Jacku!

Szkoła to szkoła

Krzychu,

swego czasu przyjechali do mnie radni z komisji oświaty. Po obejrzeniu mojej placówki stwierdzili, że to wcale nie jest przedszkole! Nic tu nie jest jak w przedszkolu - oprócz nazwy!

Byłem u Bratka w szkole. Ty też byłeś. U Bratka w szkole nic nie jest jak w szkole - nie ma klas, grup itd.

Im lepsza placówka dla dzieci ze złożoną niesprawnością (lub autyzmem) tym mniej jest szkołą.

Mi chodzi o to, aby wyartykuować to jako postulat - taki realny drobiazg o który prosił Marek. Mam nadzieję, że to co znajdę w paczce to będzie właśnie to, przełożone na język systemu.

Przykro mi,

Agnieszko...

Ja nie zapomniałem...

Dlatego zadałem to pytanie na temat nomenklatury...

Nie da się wszystkiego na Kongresie zrobić - ale chociaż zaznaczymy!

Dziekuję - odnotowane, zafolderowane :)

- - -

Moi Kochani!

Zabieram się teraz do konstruowania "flepu przewodniego", będącego zestawieniem (w miarę równo rozkładającym akcenty) Waszych głosów, uwag, wypowiedzi...

Zanim to zrobię na "ażur" - mam nadzieję, że dam radę do piątku - macie czas na "dokładanie" nowych "działek"... Od piątku będę raczej tylko wypełniał już ustalone i rozpisane ramy...

Tak więc zapraszam do aktywności wzmożonej TERAZ !!!!!

:)

Nieee...

To taki - gdy "godomy po naszymu wew Poznaniu" - papiór jezd...

Tak nawiasem to uczcie się poznańskiej gwary!

Bo to "u nos wew kalafę i za gideję i za ryło można wziunć"...

I szkoden-goden, giyramy każden fajtnie :)))

Czy to oznacza, że w tych obszarach wszystko "gra"?

Raczej nie wszystko, niestety. Tak na prawdę ile placówek realizuje wczesne wspomaganie? ilość na pewno niewystarczająca a potrzeby coraz większe.

Mam wrażenie że losy niepełnosprawnych maluchów są raczej "smutne", zwłaszcza na obszarach wiejskich. Znam kilka przykładów z ostatnich miesięcy a niestety główny powód to finanse a i postawa władz nie zawsze przychylna. Przykład z wczoraj - chłopiec 5-letni, orzeczenie o upośledzeniu stopień umiarowany, autyzm w wieku 4 lat przyjęty do przedszkola a rok później już nie, powód? - brak miejsc! Rodzice zdesperowani szukają pomocy, wszędzie, zaangażowany wydział oświaty w gminie, KO, interwencje u dyr. przedszkola - bez rezultatu. Szukają pomcy u nas w ppp, w sąsednim powiecie, przyjmie chłopca nasze przedszkole integracyjne ale rodzice niestety muszą codziennie chłopca dowozić! mimo podobnej placówki na miejscu - przykre a pewnie podobnych przykładów wiele.

3. Bardzo mało jest uwag odnośnie istniejącej sieci "specjalnej", kierowania do niej, wyboru...

Czy to znaczy, że jest skończona? Pełna? Wystarczająca? Wszystko OK?

Mamy przedszkole integracyjne - prawie wszystkie to dzieci miejskie, więc w "terenie" do wyboru tylko przedszkola "ogólne". Są duże problemy by dziecko upośledzone spoza gminy mogło do niego uczęszczać - gmina niezbyt chętna do ponoszenia kosztów pobytu dziecka nie w "ich" placówce.

Mamy także zepół szkół specjalnych, który boryka się z problemem braku dzieci na poziomie I-III, ale nie z braku dzieci z orzeczeniami ale z braku dzieci które mogłyby uczęszczać do tej właśnie szkoły. Oczywiście powody tego stanu są różne ale w dużej mierze dla rodziców bardzo duże utrudnienie stanowi dojazd ich dzieci do szkół, tzn jego brak. Można powiedzieć - rodzice mają wybór ale jednak nie mają...

Jędrek - dzięki :)))

Dziękuję za Twoje słowa.... Włączone, zafolderowane :)))

Marku - sprawdziłeś sie językowo... Chwilowo...

Przetłumacz to: "Hela się aż gibła wew tył jak chapła wymborek pełen fizecherek a Binio sie zchichrał jak na to szpeknoł ..."

:))))

Oj - widzę tu wieeeeeelkie pole do popisu :))) Może tak konkursik jaki?!?!?

Kto wygra - dostanie ode mnie prawdziwą "sznekę z glancem" i jeden "rajsferszlus" luzem.....

Dostałem paczkę 5 minut temu...

kilkaset stron :-(((

Ustawa o placówkach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych o złożonych potrzebach rehabilitacyjno-edukacyjno-opiekuńczych - kolejne wersje

zmienia się też nazwa:

ustawa o kompleksowej rehabilitacji, edukacji i opieki, dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej...

do tego dyskusja - wymiana faksów- kilka lat pracy wielu ludzi

Tezy do konsultacji: Koncepcja rozwiązania problemu świadczenia dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej kompleksowej i wieloduscyplinarnej rehabilitacji, edukacji i opieki... itd...

Czyli to o co mi chodziło zawsze...

Muszę przeczytać, przemyśleć. Ksera wyślę Fakirowi... :-)))

Ustawa, gdyby weszła przewidywała następujące placówki rehabilitacyjno-edukacyjno-opiekuńcze:

1. Ośrodki Wczesnej Interwencji (dla dzieci od 0-3 r.ż)

2. Ośrodki Rehabilitacyjno-edukacyjne (od 3 r.ż. do końca edukacji)

3. Dzienne Centra Aktywności (dla osób, które zakończyły edukację)

4. Ośrodki Kompleksowej Terapii Indywidualnej (dla dzieci od 3 do 25 r.ż.)

5. Zespoły placówek, łączące niektóre lub wszystkie w.w.

Ustawa szczegółowo wymienia zakres działania powyższych, sposób kierowania do nich dzieci i zasady finansowania.

We wszyskich placówkach byli by zatrudnieni: lekarze, logopedzi, fizjoterapeuci, pedagodzy, pracownicy socjalni, pielęgniarki, opiekunki i inni..

Razem wespół w zespół :-)))

I o to chodzi... tego brakuje...

Melduje posłusznie, że...

... zakończyłem etap zbierania "cuzamen do kupy" wieści ze świata i przygotowałem FLEP :)))

Flep jest wyważony, pozbawiony emocji, prezentujący różne opcje... Niestety jednak mało szczegółowy, o wysokim poziomie ogólności.

I tak ma 5 stron komputeropisu... Te 5 stron powstało na bazie informacji, postów, mail'i, rozmów i dyskusji, których zapis w formie notatek obejmował prawie 20 stron komputeropisu...

Prace skończyłem wczoraj o 23 z groszami. Szwerokim gestem walnąłem w klawisze, by postawić ostatnią kropkę i... SKASOWAŁEM plik :(((

Dzisiaj więc kończyłem po raz drugi i skończyłem :)))

Idę się teraz czegoś napić - mam prawo i nie omieszkam go wykorzystać!!!

Chyba jednak popielnik....

Jedynym wytłumaczeniem jest to, że już klawiatury nie widzę ze zmęczenia... A pisanie na pamięć nie do końca wychodzi...

Egri Bicaver ma swoje właściwości kojące :)))) Należało mi się....

Dziękuję za uznanie :)

Pozdrawiam Szefa Czuwającego !!!

Marku - odbierz poczte proszę...

uznanie jest szczere

jako wielbiciel wielkopolskiego pragmatyzmu (moja mamiczka pochazi z Pniew) bardzo doceniam to jak nam pomagasz

i muszę docenić coś więcej u Was:

entuzjazm i inspirująca atmosfera pracy i współpracy poznańskiego samorządu

w ciągu ostatnich 12 miesięcy musiałem kilka/naście razy być w Poznaniu i jestem zbudowany tym jak współpracuje to miasto z kongresem, jak profesjonalnie działają Targi Poznańskie, jak bezproblemowo robi swoje karmiąca kongres szkoła przemysłu spożywczego http://www.zsps.poznan.pl/ z koleżanką dyrektor  itp itd

działanie w Poznaniu to przyjemność

Czuję się zażenowany.... Bo ja uważam, że u nas jest niestety.... bałagan i tego pragmatyzmu jakby.... niewiele....

Dziekuję za słowa uznania - postaramy się (my Poznańczycy) na nie zasłużyć :))))

wrzucę jeszcze ...

może i było już o tym a ja przegapiłam ale

1. problem podręczników dla uczniów upośledzonych w stopniu lekkim, a właściwie problem ich braku, niedostępności itp.

2. Pracuję w szkole masowej, dzieci z upośledzeniem "zdarzają się", wiele jest takich które są na granicy normy intelektualnej, w opiniach niezwykle skąpo pisze się o wskazówkach do pracy z tymi dziaćmi. Najczęściej ograniczają się do sformułowania: dostosować wymagania do możliwości dziecka

wciąż trwają dyskusje co to znaczy dostosować i jak wtedy ucznia oceniać i kiedy na świadectwie wpisać odpowiednią adnotację

Wołam o bardziej szczegółowe opinie od specjalistów!

Karolino

Efekt moich prac nie jest strzeżony tajemnicą...

Nie jest też niczym szczególnym - to zebranie wszystkich postów, mail'i, rozmów, telefonów itd...

Zebrane, wyciśnięte z emocji, odcedzone z wszelkich osobistych nacieków, prezentujące "suche" uwagi, bez resume...

I tak ma 5 stron...

Wysłałem już pytanie o upublicznienie do Marka - to on tu rządzi :)))

Prawdziwie czekam na Kongres, na panel... Z Waszą pomocą :)))))

efekt tych prac nie musi być tajemnicą i podsumowanie się może tu ukazać

jednocześnie będzie ono udostępnione na kongresie

-------------

sugestia do dziennikarzy (był już taki problem) - upubliczniamy ale nie oznacza to , że jak to ktoś przepisze do gazety to nie powinien wskazać źródeł

albo udawać że sam wymyślił;-)

W każdym razie sie starałem....

Wklejam ostatni "brudnopis" dokumentu...

Jest on w miarę odciśniętym z ozdobników, pozbawionym emocji czy "wizji i opcji" dokumentem, który powinien stac się punktem wyjścia do dyskusji podaczas panelu.

W efekcie owej dyskusji powinny (tak uważam) powstać dokumenty dwa:

- pierwszy jeszcze bardziej "wyciśnięty", sygnalny = do przedstawienia kilkuminutowego na forum ogólnym Kongresu;

- drugi pełny, zawierający rozbudowane uwagi "wypełniające" suche punkty, będący szczególnym "uzasadnieniem" tekstu głównego...

Opracowując  "flep" starałem się zachować proporcje, równowagę i jakąś tam formę...

UPRASZA SIĘ O NIEBICIE FAKIRA :))))

- - - - - - - - -

Panel dotyka dwóch wielkich obszarów. Zagadnień „szkolnictwa specjalnego” oraz problemów związanych z uczniem niepełnosprawnym w placówkach zarówno integracyjnych jak i ogólnodostępnych.

Należy uściślić, że generalnie panel ten obejmuje swoim myśleniem uczniów z głębszym (umiarkowanym, znacznym) i głębokim upośledzeniem umysłowym, oraz tych z upośledzeniem umysłowym stopnia lekkiego ale ze sprzężeniami, współzaburzeniami.

W tzw. „środowisku” nie ma wypracowanego jednego, jedynego modelu, jednej opcji czy jednego myślenia zarówno co do tego, jak powinno ostatecznie wyglądać „szkolnictwo specjalne” czy tzw. „integracja”.

Podział ten jest efektem występowania zarówno złej praktyki, wielości rozwiązań, różnic w poziomie posiadanej wiedzy jak i niespójności i nieadekwatności przepisów prawa oświatowego.

Panel jest próbą zebrania myśli na te tematy, próbą wyciągnięcia wniosków z tego co jest, zasygnalizowania podstawowych problemów i wskazania kierunków koniecznych zmian. Chcemy osobom odpowiedzialnym za kształt edukacji w której podmiotem jest uczeń niepełnosprawnym pomóc i wskazać co trzeba zrobić, byśmy poszli w dobrym kierunku. Coraz liczniejsze głosy środowiska wskazują na to, że w tym obszarze potrzeba zmian systemowych a nie reformy.

Rośnie liczba uczniów z niepełnosprawnościami. Ci uczniowie trafiają do bardzo różnych placówek zarówno specjalnych jak i ogólnodostępnych, publicznych i niepublicznych – zgodnie z wolą rodziców.

Rodzicom dano wybór i prawa. Prawa te często jednak nie są respektowane. Do dzisiaj nie potrafiono w naszym Kraju rozwiązać tych problemów, których istnienie często uniemożliwia jakiekolwiek sensowne korzystanie z tych praw.

Placówki wybrane przez rodziców często nie są przygotowane na przyjęcie i prowadzenie uczniów niepełnosprawnych zarówno od strony organizacyjnej jak i sprzętowej a przede wszystkim od strony zasobów kadrowych.

W samym systemie istnieją ogromne luki. System nie uwzględnia wielu specyficznych potrzeb osób niepełnosprawnych zarówno na wszystkich etapach życia, nauki, zatrudnienia jak i dostępu do dóbr kultury, zaopatrzenia społecznego, ochrony zdrowia i innych.

Wszystko to powoduje zarówno nieefektywność działań jak i ich szczególną chaotyczność, przypadkowość, doraźność.

Poprawy (lub wręcz zmiany) wymagają wszystkie wyżej wymienione kwestie.

Środowisko jest zgodne, że potrzebne jest:

- wprowadzenie spójnego (interdyscyplinarnego) i czytelnego systemu wczesnej, wielospecjalistycznej diagnozy, wczesnej interwencji i wspomagania oraz permanentnej wielospecjalistycznej asysty życiowej dziecka z niepełnosprawnością (także sprzężoną). Powyższe wiąże się z kompetentnym i niezawisłym orzecznictwem, niepodlegającym naciskom rodziców, samorządów czy aktualnie występujących mód oświatowych.

- wypracowanie spójnego, obejmującego wszelkie rozpoznane potrzeby, systemu placówek zarówno kształcenia specjalnego, jak i integracyjnego. Systemu obejmującego także (bazujące na współczesnej wiedzy psychologiczno-pedagogicznej) zasady przechodzenia z jednej placówki do drugiej, certyfikacji pobytu (wypełniającego spełnianie obowiązku szkolnego) a przede wszystkim czytelnie i odpowiednio do potrzeb finansowanego.

- ustalenie zasad kierowania-przyjmowania dzieci do poszczególnych placówek. Samo kryterium opłacalności (np. poprzez skupienie wszystkich uczniów w jednej placówce) nie może tutaj mieć zastosowania.

- odpowiednie zorganizowanie (w tym także liczebność) i wyposażenie ww. placówek zarówno w sprzęt jak i pomoce, kadrę pedagogiczną i w kadrę wspierającą. Potrzebne jest danie ww. placówkom możliwości działania zgodnego z realnie występującymi potrzebami i współczesną wiedzą a nie ograniczanie ich przez sztywne, nie znające odstępstw przepisy.

- przygotowanie odpowiednio, zgodnie z realnymi potrzebami, wykształconej kadry, która znajdzie swoje miejsce wszędzie tam, gdzie trafi uczeń z niepełnosprawnością. Także do placówek ogólnodostępnych. Najpierw powinny się zmienić przepisy, które obecnie decydują o tym, kto i gdzie może uczyć, jakie zasoby kadrowe mogą występować w danym typie placówki.

- dostosowanie programów szkół wyższych kształcących kadrę nauczycielską do potrzeb i postulowanych zmian w tym zakresie.

Niezależnie od przyjętych rozwiązań problemu ucznia niepełnosprawnego w systemie edukacji (od przedszkola do szkoły ponadgimnazjalnej) ideałem by było, gdyby każdy nauczyciel, niezależnie od tego gdzie pracuje, posiadał obowiązkową, podstawową wiedzę i umiejętności pracy z uczniem niepełnosprawnym.

Dzisiaj sam nauczyciel często nie widzi potrzeby posiadania takiej wiedzy i takich umiejętności, chociaż ma np. ewidentne problemy z dopasowaniem i realizowaniem wymogów rozporządzenia o ocenianiu, wymaganiach edukacyjnych, kryteriach w odniesieniu do powierzonych sobie uczniów z upośledzeniem umysłowym lub innymi niepełnosprawnościami.

Do tego nauczyciele powinni być specjalnie przygotowywani i przygotowani, gdyż nauczyciel pracujący z uczniem upośledzonym umysłowo powinien być (jak wskazuje praktyka) zarówno pedagogiem specjalnym jak i psychoterapeutą, pracownikiem socjalnym, medykiem, terapeutą rodzinnym, socjoterapeutą, mediatorem i rehabilitantem w jednym.

Zgodnie z UoSO i licznymi rozporządzeniami  to wszystko szkoła powinna dawać uczniom w ramach usług edukacyjnych.

Z powyższego wynika między innymi np. praktyczna konieczność, by zanim w szkole ogólnodostępnej utworzy się oddział integracyjny przynajmniej pewna liczba nauczycieli (albo nawet wszyscy nauczyciele uczący w tym oddziale) powinna przejść stosowne doskonalenie, podnieść i uzupełnić kwalifikacje.

kawał dobrej roboty!

kawał roboty, :-)

będzie z tego dobre, szeroko ujmujące sprawy stanowisko

Bardzo dziekuję...

Za wszelkie dobre słowa...

Ale wiecie, że to dopiero punkt wyjścia?

Mamy przed sobą Kongres, wielu ludzi, także tych mniej zorientowanych, świeżych w temacie... Mamy dziennikarzy, sprawozdawców wszelakich, przedstawicieli urzędów, ludzi "możnych tego świata", od których wiele zależy...

Bądźmy razem, świadomi celów, świadomi tego o co nam chodzi...

W trakcie panelu liczę na Wasze rzeczowe, przygotowane głosy, będące wypełnieniem, dopełnieniem i uzupełnieniem tego, co wyżej.

Liczę na głosy celne, uszczegóławiające tezy powyższe, pointujące, doprecyzowujące użyte przeze mnie określenia.

Mamy szansę prawdziwie szeroko upublicznić rzeczy ważne...

Kochani... Nie możemy tego przepuścić i rozmienić na drobne...

Z perspektywy nauczyciela praktyka, uważam, że w większym stopniu należałoby uwypuklić znaczenie pracy zespołowej, o której tu wspomniano.

Wśród nas można spotkać wielu nauczycieli poszukujących, przekazujących swoje doświadczenia, dopytujących, jak i ustawicznie dokształcających się w zakresie zdobywania wiedzy i umiejętności potrzebnych do kształcenia uczniów niepełnosprawnych i jednocześnie będących osamotnionych w swych dążeniach i poszukiwaniach.

Do wyrażonej myśli przez Fakira dodałabym:

„Ideałem by było, gdyby każdy nauczyciel, niezależnie od tego gdzie pracuje, posiadał obowiązkową, podstawową wiedzę i umiejętności pracy z uczniem niepełnosprawnym” i jednocześnie mógł tę wiedzę i umiejętności pogłębiać w swoim miejscu pracy, mając do dyspozycji zespół stałych doradców, pracujący ze sobą najlepiej w sposób dysjunktywny, z dużą różnorodnością prezentowanych specjalności (chociażby ze względu na fakt pracy wymagającej tu szczególnej otwartości, innowacyjności, jak i kreatywności).
Nauczyciel miałby tu możlliwość uzyskania potrzebnej mu porady, mógłby w rzeczowej dyskusji zweryfikować postawione przez siebie hipotezy, uzyskać konstruktywną ocenę poprawności podejmowanych przez siebie decyzji związanych z procesem nauczania młodego człowieka z niepełnosprawnością, korzystać z zasobów przekazywanych doświadczeń.

Ten zaniedbywany fragment szkolnej rzeczywistości, owa praca w zespołach, wydaje mi się, jest szczególnym wyzwaniem w odniesieniu do specyfiki pracy poruszanej w tym wątku.

Renato!

Zapis w tekście przedstawionym siłą konieczności musi byc skrócony...

Twój dopisek odnotowuję, będzie dopisany do tekstu "poszerzonego" :)))

Dziekuję !!!

Kochani !!!

Nie myślcie sobie, że możecie spocząć na laurach !!!!

Nadal czekam na Wasze uwagi :)))))

Fakir2

Jestem pod wrażeniem, KAWAŁ DOBREJ ROBOTY!!! :)) i super opracowanie.

nie miałam okazji wcześniej - Krzysztofie, dobra robota... mam nadzieję, że to kolejny, ważny głos i nie pozostanie bez echa..

Przykro mi, że na dziś nie mogę obiecać uczestnictwa w konferencji... jeśli tylko coś mi się zmieni i będzie jeszcze szansa dam znać. Na wszelki wypadek jednak....  ŻYCZĘ DOBRYCH I OWOCNYCH OBRAD!

Moi Kochani !!!

Dziekuję Wam wszystkim - tym co do mnie pisali na priv'a, tym co pisali tutaj posty, tym co do mnie dzwonili - za wszystkie Wasze doniesienia, informacje, myśli i uwagi...

Ze względów czysto logistycznych - kończę przyjmowanie uwag i myśli na Forum.

Wierzę, że jesteśmy przygotowani na Kongres.

Zrobimy to, co będziemy w stanie zrobić...

Jeśli ktoś coś nowego wymyśli - oby!!! - to zapraszam na Kongres, na panel i proszę o wygłoszenie na żywo.

Dopiszemy, przeanalizujemy, włączymy, wyciśniemy...

Proponuję zamknąć ten wątek, gdyż nic więcej nie wchłonę już teraz - przygotowujemy się do panelu na żywo :))))

Jesteście kochani :)))))))))))))) Dziekuję :)))))))))))))))))))))

Tyż prowda :))))

Kończ Waść - wątku oszczędź...