły okoliczności do prowadzenia szczerej rozmowy o tym jak ta szkoła pracuje i jaki w tym swój udział ma każdy z pracujących tam i co mozna zmienić.

W zasadzie dyrektor jest trochę jak szeryf na koniu sprawiedliwym;), wsród gromady potencjalnych 1. opuszczaczy dyżurów 2.nieprzekazujących dokumentacji 3.źle prowadzących lekcje 4. i tak dalej.

A dyrektor powinien być po prostu człowiekiem na czele grupy ludzi mających ten sam cel, wyznających podobne wartości i mających szacunek do wspólnych zadań.

====

na marginesie:

Angielskie ministerstwo poruszone wynikami uczniów stawia na dwie rzeczy w projektowaniu zmiany.
Na ocenianie kształtujące oraz na hospitacje kolezeńskie (nie są to wtedy w naszym rozumieniu hospitacje, ale używam tego okreslenia, bo jest czytelne). Jednak ta koleżeńska hospitacja ma ściśle określone kierunki obserwacji oraz ustalone wskaźniki, a rozmowa po hospitacji jest (ma byc) absolutnie szczera.

Myslę, ze u nas pojawia ( pojawiałby się) sie z tym duży problem ponieważ w naszych szkołach i wśród naszych nauczycieli brak jest a) wspólpracy, b) zaufania.

Asia: ( o hospitacjach koleżeńskich (sic!) )

Myslę, ze u nas pojawia ( pojawiałby się) sie z tym duży problem ponieważ w naszych szkołach i wśród naszych nauczycieli brak jest a) wspólpracy, b) zaufania.

dodam: dyrektorzy też tę ideę zasadniczo sabotują*

Przypomina mi się taki  wątek, niedawno skarżyl nauczyciel swego dyrka, że zmusza do współnych obserwacji lekcji...

*chciałam zmienić to słowo, ale nie wiem na jakie :-)

dodam: dyrektorzy też tę ideę zasadniczo sabotują*

tak- bowiem brak zaufania i umiejętności współpracy dotyczy w równym stopniu dyrektorów szkól:)

===

trochę na tle PISY

nasi uczniowie dobrze odtwarzają, nie potrafią tworzyć.
kto ich ma tego nauczyć, skoro nauczyciele uczą odtwarzania, a nie motywują do tworzenia?

podobnie chyba jest na linii dyrektorzy/nauczyciele

( zamieniłabym " sabotują" na "nie sprzyjają")

:)

A nie wydaje Wam się, że mamy ogólną skłonność do "przesładzania". Przychodzi student na praktykę ... i jaką najczęściej dostaje opinię...Cud, miód i sama słodycz...

Staje się nauczycielem - początkowo ma sporo hospitacji, ma opiekuna stażu...No, ale jak tu powiedzieć, że Pan/Pani nie ma tego czegoś... tej ISKRY...

Efekt - piękny projekt oceny, pochwały i stażysta staje się kontraktowym.

I to tak sobie trwa...Czas płynie, człowiek już się w tym fachu zasiedzi, no i jak zasugerować zmianę pracy?

Czytałam też tu na forum wiele krytycznych wypowiedzi na temat awansu. No, bo gdybym (Ja=Dyrektor) sam o tym decydował, to awans dałbym tylko Panu X, ale - przed komisją chce stanąć Pan Y. To już lepiej podpowiem, jak ma zrobić tę teczkę, może nawet coś podyktuję, bo przed obcymi no to wstyd, że taki przeciętniak będzie dyplomowanym.

Po wielu latach doprawdy trudno uświadomić komuś, że pomylił zawód.

Dlatego grzeczność - grzecznością, uprzejmość - uprzejmością, ale na miłość boską ktoś nas tego fachu uczy. Tu też trzeba talentu (to nie jest tylko rzemiosło). I jak ktoś słuchu nie ma, to nauczyciele muzyki szybko wyperswadują takiemu komuś pomysł zostania primadonną. Ale rzadko tak bywa w naszym zawodzie. Czasem udaje się to dzieciakom... Kandydat na nauczyciela tak skutecznie będzie przez nich wystraszony, że zwieje gdzie pieprz rośnie.

:) Tak obiektywnie rzecz biorąc, to chyba ten mój post jest mało czytelny i chyba mój giętki język nie przekazał tego, co pomyślała głowa.

Byłam dzisiaj na hospitacji, nauczyciel młody (drugi rok pracy), ale uczy matematyki i ja też (znaczy ma tu pecha).

Po lekcji niezbyt udanej (ale to tylko brak doświadczenia) podszedł, że od razu chce rozmawiać. Było widac, że zdenerwowany.

Przyszedł za godzinę z takim tekstem (powiedzieli mu uczniowie): Niech się pan tak nie denerwuje, pani dyrektor nas uczyła, tylko powie jak cos bedzie nie tak.

Cieszę się, że nauczyciel sam wskazał co powinien zrobić inaczej.

A nie wyszło mu, bo to co ja robię w 2-3 lekcje chciał na jednej i bardzo starał się zdążyć. Tylko, że szybkości rozumienia nie da się zwiększyć.

Ale będa z niego jeszcze ludzie.

Wszyscy młodzi nauczyciele mogą przychodzic do mnie na lekcje kiedy chcą i mają czas i ochotę, bez umawiania się.

Nie dlatego, że jestem tak dobra i nieomylna i chcę pokazać im to, ale z zupełnie innych powodów.

To tak w związku z budowaniem mojej wizji szkoły.

Nie szukać, zwolnić, szkoda dzieci i zdrowia.

Po pierwszym roku pracy zwolniłam czterech, teraz juz się jedna szykuje.

Do postu #71. Wg mnie nie!

Na marginesie - jestem szeregowym nauczycielem, więc z takiej pozycji wypowiadam się.

 Oczywiście kultura osobista wymaga, aby nikogo nie zgnoić, ale tak jak w przypadku oceniania kształtującego konkretnie wymienić zarzuty. To powinna być informacja rzetelna. I oczywiście nauczyciel musi mieć prawo obrony. Powinien wiedzieć dlaczego zrobił coś tak i tak - jaka wiedza teoretyczna leżała u podstaw jego działania. Sądzę, że dyrektor ma prawo wszystkiego tu nie wiedzieć.

Tak tylko w szkole to uczeń jest najważniejszy, a nauczyciel miała czas się nauczyć (z dużym stażem).

Tak samo myślałam jak byłam nauczycielem, a dyrektorem jestem krótko i jeszcze patrzyłam jak nieudacznicy (choć wspaniali nauczyciele też) uczyli moje dzieci i ile im złego zrobili.

Nie lubię hospitacji.

Nie lubię - bo cały czas pracuje we mnie myślenie: to nie tak, to bym inaczej , to skopane.

Zołza jestem albo perfekcjonistka, albo jedno i drugie- więc nie lubię hospotacji.
To tak tytułem wstepu.

Ostatno byłam zaproszona przez stażystkę.

I....to miał być pokaz- a ja się punkt po punkcie "czepiałam ".

NIE ZŁOŚLIWIE- ALE MUSIAŁAM.

Dziewczyna czuła moje uwagi, przyjmowała je...ale się w końcu rozpłakała..i mówi : nikt mnie tego nie uczył...:-(

I dlatego - ja muszę...

Wiem, że dużo zrozumiała- poprosiłam o zaproszenie na kolejną lekcję .

Wiem, że będzie o niebo lepiej- uwagi były techniczne i do zrobienia, a dziewczyna chętna i ma potencjał.

Co by było, gbybym ją pogłaskała tylko..

Jeśli nauczyciel  dwudziestoletnim stażem i wyżej...czarno widzę szansę zmiany... i dlatego nie lubię hospitacji- bo jest nieefektywna:-(

Myslę, ze u nas pojawia ( pojawiałby się) sie z tym duży problem ponieważ w naszych szkołach i wśród naszych nauczycieli brak jest a) wspólpracy, b) zaufania.

 Święta prawda.

I to bardzo trudno zmienic. Ludzie mają zakorzeniony brak zaufania do siebie, do uczniów, do rodziców, do dyrektora. Winny? System - na pewno, mentalnośc- napewno, negatywna selekcja do zawodu- tak,niedokończona reforma i wiele by tu można...

Spotkałam się wczoraj z taką sutuacją; ludzie nie potrafią się sami podzielic robotą w zespole, nie potrafią powiedziec ja robie to, ty zrób tamto a ona zrobi coś innego. Potrzebują, żeby ktoś=dyrektor im wskazał stosując system nakazowo- rozdzielczy.A wtedy zaczyna się jazda. Bo znowu muszą coś zrobic.

Eh, rzeczywistośc skrzeczy.

myślę, że istnieje szansa by w szkole to nauczyciel był najważniejszy

pod warunkiem że stanie się odpowiedzialnym mistrzem, dla którego z kolei to uczeń jest najwazniejszy i odpowiedzialność wobec jego przyszłości

wtedy dla dyrektora najważniejszy będzie nauczyciel i to, jak mu ułatwiać zadanie

więc promujmy to zufanie, sami je wykazujmy i róbmy coś

nawołuję tu wzasadzie bez potrzeby bo podejmujemy własnie kroki

od 2 lat sprowadzamy tych Finów i innych by nam o zaufaniu opowiadali. Powiem Wam, że jesteśmy często o nich pytani (i to "wysoko"), zdaje się że mało jeszcze w kraju wiedzy o innych systemach

wraz z partnerami rozpoczęliśmy studia lideró uczące zaufania i współpracy

sądzę że coś zmieniamy

zauważcie że na naszym OSKKOwskim gruncie urodził się nowy dyrektor polskiej szkoły

taki, który zanim zrobi kolejną ankietę i plan, pyta urzędnika "a jaką masz pp na to żebym ja to robił i moi nauczyciele ze mną"?

to nasza zasługa, nasza kilkuletnia praca, mylę się?

;-)

w kwestii zasług to ankieta raczej się nie sprawdza

każdy odpowiada "ja":-)

Myślę, że atmosfera omowienia lekcji powinna byc miła, żeby nauczyciel wiedział,że dyrektor nie tylko ocenia, ale rowniez doradza. Na końcu arjusza hospitacji jest miejsce na wnioski i tam trzeba napisac, co było dobre a co złe. I ten zapis daje nauczycielowi do zrozumienia, że musi w swojej pracy cos zmienić.

Nauczyciel z reguły nie lubi hospitacji, bo wie, że jest  oceniany. Stresuje się i jesli ma slabą psychikę, to prowadzi zajecia chaotycznie. Ważne jest równiez to, czy sam opracowal scenariusz lekcji, czy do tej lekcji sie dostatecznie przygotował. Ale:

a) dyrektor chce obejrzeć fascynującą lekcję, najlepiej z zastosowaniem technicznych środkow nauczania, metod aktywnych...itp.

b) nauczyciel chce pokazać, że jest właśnie fascynujący i wprowadza do lekcji takie elementy, ktorych wczesniej nie sprawdził, uczniowie nie widzieli

A efekt jest zazwyczaj  piorunujący. Za duzo środków dydaktycznych, nowych nie sprawdzonych z uczniami metod, stres nauczyciela i uczniów - jednym slowem kompletna klapa.

Najlepiej by było, gdyby ściany były szklane, każdy mogłby podgladac zajęcia, uczestnicy lekcji byliby do tego przyzwyczajeni, a dyrektor wiedział rzeczywiście, że pan/i X, czy Y pracuje tak, czy siak.

Mysle, że tylko w przedszkolu dyrektor wie, jak pracuja jego nauczyciele, bo może wchodzic do sali kiedy chce i zaobserwowac, czy nauczyciel prowadzi zajecia i zabawy, jakie sa to dzialania edukacyjne, jak sie przygotował do poszczególnych etapów dniaitp

Ja tak kiedys miałam, ale jako nauczyciel - zajęcia były odkładane w ostatniej chwili  2 razy. Po przeprosinach hospitacji już nie miałam :-)) 

Mogę wyobrazic sobie nerwy młodego nauczyciela-zaczynac, nie zaczynać, moze przyjdzie, a moze nie...

Przeprosinom nie było końca - mam nauczkę

Przeprosiny ja najbardziej na miejscu...ale żeby az tak??

jesli bedziesz sie tak przejmowac kazdym tego typu zdarzeniem( tym bardziej, że jak sama piszesz, był to wyjatkowo absorbujacy dla ciebie dzień) szybko sie wypalisz

ale odpowiem na Twoje pytanie

zdarzyło mi  się i na pewno będzie sie zdarzać, bo taka praca

pewnych sytuacji nie unikniesz, dlatego uwazam,że jesli juz hospitowac to bez tego całego ceremonialu umawiania się

.......................

pieknie tu prawimy o teorii, współpracy, zrozumieniu, postawach, lękach itp.

jakim cudem polska szkoła ma byc ok, jesli miejsce gdzie  powinno sie uczyc i wychowywać, sprawowac odpowiedzialna opiekę nad uczniem zamienia sie w ośrodek terapeutyczny dla nauczycieli neurotyków

i proszę, niech nie grzmią działa, że ludzka nie jestem

dlaczego w innych resortach ludzie zauwazaja leni i obiboków, potrafia powiedziec,że ten czy ów nie nadaje sie do tej pracy, albo,że lekcewazy pracę , lub,ze najzwyczajniej w swiecie to wałkoń...a w oswiacie zaraz wjezdża sie na najwyzsze półki psychologicznych uwaruńkowań ludzkich zachowań...bo wrazliwy, bo moze wsparcie dac, a moze motywowac inaczej, a moze to i owo...takie rozmemlanie problemu zaraz ...

podpisales umowę - pracuj rzetelnie
masz problemy - staraj sie je rozwiazywać, wielu ma problemy
podjales sie zadania - wykonaj je
nie radzisz sobie - zmień prace lub szukaj wsparcia
nie lubisz uczniów - natychmiast zmień pracę

oczywiscie rozumiem,ze w zyciu zdarzaja sie bardzo trudne chwile , które moga odbic sie na pracy zawodowej, postawie człowieka...

ale sa urlopy zdrowotne, zwolnienia lekarskie , przyjaciele, rodzina...

nie moze byc szkola miejscem gdzie wiedzie slepy kulawego

aha...jeszcze jedno

jestem jak najbardziej na tak - jesli chodzi o pomaganie, udzielanie rad i wskazówek młodym nauczycielom

moge nawet przymknąć na pewne ich wpadki oko

zazwyczaj po pierwszych dwóch miesiacach widać czy taki mlody ma potencjał i zadatki na dobrego nauczyciela...

Do #80 i Markowego zdania o wpływie OSKKO i Forum na oblicze dyrektora polskiej szkoły- mam wrażenie- że i pod tym , co adaa:

podpisales umowę - pracuj rzetelnie
masz problemy - staraj sie je rozwiazywać, wielu ma problemy
podjales sie zadania - wykonaj je
nie radzisz sobie - zmień prace lub szukaj wsparcia
nie lubisz uczniów - natychmiast zmień pracę

niejeden z nas się podpisuje - i to chyba też wpływ naszych rozmów.

Dodam: jesteś dyrektorem - bądź odpowiedzialny, nie zwalaj na onych..

I dobrze.

kasa jest wazna i wcale nie uwazam, że to jakas wstydliwa sprawa a tym bardziej nie jest przyczyną deprecjacji zawodu:-)

a awans...hm...chyba juz nikt nie ma zludzeń że to niewypał

i powiem tak...daje sie dyrektorowi narzedzie w postaci decydowania o przebiegu awansu, opiniowaniu itp. itd. ( takie zaufanie do madrosci dyra)....a nie daje sie tego co najwazniejsze - bieżącej kasy (a tu czesto argumentem jest brak zaufania do madrosci dyra):-)

ile kosztuje ten awans?...niech dostane proporcjonalne do moich warunków koszty awansu - "do ręki" - jako narzedzie motywujaco- nagradzajace

papierów mniej a efekty bedą konkretne

z tym "pracuj rzetelnie" to jest problem w zawodzie nauczycielskim. Jest on inny od wszystkich. No bo to znaczy gdy nauczyciel dziś nie skończył tematu? Może "nie szło"? Może uczniowie mieli gorszy dzień?

Rzecz w tym, że oni mają się uczyć. A tego nie da się zadekretować ani unormować do końca.

Czasem idzie szybciej a czasem jaś narozrabia i wtedy nauczyciel zawiesza dydaktykę na rzecz kwestii wychowawczych. I lekcja lezy.

Jakie mam wnioski po lekturze tego pouczającego wątku?

Jak widać, nie da się ocenić skuteczności uczenia i pracy wychowawczej po incydentalnej obecności dyrektora w klasie

Nauczyciela da się rozliczyć z wyników tylko po badaniu tych wyników.

A tego - takiej wiedzy -  żadna hospitacja nie zapewni

Zapewniają zupełnie inne sygnały, egzaminy, sprawdziany itp

Jaki więc wniosek?
Że hospitacja w wykonaniu dyrektora to czynnośc niedostarczajaca wiedzy o jakości kształcenia ale raczej informująca o zachowaniu nauczyciela na lekcji. Jest więc czynością dość opresyjną. Wizytą "wychowawcy".

Dyrektor może uważać że przychodzi wspomagać

Ale dla jego pracownika zawsze to będzie wizyta szefa a nie przyjaciela.

Co więc z hospitacją począć?
Zlikwidować. :-)

Nawet dla spowodowania zniknięcia słowa hospitacja - które kojarzy sie źle i kontrolująco

No ale w takim razie  -czy nie odwiedzać nauczyciela w jego klasie?
Odwiedzać! :-) Ale niech odwiedzaja przyjaciele. Nie szef - choćby i przyjacielski aż miło

Niech odwiedzaja się regularnie nauczyciele dla wzajemnego uczenia się. Niech zajrzy metodyk, szkoleniowiec. Niech krytykują wzajemnie swą pracę jak to ktos wyżej napisał "do bólu szczerze"

Dyrektor moze na nich polegać. (zwłaszcza w "do bólu szczerze" ;-)

I niech zajmie się załatwieniem pieniędzy dla szkoleniowców:-)

czyli - hospitować - nie

odwiedzać się, wspierać i naradzać - tak

:-)

wiesz

nie zgadzam się z Tobą

praktycznie w żadnym punkcie:)

ale OK- to Twoje wnioski

"sprowadzamy tych Finów i innych by nam o zaufaniu opowiadali."

O zaufaniu się nie opowiada, albo umiesz innym ufać, albo nie, jeśli nie, to popracuj nad tym.

Jeśli masz zaufanie do innych to i inni będą ufać tobie. Zawsze dostajesz to co dajesz.

A przeprosiny za nieprzyjście na hospitację? Umówiłam się i przyszedł sanepid, nie poszłam, wyjasniłam, miałam przyjść za dwa dni i pomyliłam lekcje.

Moja wina, było mi głupio, później nauczyciel zachorował, wrócił po tygodniu, odczekałam dwa dni i byłam dzisiaj.

Dopuszczam, że inni moga się mylić to i sobie daję takie prawo. Przeprosiłam i koniec.

A rozmowę mieliśmy bardzo ciekawą i pouczajacą dla obu stron.

Nie lubię hospitacji, ale najbardziej jej formy i myślę, że jak tu wypracuję jakąś nową , to może będzie bardziej konstruktywnie.

A najtrudniej mi na matematyce, bo tego uczę i próbowałam dzisiaj odciąć się od przedmiotu, aby zobaczyć inaczej nauczyciela.

I nic mnie tak nie wkurza jak niedouczony, nieodpowiedzialny nauczyciel z dużym stażem, któremu wydaje się, że ma monopol na wiedzę.