cytując za tarą

 (#10): Chciałabym jednak aby ktoś podzielił się ze mną doświadczeniem jak to robi że zawsze jest w staninie wysoki.

Podzielcie się swoimi doświadczeniami.

Może być jak w #17 tak robiliśmy do tej pory, rezultaty przeciętne tzn. dobre klasy pisały dobrze, a słabe słabo, wynik oceniania zewnętrznego b. zbieżny z wewnętrznym

Można i to chyba lepiej jak w # 20 W tym roku szykują się u mnie spore zmiany jeśli chodzi o n-li, przydałaby się jeszcze procedura pozyskiwania n-li pasjonatów :-)

Jak widać z przytoczonych wyżej wyników moich uczniów tylko 3 razy był wysoki, a ze wszystkimi rocznikami pracowałam z takim samym zaangażowaniem (może nawet z większym z tymi słabymi).
Z moich obserwacji wynika, że na wynik ma wpływ wiele czynników. U nas jest zespół szkół: szkoła podstawowa i gimnazjum. Uczniów niewielu. Zauważyłam, że uczniowie dobrze przygotowani do nauki w klasie IV lepiej wypadają na sprawdzianie w klasie VI, a klasy, które lepiej napisały sprawdzian uzyskują lepsze wyniki na egzaminie gimnazjalnym.
Dużo zależy więc od pracy nauczycieli na I etapie kształcenia, od tego czy wdrożą uczniów do systematycznej pracy, wpoją poczucie obowiązku, nauczą czytania ze zrozumieniem, wyrobią odpowiednią sprawność rachunkową i wyposażą ich w szereg innych umiejętności decydujących o dalszych sukcesach lub porażkach.
Kolejna sprawa to praca z uczniami w klasie IV. Ogromna jest tu rola wychowawcy. Musi on pamiętać, że dla dziecka jest to ogromny stres. Rozstanie z dotychczasowym wychowawcą, do którego bardzo się przywiązał, zajęcia z różnymi nauczycielami, oceny. Nie mogą również zapominać o tym pozostali nauczyciele. Moje pierwsze lekcje matematyki w klasach IV to wyprawy w baśniowy świat matematyki. Wymyślam rozmaite historyjki, w których przenosimy się do krainy liczb lub figur geometrycznych, wędrujemy napotykając na swojej drodze rozmaite zagadki, których rozwiązanie pozwala wędrować dalej. W ten sposób uczniowie łagodnie wkraczają w drugi etap kształcenia i jednocześnie zaczynają się interesować matematyką (początkowo dostarcza im ona tylko zabawy, ale ważny jest początek). W codziennej pracy nie można zapominać o potrzebach każdego ucznia. Praca musi być tak zorganizowana, aby udział w lekcji był satysfakcjonujący dla najzdolniejszych, ale również umożliwił odniesienie nawet drobnego sukcesu najsłabszym.
I kolejny etap edukacyjny - gimnazjum. Tu już przede wszystkim dużą rolę odgrywa umiejętność odpowiedniego mobilizowania uczniów do pracy, dalsze rozwijanie ich zainteresowań, jasne i precyzyjne określenie wymagań i konsekwencja.
Od klasy IV przyzwyczajam uczniów do rozwiązywania testów podobnych do tych, jakie spotkają na sprawdzianach i egzaminach zewnętrznych. w klasie VI piszą dwukrotnie sprawdzian próbny a w III gimnazjum próbny egzamin. Ich wyniki są dokładnie analizowane a następnie przedstawiane uczniom i rodzicom.
Nie można jednak podać gotowej recepty na sukces. Czasami, mimo największych starań, mamy w klasie dużą grupę uczniów wobec których stosujemy obniżenie wymagań. Przy małej liczebności klas ich wyniki w znacznym stopniu wpływają na obniżenie średniego wyniku sprawdzianu lub egzaminu dla całej klasy. I tego nie da się chyba przeskoczyć. A selekcji uczniów nie mamy.

ankate...

dokładnie poczytaj CV i podania kandydatów, oni często piszą o swoich pasjach..., no i masz jak znalazł ;-)).

Wracając do wyników egzaminów; nie ma chyba prostej i skutecznej recepty na wysoki wynik. W typowej, obwodowej szkole uczą się bardzo różne dzieci; poza tym, jeżeli OP nie ogranicza liczby oddziałów - ja nie ograniczam przyjmowania uczniów z innych obwodów, mam w gimnazjum prawdziwe perełki, które należy tylko umiejętnie prowadzić i mam też takich, którzy mają kłopoty z czytaniem i prostym liczeniem /a co dopiero czytanie ze zrozumieniem/. Oczywiście baardzo różne wyniki tych uczniów się w sumie uśredniają.

Na początku wyniki sprawdzianów nie wypadały w mojej szkole najlepiej.
2002-niżej średni
2003 - niżej średni
2004-średni
W 2004 r. zaczęliśmy wprowadzać procedurę poprawy wyników nauczania i
2005 - bardzo wysoki
2006 -wysoki
2007 -bardzo wysoki
Pracuję w małej wiejskiej szkole (śr 14 ucz w klasie). Uczniowie losowo dobrani, a jednak da się coś zrobić. W czasie lat "chudych" nauczyciele tłumaczyli to środowiskiem uczniów itd. Środowisko się nie zmieniło. Zmieniła się praca wszystkich nauczycieli oraz współdziałanie z rodzicami i motywowanie.

Zapomniała dodać, że odkoą wyniki wzrosły na sprawdzianie mamy obserwatorów, więc trochę niesprawiedliwe są sugestie o mówiące o nieuczciwości (ze strony innych nauczycieli z innych szkół).

Myślę, że da się wiele zrobić trzeba tylko spróbować zachęcić do współpracy nauczycieli, uczniów i rodziców. Nie wystarczy dawać rodzicom próbnych sprawdzianów do wglądu, trzeba im przedstawić dokładną analizę z konkretnymi problemami. Sama mam dzieci w tym wieku i musiałam szybko zapoznać się ze sprawdzianem (wynikami) mojej córki, ale mimo iż znam się na tym nie wiele do mnie dotarło.

Iva

Skrzacie

Mamy dwa oddziały gimnazjum i rzeczywiście jest tak, że przychodzą do nas dzieci z lepszymi wynikami. I to bardzo ważny czynnik, który pozwala nam osiągać wyniki w 9 staninie (choć co roku jest obserwator). Ale będę się upierać, że niesłychanie wiele zależy od nauczycieli. Po pierwsze kilkoro z nich zdało egzaminy z angielskiego, co pozwoliło otworzyć klasę dwujęzyczną. Egzaminy próbne  w klasie trzeciej odbywają się raz w miesiącu, a rozpoczynamy przygotowania w II semestrze kl I. W marcu przed egzaminem klasy wyjeżdżają z nauczycielami kluczowych przedmiotów na kilkudniowe przygotowania. Wracają koszmarnie zmęczeni, i jedni i drudzy, ale też bardzo zadowoleni. Wyniki egzaminu dodatkowo "poprawiają" nam laureaci.

Nie piszę tego, by się chwalić, choć nie ukrywam, że jestem zadowolona. Chcę tylko bronić tezy, że samo zdolne dziecko to nie wszystko. Potrzebny mu nauczyciel-mistrz.     Łatwiej nam, bo szkoła jest mała, rejon nieduży, ale pracy wkładamy naprawdę wiele.

grafi7

Również uważam,że obserwator niewiele zmienia w wyniku egzaminu.

Właśnie o to chodzi, powinnaś się chwalic!!! Macie wypracowany sposób, dzięki, któremu odnosicie sukcesy :)

naprawde uważacie za poświecenie wielu godzin na ćwiczenie pisania testów za cenny dla ucznia czas?

Pewnie jakoś jest cenny- podnosi jego wynik...

Wolalabym jednak nasze dzieci widzieć kreatywnymi, komunikatywnymi, otwartymi na nowe pomysły, umiacymi się uczyć... ech...

Jestem w tej sytuacji zwolennikiem wartości dodanej- ona (być może) pozwoliłaby odbierać wyniki testów w innych kategoriach niż ten najprostszy

No!

ja czytam z ogromnym zainteresowaniem powiem szczerze:)

A ja dopiero wstałam. Pisałam już wcześniej o tym, jak przygotowuję uczniów do egzaminu. Uważam jednak, że umiejętność rozwiązywania testów to nie wszystko. Śledzę losy absolwentow naszego  gimnazjum i bardziej od dobrego wyniku egzaminu gimnazjalnego cieszy mnie fakt, że nasi uczniowie dobrze radzą sobie w szkołach ponadgimnazjalnych.

AnJa, po takim maratonie jeszcze masz siłę na pisanie? Podziwiam i życzę kolorowych snów.

Osobiście testyzmowi mówię zdecydowane nie. 
I nie mówię również rankingom wyników tych testów, które sobie różne OP uskuteczniają aż do bólu.

Błędne koło napędza się samo. My przygotowujemy uczniów do testów, uczniowie testy sobie piszą, osiągają jakieś tam wyniki, wyniki tworzą średnią, OP tworzy  ranking i koło się zamyka....

Jaki jest cel tworzenia rankingu wyników sprawdzianów i egzaminów i czemu lub komu ma służyc?

Czy Wy również omawiając testy, te właściwe i te próbne często słyszeliście od uczniów "jakie to proste, jak mogłam/mogłem się tak pomylić". Dzieciaki bardzo często nie umieją "sprzedać" swojej wiedzy. Dlatego ćwicząc się w pisaniu testów, uczą się min. właściwego gospodarowania czasem. Dzięki temu wiedzą ile czasu muszą sobie zostawić na poszczególne zadania. Łatwiej wychwytują "pułapki" zastawiane przez autorów testów, które mają sprawdzić ich umiejętność czytania ze zrozumieniem.  Pisanie próbnych sprawdzianów to także ćwiczenie UMIEJĘTNOŚCI CZYSTO TECHNICZNEJ. Dlatego robimy to od paru lat.

P.S.

W szkolnictwie pracuję już ponad dwadzieścia lat i powoli dojrzewam do tego, że czas już przestać kopać się z koniem. Oto jeden z powodów. Komentarz z ostatniej narady wygłoszony przez inspektora OP (nie dotyczył mojej szkoły, ale to akurat bez znaczenia). "...w tej szkole widać postęp. W zeszłym roku było 25 pkt, a teraz jest 27" Śmiać się, czy płakać?

Zresztą, gdzie się nie obrócicie wszędzie testy. Na prawko niestety także:)