Jak nic, za jakiś czas..... za przynależność do OSKKO oberwiemy;-)))) jako świadomi i nie całkiem tajni współ....twórcy wspólnej i jedynie nie lub słusznej sprawy.Pseudo- nicki sami se wybraliśmy;-)

  AnJa a spróbuj tylko niemerytoryczność wytknąć....wpisu.....oczywiście......w eb i łeb..opanowałam.

poprawie się...moje wnioski:

wnioski też się znajdą:

Warunkiem niezbędnym funkcjonowania wartości osobistych jako źródeł standardów behawioralnych jest ich funkcjonowanie jako kategorii podmiotowego rozumienia sytuacji społecznej. Tak więc na zbiór warunków koniecznych wpływu wartości osobistych na zachowanie składa się silna preferencja danej wartości przez osobę, u której wartość owa stanowi element dobrze zorganizowanej struktury ja idealnego, zaktywizowanie tej wartości w danej sytuacji i posłużenie się nią jako kategorią interpretacyji własnej kondycji podmiotu w owej sytuacji i dokonywanych przez siebie wyborów behawioralnych.

Mam doła dziś i nie w nastroju....

ale WAS śledze monitoruję diagnozuję i ..nastrój mi sie polepsza,

 jak mi się jutro poprawi to może nawet sie włączę,

bo teraz blokada

Ale - Kochani jesteście:-)

Tylko czego AnjA dzisiaj tak klnie- potrzeba słowa jakaś namolna czy cóś???

no to teraz rozumiem o co ci chodzi

tez czasami nie kumam:-)

Ale jak najbardziej się zgadzam z Tobą Adoo, aczkolwiek zakładając relatywizm koncepcyjny w obszarze niezgodności interpresonalnej, domniemywam, że nadmierne multiplikacje problemów prowadzą do niespójnej syntezy i zakłóceń w zakresie szerszym, niż nasze antycypacje ogarniają.

cele programu:

Program ma na celu sprawdzenie, czy model poprawy stworzony w oparciu o rozumienie specyficznego mechanizmu adaptacji do sytuacji codziennych, rzeczywiście prowadzi do zmiany funkcjonowania w kierunku lepszego radzenia sobie z sytuacją w jakiej się uczeń znajduje. Biorąc pod uwagę trzy obszary psychologicznego funkcjonowania człowieka, tj. emocjonalny, poznawczy i behawioralny, wyodrębniliśmy na podstawie literatury i obserwacji zjawiska, które wydają się być szczególnie ważne dla zmiany sposobu radzenia sobie z problemami.

 
W obszarze funkcjonowania staraliśmy się dobrać narzędzia pozwalające na zdiagnozowanie problemu. Celem naszych poszukiwań były narzędzia pozwalające na zarejestrowanie zachowań świadczących o wystąpieniu lub niewystąpieniu utrwalonej reakcji adaptacyjnej do przewlekłej stresowej sytuacji życia. Jednocześnie zależało nam, aby za pomocą tych narzędzi uzyskać informacje pozwalające na dokładny opis sytuacji, uwzględniający czynniki mogące łagodzić lub intensyfikować wpływ długoletniego postępowania. Do badania wymienionych zjawisk zastosowano ankietę wypełniana przez osobę badaną, kwestionariusz ABC, kwestionariusz F-beta badający strategie rozwiązywania problemów, kwestionariusz "Doświadczenia" badający źródła dobrych i złych doświadczeń, oraz ustrukturalizowany wywiad diagnostyczny.

:-)

widze Małgosiu,że i Ty zasugerowalas sie imagiem dotychczasowym AnJi...a tu proszę...bedzie powazne dzieło

dobra Anja...nie wlaże Ci tu w wizję:-)

;-)

 no i sie ...zdezorientowałam deczko :-0

AnJa, ty jesteś poirytowany naprawdę, czy tak dobrze udajesz?

no popatrz - tyle lat byłam dyrektorem a nie wiedziałam;-)

zaraz będzie fajne - tylko przeróbki wymaga lekkiej;-)

Może potrzebne  byłoby "szczegółowe" naświetlanie problemu, np. w kontekście komunikacji interpersonalnej w szkole?

Przedmiotem opracowania jest  analiza procesu.............. (przeciwdziałania agresji słownej ) w aspekcie komunikacji interpersonalnej, zależności pomiędzy użytymi środkami komunikacyjnymi a efektem.

Użyte środki – to w naszym rozumieniu - zabiegi komunikacyjne nauczyciela, obejmujące komunikację werbalną i niewerbalną, zmierzające do pożądanego efektu...................................

Zjawisko efektu możemy podzielić na dwie fazy: pierwsza jednorazowe akty komunikacji ; druga to pożądane następstwa tych aktów.

Stworzenie przestrzeni oddziaływań wychowawczych (uzyskanie powtarzalności) bądź też utrata szansy na zaufanie ze strony ucznia (brak powtarzalności) to dwa bieguny następstw. Pomiędzy nimi istnieje całe bogactwo następstw pośrednich, obejmujących zachowania ucznia i związane z nimi emocje dotyczące jednorazowej sytuacji komunikacyjnej z nauczycielem. Dlatego proponujemy tutaj ujęcie drugiej fazy zjawiska efektu w model dwubiegunowy: od minimalizacji do maksymalizacji.

Maksymalizacja efektu – to wypracowanie u ucznia postawy   zaufania do szkoły i pedagoga i gotowego zawsze zwrócić się z własnymi problemami do dążącego do współdziałania ( i oddziaływania ) nauczyciela . Maksymalizacja efektu wymaga nieustannej pracy szkoły, gdyż zaufenie i autorytet buduje się powoli.

Choć pierwsze doświadczenia mogą nie mieć jeszcze kluczowego znaczenia dla inicjacji stałych kontaktów ucznia z nauczycielem, każdy następny może stać się bardzo istotny w procesie budowania trwałej relacji z uczniem.

VI. PROCEDURY OSIĄGNIĘCIA CELÓW

Na zajęciach należy:

• zdiagnozować umiejętności uczniów - celem diagnozy jest opracowanie wskazań edukacyjnych, które będą stymulowały, wspierały i wspomagały rozwój potencjalnych możliwości ucznia,
• efektywnie zaplanować działania, aby odnieść sukces,
• stosować aktywizujące metody nauczania - ich specyficzność polega przede wszystkim na tym, że  należą one do nowoczesnych metod, zmieniają dotychczasowe relacje uczeń – nauczyciel w procesie kształcenia, zmieniają się także priorytety i cele.
• motywować uczniów do nauki poprzez stosowanie pochwały; nagrody; sposób prowadzenia zajęć (atrakcyjne metody), przyjazną atmosferę pracy; uznanie, atrakcyjność lekcji; dobre oceny; pozytywne uwagi, dobrą bazę dydaktyczną, możliwość rozwijania zainteresowań, kompetencje, dobry kontakt, akceptację, wzajemny szacunek, umiejętność wysłuchania ucznia; tempo lekcji dostosowane do możliwości uczniów; systematycznie sprawdzane prace domowe, łagodność, aktywną postawę, konsekwencję w działaniu, docenianie wkładu pracy ucznia, przekazywanie uwag w cztery oczy, podwyższanie wymagań, miłą atmosferę, odwoływanie się do zainteresowań uczniów ich potrzeb, zachętę, wspólną, praca z uczniami,; odnajdywanie w pracy ucznia mocnych stron, pochwałę przed rodzicami pochwałęa przed klasą, szacunek dla ucznia, listy pochwalne do rodziców, poczucie bezpieczeństwa, pełną akceptację, cierpliwość, prezentację osiągnięć uczniów na szerszym forum, pozytywną rywalizację w grupie rówieśniczej, atmosferę zaufania i zrozumienia, indywidualne podejście do ucznia, stawianie celów ,
• uczyć korzystania z materiałów źródłowych, w tym z podręcznika,
• uczyć wyszukiwania informacji - w encyklopedii, bibliotece, internecie,
• rozwijać logiczne myślenie - kształtowanie logiczności myślenia wymaga wytworzenia umiejętności postrzegania, ponieważ o wyniku końcowym decydują informacje wstępne, dlatego ogromne znaczenie ma uczenie umiejętności obserwacji.
• wspomagać uczniów w planowaniu i organizowaniu własnej nauki - jednym z ważnych problemów w organizacji procesu dydaktycznego jest samodzielna nauka domowa uczniów. Na przestrzeni dziejów nauczania szkolnego pogląd na jej rolę i znaczenie ulegał licznym zmianom. „Na kształtowanie się tego poglądu wywierały wpływ aktualne zadania wychowawcze i dydaktyczne szkoły, oraz związane z nimi systemy i metody nauczania”,
• poprawiać metody pracy z uczniem słabym i zdolnym,
• częściej badać osiągnięcia uczniów (diagnozować na początku i pod koniec roku szkolnego w każdej klasie),
• zwracać uwagę na poprawne odpowiedzi „całym zdaniem”,
• zwracać uwagę na estetykę wykonywanych prac,
• w rozwiązywanych zadaniach na lekcji i w pracach klasowych uwzględniać standardy wymagań,
• rozwijać czytelnictwo,
• zachęcać i motywować uczniów do wytężonej pracy na lekcji, w domu i w trakcie pisania sprawdzianu.

końcówkę można rozwinąć jeszcze:

• poprawiać metody pracy z uczniem słabym i zdolnym - większość nauczycieli posługuje się indywidualnymi metodami pracy z uczniem zdolnym, ale także
  z uczniem słabym. Coraz częściej do klas uczęszczają uczniowie o bardzo zróżnicowanym poziomie wykształcenia i możliwościach percepcyjnych, dlatego właśnie ważne jest, by nauczyciel starał się indywidualnie podchodzić do wychowanków,
• częściej badać osiągnięcia uczniów (diagnozować na początku i pod koniec roku szkolnego w każdej klasie) - badanie takie to pozyskiwanie informacji: jakie wiadomości i umiejętności, określone programem nauczania, opanowali uczniowie oraz w jakim stopniu. Badanie dotyczy umiejętności niekoniecznie nauczanych, wystarczy, że są one związane z programem szkolnym. W tym miejscu moment refleksji, co najczęściej badamy w codziennej praktyce szkolnej osiągnięcia uczniów, wyniki nauczania, czy może postępy,
• zwracać uwagę na poprawne odpowiedzi „całym zdaniem”,
• zwracać uwagę na estetykę wykonywanych prac,
• w rozwiązywanych zadaniach na lekcji i w pracach klasowych uwzględniać standardy wymagań,
• rozwijać czytelnictwo - zagadnienie czytelnictwa dzieci i młodzieży zajmuje wśród badań czytelniczych miejsce szczególne. W wieku szkolnym bowiem w znacznym stopniu kształtują się kompetencje czytelnicze, które mają ogromny wpływ na dalszy rozwój wrażliwości estetycznej oraz uczestnictwo w procesie kulturowym. Na specyfikę czytelnictwa uczniów mają też wpływ takie czynniki, jak: szybka zmienność zainteresowań czytelniczych, kontakt z książką wynikający z obowiązku szkolnego i własne zainteresowania czytelnicze ucznia
• zachęcać i motywować uczniów do wytężonej pracy na lekcji, w domu i w trakcie pisania sprawdzianu.

końcówka na lata...

cisza

 brak pomysłów?

......

 Dzisiaj grupa zadaniowa ds. programu naprawczego otrzymała polecenie  od dyrektora- proszę napisać harmonogram działań naprawczych.I ani słowa co i jak...mimo,że kilkakrotnie pani dyrektor uczestniczyła  w zebraniach kuratoryjnych. Ma być i koniec.Żadnych wskazówek.

....

 System restrykcyjny przesuwa się w dół.

ale jaja, kurde co to jest ????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

wy naprawdę nie macie odwagi zapytać, dlaczego macie pisac program naprawczy?

bo ja zapytam - dziś konusltuję z doktorami soc. kiedy się pisze program naprawczy, bo nie sądze, by u mnie musiał być naprawczy...

gaba -ale co postawisz się jako jedna w rejonie? ja mam najzwyklejsze polecenie napisania bo jak nie to....

a swoją drogą myślę że nie powinien być on aż tak obszerny, przecież szereg działań jest w programie wychowaczym czy profilaktycznym, po co to powielać, może wystarczy napisać że nastąpi intensyfikcja działań, skupić się na tym co wyszło a nie ma w tych programach

nie o to chodzi, by sie stawiać, tu masz rację - ale jak mogę coś naprawiac, co budowałam rzetelnie i przyzwoicie 6 lat? Przecież sobie zaprzeczę... - pracowałam najlepiej, jak umiałam.

Mogę, jak to chce tak bardzo - napisac program pracy nad rozpoznanymi problemami... i naprawdę, jest co robić, ale rany nie program naprawczy szkoły, ktora ciekawie pracuje.

To mnie nakręca - mam poczucie, że ktos ma mnie za mała dziewczynę.

Ktos mi poleca, żebym coś zrobiła. sam nie ma pmysłu - bo takie nie ma. Świetnie pracuje, gdy nie muszę, gdy w swoim tempie dochodzę do decyzji - okropnie jestem rogata dusza.

mam pytanie? czy jest szkoła w której nic nie wyszło? żadnej agresji słownej, paierosów czy czegokolwiek?  

myśle, że spada to na nas bo zbyt wiele zależy nie od wyników ale od widzimisie jakiegoś urzędnika, który też się boi czyjegoś widzimisie i spirala się nakręca...

a powinno się zacząc od terapii rodzinnej, 

wiem, że niektórzy moi gimnazjaliści tylko w szkole nie przeklinają... w domu zawsze rozmawiają z "przecinkami", nawet z ojcem i matką

W temacie:

fragment większej całości :

Wskaźnik zagrożenia: 2,1.

Na osobnych spotkaniach   młodzież i pracownicy zostali poproszeni o oszacowanie stanu zagrożenia w skali od 1 do 4, gdzie 1 – oznacza brak zagrożeń, 2- niewielkie zagrożenie, 3 – duże zagrożenia, 4 - alarmujący stopień zagrożenia. Okazało się, że ocena, mimo iż osobna, jest bardzo zbieżna. W opisywanych obszarach zagrożeń uzyskano następujące wskazania:

Ø      Uczniowie podlegają opresji i zadawaniu cierpień fizycznych: Uczniowie - 3, Nauczyciele i pracownicy -2,

Ø      Uczniowie podlegają opresji i zadawaniu cierpień psychicznych: U i NP-3,

Ø      W szkole występują zdarzenia o charakterze przestępstwa: U i NP-2,

Ø      W szkole występują wykroczenia przeciwko zdrowiu: U i NP -1,

Ø      W szkole występują wykroczenia przeciwko mieniu: U-2, NP-3,

Ø      W szkole występują przypadki używania narkotyków: U i NP-1,

Ø      Inne: tu młodzież i dorośli wskazali alkohol- 2, palenie papierosów- 3, ponadto  nauczyciele zaakcentowali zagrożenie wulgaryzmami -3.

Badający problem zapytali także o podejmowane sposoby przeciwdziałania omawianym  zjawiskom. Uczniowie wskazali następujące działania: „pani dyrektor nadzoruje, wzywa policję, są prowadzone rozmowy przez pedagoga i psychologa, stosuje się kary ze statutu szkoły, zniszczenia uczeń jest zobowiązany naprawić, odkupić, jest nadzór kuratora”. W odpowiednim miejscu na opis przeciwdziałań w ankiecie zbiorczej pracowników jest adnotacja: „odpowiedzi jak w ankiecie dla uczniów”.

 I tak po dwóch godzinach od pojawienia się komisji w naszej placówce miałam czarno na białym, jak wygląda stopień zagrożenia w szkole, w której na dwie zmiany - uczy się 700 uczniów w wieku od 7 do 17 lat (to ci przerośnięci). Średnia ocena stanu zagrożenia wyniosła 2,15, co przekładając na język opisu można wyrazić słowami: troszeczkę więcej niż niewielkie zagrożenie.

Zgodziłam się z taką oceną, zwłaszcza, że „wskazania Zespołu dotyczące możliwych form i zakresu wsparcia szkoły w dziedzinie przeciwdziałania przemocy i patologiom oraz inne rekomendacje Zespołu, komentarze i wnioski”  były zgodne z moimi odczuciami. Przeczytałam, że „Szkoła podejmuje wystarczające działania przeciwko zagrożeniom, reaguje szybko, ma opracowane odpowiednie procedury, które wdraża w przypadku zagrożeń. Współpracuje z policją, kieruje uczniów do ośrodka szkolno- wychowawczego.” Na moją prośbę dopisano: „Dyrektor szkoły oczekuje szybkiego reagowania w przypadku zgłaszania spraw do sądu rodzinnego.”

Badanie od początku przebiegało w miłej atmosferze, nie zakłóciło zajęć edukacyjnych, usłyszałam wiele ciepłych słów pod adresem estetyki placówki, podzieliłam się swoimi sposobami rozwiązywania problemów. Po skserowaniu protokołu z przeglądu w 3 egzemplarzach (oryginał dla kuratorium, ksero dla szkoły, gminy i policji) i podbiciu delegacji Zespół udał się na następne badanie do czkającej już w pogotowiu kolejnej szkoły.

I co z tego?

Przypomnijmy: celem przeglądu miała być „pomoc szkołom i placówkom w wypracowaniu skutecznych metod współpracy z właściwymi organami w celu eliminowania w nich aktów przemocy i podniesienia poziomu bezpieczeństwa uczniów.” Zastanawiam się, czy pomysłodawcy zaplanowali sposób ewaluacji, prościej – sprawdzenia stopnia realizacji założonego celu. W Polsce w listopadzie- grudniu- styczniu- w ramach przeglądu odbyły się setki spotkań, wypełniono tysiące ankiet, napisano i skserowano mnóstwo protokołów, przygotowano informacje, opracowano sprawozdania dla kuratorów, wojewodów. Zespół oddelegowanych do tego celu pracowników sporządził sprawozdania dla ministerstwa. „Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z organami wymienionymi w § 1 ust. 1 złoży (ł?)Radzie Ministrów, w terminie do dnia 31 stycznia 2007 r., sprawozdanie z wykonania uchwały”. A polska szkoła poczeka na efekty i obiecaną pomoc. Na szczęście, w mojej szkole jest niewielki stopień zagrożenia przemocą. Tak stwierdzili uczniowie, pracownicy i Zespół. Więc chyba mogę spać spokojnie. Tylko dlaczego uważam, że znów mamy do czynienia z propagandowym pozorowaniem działań?                                                    M. Nowak

Całośc w D. Sz. 2.2007

Prezentacja - Przegląd i ocena gimnazjów w województwie podlaskim pod kątem bezpieczeństwa dzieci i młodzieży oraz sprawowania nad nimi prawidłowej opieki.

Prezentacja - Podstawowe informacje na temat programu i harmonogramu poprawy efektywności kształcenia lub wychowania.

http://www.kuratorium.bialystok.pl/kuratorium2/DesktopDefault.aspx

a ja mam pytanie - cytat z tej prezentacji:

   W podlaskim otrzymałem pismo w sprawie

 przeglądu jako Pani (jestem płci przeciwnej),podobne otrzymali dyrektorzy sąsiednich szkół (też jako Pani)zawierające te same stwierdzenia:

1.Przemoc fizyczna i psychiczna,

2.Palenia papierosów i spożywanie alkoholu,

3.Dyscyplina pracy nauczycieli.  

małe gimnazjum 100 uczniów częstotliwość występowania mała.

 W jednych szkołach uczniowie byli badani

na podstawie zapisywania zjawisk na kartach,

następnie wprowadzono ankiety, zapytaniami typu:

Czy widziałeś że nauczyciel wychodzi z lekcji?

Wystarczyło jednokrotne wyjście nauczyciela (nie określono przedziału czasu, częstotliwości. Okreslano

procentowo ilość takich stwierdzeń.

Do 31 .03.2007 pisać program naprawczy, akceptacja organu prowadzącego.

 Może OSKKO zabrało głos w sprawie tzw.przeglądu i jak jest traktowani dyrektorzy szkół?

Pozdrowienia AnO

mam!

podżeganie! (jakie fajne słowo :-)

Od strony podmiotowej: podżegacz chce (zamiar bezpośredni) aby inna osoba popełniła przestępstwo. Od strony przedmiotowej: nakłania ją do tego.

Podżeganie to nakłanianie do popełnienia czynu zabronionego (art. 18 par. 2). Musi się ono charakteryzować bezpośrednim zamiarem aby inna osoba podjęła bezprawne zachowanie. Zamiar ten musi być wręcz kierunkowy, ponieważ podżegacz, którego zachowanie jest zrelatywizowane do zachowania sprawcy, musi antycypować konkretny czyn, który osoba nakłaniana ma popełnić. Nakłanianie nie oznacza nakłonienia, zatem podżegacz dokonuje przestępstwa w momencie zakończenia nakłaniania. Popełnia przestępstwo formalne (bezskutkowe) i bez znaczenia pozostaje czy osoba nakłaniana popełniła czyn zabroniony, a nawet czy powzięła taki zamiar. Na gruncie koncepcji uznającej, że podżeganie jest zawsze przestępstwem formalnym, sporną kwestią jest czy możliwe jest usiłowanie podżegania.

no i doszło podkarpackie:

Państwo

Dyrektorzy

szkół i placówek

w województwie podkarpackim

W związku z realizacją zadań wynikających z uchwały nr 186/2006 Rady Ministrów z dnia 7 listopada 2006 r. w sprawie działań administracji rządowej przeciwko przemocy w szkołach i placówkach, uprzejmie proszę o dokonanie analizy efektywności podejmowanych działań wychowawczych i profilaktycznych
z uwzględnieniem wyników przeglądu i oceny szkoły/placówki w zakresie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży oraz wyników badań uczniów w zakresie agresji
i przemocy przeprowadzonych przez Kuratorium Oświaty w Rzeszowie.

Mając na uwadze prawidłową i skuteczną realizacje zadań szkoły wynikających z przepisów prawa oświatowego[1], a w szczególności troskę o stworzenie optymalnych warunków rozwoju ucznia, promocję i ochronę zdrowia oraz bezpieczeństwo dzieci i młodzieży, w szkołach, w których występują zachowania problemowe uczniów, takie jak agresja, przemoc, palenie papierosów, łamanie prawa, itp.

polecam

podjęcie działań naprawczych, w tym opracowanie programu poprawy efektywności wychowania. O powyższych działaniach proszę poinformować Podkarpackiego Kuratora Oświaty do 30 kwietnia 2007 roku.

zachodniopomorskie to samo...

 dodam więcej:

        ,,...polecam

Pani opracowanie, w uzgodnieniu z organem prowadzącym, programu i harmonogramu poprawy efektywności wychowania i sprawowania opieki nad uczniami w zakresie występujacych zagrożeń ujętych w punktach(...) i przesłanie do KO w terminie do 30 dni od dnia otrzymania pisma."

i po jaką....

...

warto wiedziec,że owe "rezultaty twarde" to jest to co da sie zmierzyc, okreslić;-)

ale rozumiem,że moge miec w dziób...obalilam cząstkę mitu, który został zbudowany jedynie na podstawie słów i deklaracji:-))