Jutro są w mojej szkole wywiadówki. Postanowiłam w związku z tym napisać na komputerze wychowawczyni pewnej klasy moje uwagi dotyczące jej klasy. Klasa składa się z sympatycznych uczniów (uogólniając, bo jak wszędzie uczniowie są różni), ale sprawiają kłopoty wychowawcze. Pozwoliłam sobie te problemy wypisać w punktach, następnie napisałam zalety uczniów ( ogromna aktywność, pracowitość, lista bardzo dobrych uczniów z mojego przedmiotu itd). Na koniec krótkie informacje o moich prośbach i wymaganiach w tym roku szkolnym. Sądziłam, że wychowawczyni przyjmie te uwagi, część z nich przedstawi na forum ogólnym rodziców, a pozostałe dotyczące osobiście wybranych uczniów wyjawi w czasie rozmów indywidualnych, bo takowe przecież każdy prowadzi (przynajmniej ja). No i co się okazało? Nauczycielka zamiast miło przyjąć moją pracę, obiecać, że informacje przekaże, że popróbuje wpłynąć z roli wychowawcy na niektóre osoby - oburzyła się. Powiem szczerze, że nie dopuściła mnie do głosu, a tekstu mojego nie przeczytała. Uznała z góry, że te problemy są moimi problemami, a ona nie ma zamiaru zamartwiać tym rodziców. O tym, że spora grupa się nie uczy i zbiera jedynki (notabene nie tylko z mojego przedmiotu) mówić nie będzie, bo rodzice zobaczą to sami, oglądając oceny. A w ogóle skoro narzekam na to,że klasa jest hałaśliwa, to tylko moja wina ...itd. itp. Wiem jednak, że na innych przedmiotach uczniowie zachowują się podobnie jak u mnie.

No nie wiem, czy mam rację (już zwątpiłam), ale uważam, że rolą wychowawcy jest zbierać informacje o klasie i przekazywać je rodzicom. Fakt - mogłam sama sie udac na to zebranie, lecz mam swoje w tym samym czasie. Uważam też, że to wychowawca w głównej mierze ma wychowywać poprzez prawidłowo prowadzone zajęcia godzin wychowawczych. Że powinien trzymać stronę nauczyciela, a nie uczniów. Powinien szybko reagować na zgłaszane problemy. Może jestem złym wychowawcą, ale ja gdy tylko usłyszę negatywną uwagę nauczyciela o moim uczniu lub o całej klasie (że coś zmalowali) zaraz tę sprawę załatwiam na najbliższym spotkaniu z uczniami, czasem od razu łapię gagatków na przerwie. Wzywam rodziców lub piszę do nich notatkę, o ile wymaga tego waga problemu.

Jestem dzisiaj podłamana. Najbardziej mnie wkurzyło jeszcze to, że owa pani "oburzona" po powrocie do pokoju nauczycielskiego komentowała moją z nią rozmowę na forum ogólnym, wśród przypadkowych nauczycieli. Gdy przyjdę jutro do pracy pewnie uznają mnie za wyrodka społeczeństwa nauczycielskiego. Sama już nie wiem?!

Jak świat światem wychowawcy- przed wywiadówką szczególnie -powinni zbierać uwagi o uczniach. Uwagi czyli informacje :-)

Jeśli prócz "zrzędzenia" miałabym jeszcze listę zasług, wymagania, jakoweś dodatkowe informacje o przedmiocie - uściskałabym przedmiotowca za dobrą współpracę :-))

Majka ma rację. To Ty zrobiłaś to, co powinni wszyscy nauczyciele przed wywiadówkami. Jeśli macie mądre grono, to się nie przejmuj. A jesli mądre inaczej - też się nie przejmuj, jesli będą coś komentować. Zapewne jesteś młodą nauczycielką, a stare grona nie zawsze kochają młodych, którzy chcą dobrze pracować. Trzymaj się!

Wychyliłaś się Grazia ponad bukiecik, a takie kwiatuszki, co ponad bukiecik wychylają łebki, trzeba szybko ...przyciąć   ;-)))

Jeśli Twój tekst miał charakter całościowej charakterystyki klasy i uczniów - czyli co dobre i co jeszcze niezbyt dobre - to:

na miejscu tej "oburzonej wychowawczyni" byłabym Ci wdzięczna za taki "temat" na wywiadówkę, rodzice uznaliby, że do szkoły weszło NOWE, a uczniowie uwierzyliby, że się naprawdę nimi interesujesz i że dostrzegasz w nich + i -

A tak w ogóle to chyba niezbyt miło jest w tym Twoim Pokoju Nauczycielskim brrrrrr

Wskocz na coś słodkiego do NASZEGO :-))))) i dalej RÓB SWOJE czyli tak jak uważasz, że dobrze dla uczniów, rodziców,  i siebie , a dopiero potem ...innych n-li

Grazia..

doświadczyłas czegoś dość powszechnego w naszych szkołach...

Najlepiej nie wychylać się. Niestety dotyczy to w równym zakresie uczniów jak i nauczycieli.

Jakos nie bardzo się lubi tych, co chcą więcej.

no tak..

a który wychowawca chciałby wypaść gorzej od kolegi czy kolezanki? Teraz, żeby jakoś wypaść, musi też przygotować materiały a był taki święty spokój:-)))

Grazia

tylko ona, czy tak zawsze?

Świat jest dziwny.....

Przygotowałam również kartki dla innych wychowawców. Trochę obawiałam się im to dać. Robię tak zawsze, szczególnie na początku roku szkolnego (szczególnie dla nowych klas), ale pomyslałam, że jak tamta się oburzyła, to kto wie jak zareagują inni. No i.......To niesamowite, bo pozostałe osoby rzeczywiscie były mi wdzięczne. :-)))

Od lat, moim rodzicom, piszę na odwrocie kartki ze stopniami opinię o ich dziecku. Czasem są to opinie wspaniałe, a czasem nie tak bardzo. Zależy od sytuacji. Jeszcze żaden się nie oburzył, gdy napisałam nawet tylko uwagi negatywne, bo pozytywów nie było. Są przecież takie dzieci...a ja mam bardzo słabą klasę. Średnia wśród chłopców (dwunastu) jest 3,0. Problemów ho ho.......wiele. Same orzeczenia i nadpobudliwość. Rodzicow mam gadatliwych, nawet tzw. "z tupetem", ale nikt na mnie sie nie skarżył. Pod koniec zeszłego roku robiłam ankietę na temat zespołu klasowego i mojej pracy wychowawczej. Sadzę, że gdyby im to nie odpowiadało, to w rubryce-uwagi o nauczycielu-wypisaliby, że tego nie lubią, bo ankiety były anonimowe.

Ale , jak się wychowawca staje lizusem swoich rodziców, to nic na to nie poradzę.

Wypływałam to, rozluźniłam mięśnie, tylko nadal boli mnie głowa. Pewnie podświadomie o tym wszystkim myślę...myślę......i myślę.

musisz ich przeprosić:-)

ująć pod kolana

to moze pozwolą ci zrobić te karteczki:-)

Grazia, kiedyś na jakimś treningu, warsztatch itp. nauczyłam się szybkiego odtruwania się po tego typu sytuacjach. Trzeba  przeprowadzić krótką rozmowę ze sobą:

1. czy to co zrobiłaś jest zgodne z Twoimi wartościami, przekonaniami itp?

2. czy to co zrobiłaś mogło przynieść innym korzyści i Tobie?

3. czy to, że ktoś źle potraktował Ciebie jest uzasadnione Twoim postępowaniem?

4. czy zrobiłas komuś krzywdę?

Jeśli odpowiadając na te pytania, nie masz poczucia winy - to znaczy, że spotkała Cię przykrośc niezasłużona.

Tak więc osoba, która powinna się gryźć z wyrzutami sumienia i innymi dyskomfortami jest  - ten ktoś. Jeśli ją to nie gryzie - to ma problem. Nawet można jej współczuć... :-)

Więc ten ból głowy - to z litości nad małością bliźniego   ;-)

Grazia, jeśli ktoś nas nie lubi, mimo, że jestesmy ok wobec niego - to jest jego problem!

Hania, nie zauważyłam twojego postu. Albo wszedł razem z moim.

Tak, masz rację, jestem nielicznym kwiatuszkiem w mojej szkole, któremu chce się to robić. Zazwyczaj informacje przekazują inni ustnie. Ja czasami też, w codziennej pracy. Ale wiem, jako rodzic, że rodzice chcą sporo wiedziec o swoim dziecku, nie jako częsci zespołu klasowego, lecz jak o jednostce w tym zespole. Chcą rónież znać dokładnie wymagania danego nauczyciela, bo przecież ich dziecko ma im sprostać. Tak jak piszesz-dążę do tego, aby efekty były....

U mnie w szkole jest źle, bo wszystkie klasy maja zebrania jednocześnie (takie zarządzenie dyrekcji). Dzisiaj ( za zgodą dyr.) przesunęłam swoje zebranie o godzinę wcześniej. Myślałam że zdążę i tam pójdę, lecz jakoś sie nie udało. Informowałam rodziców o sprawdzianie zewnętrznym ( mamy niedługo sprawdzian próbny), podawałam standardy wymagań, przykłady sprawdzianów itp. Było sporo pytań rodziców i strachu w oczach...Następne zebranie dopiero w styczniu ( u nas regulaminowo, co 2 miesiace). Przygotowałam juz nowe kartki - wezwania rodziców. Z nielicznymi więc się spotkam kolejny raz, ale przeciez nie wezwę wszystkich, bo nocowałabym w szkole.

I tyle....